رحمت الله غفوریان

▪ رحمت الله غفوریان (۱۳۰۱-)
رحمت الله غفوریان در سال ۱۳۰۱ در خیابان شهباز تهران بدنیا آمد.
رحمت الله غفوریان کشتی را از باشگاه تهران جوان درسال ۱۳۲۱ آغازکرد و در سال ۱۳۲۹ در رقابت‌های کشتی آزاد قهرمانی کشور در وزن دوم به مقام قهرمانی دست یافت
غفوریان که به علت شکستن استخوان ترقوه خیلی زود کشتی را کنار گذاشت کار مربیگری را از سال۱۳۳۰ در باشگاه تهران جوان آغاز کرد و سپس در باشگاه تاجیک و اقبال نیز مربیگری کرد.
غفوریان در رقابتهای جهانی سال ۱۹۶۷ دهلی بعنوان سرمربی هدایت تیم ایران را بر عهده داشت که تیم ایران در این رقابتها صاحب یک مدال طلا توسط عبدالله موحد و یک مدال برنز توسط ابوطالب طالبی شد و در نهایت با ۱۷ امتیاز به مقام سوم رسید.
در این دوره از رقابت‌ها پرویز سیروس پور نیز مربی تیم ایران بود، همچنین غفوریان در رقابت‌های جهانی ۱۹۷۵ مینسک شوروی سابق بهمراه پرویز سیروس پور هدایت تیم ملی را بر عهده داشت که تیم ایران با شکست‌های دور از انتظار تنها موفق به کسب یک مدال نقره توسط منصور برزگر شد و برای اولین بار در مسابقات جهانی تعداد باخت کشتی گیران ایران بیشتر از تعداد برد آنها بود.
غفوریان بعدها از داوران بین المللی کشتی ایران شد. استاد مسلم کشتی ایران شاگردانی همچون عبدالله موحد نابغه کشتی ایران ، محمد علی صنعتکاران، محمد فرهنگدوست ، مرحوم حسین تهامی، سید جواد رفوگر، محمد عرب، محمد بزم آور، حسین حیدری، شاکری، محمدرضا نوایی، برادران تاجیک و آخوندی را پرورش داده است.

منبع : همشهری آنلاین