طلا ق راهی برای جدایی

واژه طلاق در پارسی به معنای بیزاری و جدایی کامل است و در اصطلاح حقوق، عبارت است از: ایقاعی تشریفاتی که به موجب آن واگذاری حق طلاق در شرایط طبیعی به مرد نه کاشف از بی توجهی به زنان و نه طرفداری از مردان، بلکه با توجه به مصالح خانواده و در راستای دیگر ضوابط فقهی. هرچند در موارد خاصی نیز زن حق دارد از دادگاه طلاق بخواهد، اضافه بر آن که زن می تواند با شرط ضمن عقد در پیمان زناشویی، هر وقت بخواهد از مرد طلاق بگیرد.
در شریعت یهود زن حق طلاق ندارد. به مجرد این که مرد از زنش ناراضی باشد، مطلقا می تواند او را رها سازد. پیوند زناشویی به مجرد نیت مرد، قابل گسست است و نیازی به اثبات و ابراز نیست و شرایط و تشریفات خاصی ندارد.
در دیانت مسیح برای هیچ یک از زن و مرد حق طلاق وجود ندارد و پیوند زناشویی تنها زمانی قابل گسست است که زن مرتکب خطای نابخشودنی شده باشد. شاید عدم مشروعیت طلاق در آیین مسیحیت بدین علت باشد که زن و مرد به حضرت مریم و مسیح(ع) اقتدا نکرده و با انعقاد پیمان زناشویی جرم بزرگی را مرتکب شده اند. بنابراین لازم است به پای این عمل ناروا بسوزند و با این بندی که خود بر خویشتن نهاده اند عذاب شوند.
طلاق در اسلام و در وقت ضرورت مشروع است ولی شارع برای آن که زندگی زناشویی زود از هم نپاشد و دامنه آن گرداب خطرناک به افراد بی گناه دیگر زیان نرساند، به مجرد این که مردی از همسرش ناخرسند باشد راه طلاق را نشان نمی دهد، بلکه او را به بردباری و شکیبایی دعوت می کند و قرآن راه جلوگیری از جدایی زوجین را به بهترین طریق عملی نشان داده است:
و ان خفتم شقاق بینهما فابعثوا حکما من اهله و حکما من اهلها ان یریدا اصلاحا یوفق الله بینهما
و اگر ازجدایی میان آن دو (زن و شوهر) بیم دارید، پس داوری از خانواده آن (شوهر) و داوری از خانواده آن (زن) تعیین کنید. اگر سرسازگاری دارند خدا میان آن دو سازگاری خواهد داد... (نسا»، ۳۵) .
زیرا گاه علی رغم همه این راه حل ها، برخی زندگی ها به بن بست می رسند و باید هر یک زندگی دیگری را با زوج دیگری از سر بگیرند.

منبع : روزنامه مردم‌سالاری