اختاپوس

اختاپوس ها حیواناتی منزوی می باشند که در کف اقیانوس ها زندگی می کنند. اختاپوس با هشت بازو که هر بازو از دو ردیف کلاهک مکنده تشکیل شده است و اگر اختاپوس بازوی خود را از دست دهد بعد از مدتی بازوی دیگری بجای آن رشد می کند. این دسته از موجودات قدرت بینائی فوق العاده بالائی دارند.
بیش از ۱۰۰ گونه اختاپوس وجود دارد که بزرگترین اختاپوس، Giant octopus است با نام علمی(Octopus dofleini)، که این نرم تن غول پیکر بیش از ۷ متر طول دارد و وزن آن به ۱۸۲ کیلوگرم می رسد و در آبهای سواحل British columbia وجود دارند. اما کوچکترین اختاپوس نوع کالیفرنیائی است که تنها ۱ سانتی متر طول دارد.
اختاپوس های blue-rings-Hapalochlaena lunulatus با رنگ بسیار زیبا که کوچک اما بسیار سمی هستند بطوری که حداکثر به طول ۲۰۰ میلیمتر و وزن ۱۰۰ گرم می رسند که معمولا زرد رنگ با لکه های آبی هستند . در ژاپن تا استرالیا در صخره هایی با عمق کم آب وجود دارند. دو غده سمی برای ترشح سم در اختاپوس ها وجود دارد یکی برای فلج کردن طعمه خود مثل خرچنگ ها بعنوان غذا و دیگری خیلی سمی علیه شکارچی و دفاع از خود بکار می برند که برای انسان هم کشنده است.
پس این اختاپوس ها برای تغذیه از طعمه های خود، ابتدا آن را با سم خود فلج کرده و سپس آن را می بلعند و تنها اختاپوس های blue-rings(Hapalochlaena lunulatus) در استرالیا سم بسیار قوی برای کشتن یک انسان را دارند و در پاره ای از موارد بخاطر وجود سم تترودوتوکسین یاTTX سبب فلجی می گردند که پادزهر آن هنوز شناخته نشده است.
خصوصیت جالب اختاپوس ها همانطور که گفته شد وجود کیسه مرکب می باشد که دارای رنگدانه سیاه ملانین فشرده مانند جوهر می باشد که این خاصیت در بسیاری از اختاپوس ها وجود دارد اما تعداد کمی از اختاپوس ها مانند انواع موجود در اعماق زیاد این توانائی را از دست داده اند. این کیسه جوهر که در نزدیک راست روده قرار دارد با انقباض از کیسه خارج شده و روی دید شکارچی اثر گذاشته، سبب گیج شدن و اختلال دید شکارچی می گردد این جوهر شامل تیروزیناز است که سبب سوزش چشم های شکارچی شده و بطور موقت حس بویائی شکارچی را از کار می اندازد رنگ این جوهر البته قرمز است اما زمانی که بسیار غلیظ می شود تیره تر شده و قهوه ای و یا حتی سیاه می گردد زیرا قرمز در نور کم سیاه بنظر می رسد.
پس خاصیت دفاعی آنها همان پاشیدن جوهر سیاه در آب است که به اختاپوس فرصت فرار می دهد و دیگر وسیله دفاعی شان تغییر رنگ دادن پوست شان است به این ترتیب که با محیط اطراف خود همرنگ شده و خود را پنهان می کنند که این کار را با باز و بسته کردن بسته های رنگدانه ای موجود در پوست انجام می دهند.
بلوغ جنسی در اختاپوس های غول پیکر معمولا در ۲ تا ۳ سالگی است و در اختاپوس های بازو آبی ۱ سال است. جفت گیری در اختاپوس ها شامل قرار گرفتن نر روی ماده و ارتباط نزدیک بین جنس نر و ماده است به این ترتیب که جنس نر سومین بازو از سمت راست را که بازوی جنسی یا hectocotylus نام دارد برای انتقال اسپرم به جنس ماده استفاده می کند و این جفت گیری معمولا چند دقیقه یا حتی چند ساعت طول می کشد. اختاپوس ماده در لانه ای که فراهم کرده تخم گذاری کرده و تعداد تخم در اختاپوس بازو آبی ۱۰۰ عدد و در اختاپوس غول پیکر به ۵۰۰۰۰ عدد هم می رسد. اختاپوس مادر از تخم ها مراقبت می کند. این اختاپوس مادر در طول مدت ۱ تا ۲ ماه و حتی در نئع غول پیکر تا ۶ ماه هم چیزی نمی خورند و از تخم ها مراقبت می کند تا زمانی که بچه ها از تخم بیرون آیند که گاها بر اثر این گرسنگی می میرند.
اختاپوس نوعblue ring فقط یکبار در طول عمر تخمگذاری می کنند و تخم ها بعد از ۱ تا ۲ ماه شکسته می شوند و اما نوزادان کاملا شبیه جانور بالغ بوده و فاقد مراحل لاروی اند.
http://www.fisheryandfish.blogfa.com/۸۵۰۶.aspx

منبع : مطالب ارسال شده