جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا
با حوادث زندگی چگونه برخورد کنیم؟
عوامل متعددی در شکل گیری خلقیات همه ی انسانها ازجمله ایرانیها مؤثرند که مهمترین آنها «خودمان» هستیم. هر یک از ما نقش تعیین کنندهای در سرنوشتمان داریم و با افکار و کردار و رفتارمان نه تنها شخصیت خود را شکل میدهیم، بلکه تصویر حال و آینده خود را بر بوم تاریخ نقش میبندیم. از خود بپرسیم که جزو کدام دسته از افراد هستیم؟ کسانیکه تسلیم حوادث میشوند؟
یا کسانیکه از حوادث مختلفی که در زندگیشان بهوجود میآید، ایجاد فرصت میکنند؟ آیا وقتی حادثه ی ناخوشایندی برای شما اتفاق افتد، سریعاً به دنبال چاره میافتید؟ یا اینکه ناامید و دلسرد و پریشان، تسلیم شده، زمین و زمان را عامل پیشآمدن آن میدانید؟ فیالمثل، چرا دانشجو نمره ی قابل قبول کسب نمی کند؟ آیا استاد و دانشکده و دانشجویان و خانواده و نظام آموزشی و دولت و .... مقصرند یا اشکال در خود دانشجو است؟ چرا فکر میکنیم در محیط کار، فردی موفق نیستیم و درآمد مکفی کسب نمیکنیم؟ چرا میپنداریم همیشه با تشویش و اضطراب روبهرو هستیم؟ چرا گمان میکنیم شادی و شور را کمتر تجربه میکنیم؟ و دهها چراهای دیگری که میتوان در ابعاد خرد و کلان مطرح کرد.
اعتقاد دارم که برای پاسخگوئی به تمامی «چراها» باید ابتدا خلقیات خود را کنکاش کرده، به چگونگی احساس و دیدمان به محیط پیرامونی نظر افکنیم. اجازه دهید که به موضوع مورد مطالعه که همان چگونگی برخورد با حوادث بود، برگردم. آیا ما به استقبال حوادث میرویم یا از آن گریزان و هراسناکیم؟ آیا تا کنون اینگونه اندیشیدهایم هر حادثهای که در زندگی ما رخ میدهد، دلیل و حکمتی دارد؟ شاید خیر و صلاح ما در آن بوده است. شاید منفعتی که از آن در آینده خواهیم دید، به مراتب بیشتر از نقصانی باشد که امروز فکر میکنیم با آن روبه رو شدهایم. شاید آن حادثه بتواند به ارتقاء و بلوغ فکری ما کمک کرده، ما را مقاومتر کند. شاید آن حادثه به ما کمک کرده از آن طریق بتوانیم اطرافیان و فضای پیرامون خود را بهتر بشناسیم. شاید اگر آن حادثه اتفاق نمیافتاد، حوادث ناگوارتری که مقابله با آنها بهمراتب سختتر مینمود، رُخ میداد.
بنابراین اگر نگاهمان به حوادثی که در زندگی با آنها روبهرو میشویم اینگونه باشد، آنگاه درخواهیم یافت که حوادث، بخشی جداناشدنی از زندگی تک تک ما را تشکیل میدهند؛ و اصلاً زندگی بدون اینگونه حوادث، سرد و بی روح و خشک و خستهکننده خواهد بود. تمامی لحظاتِ لذت بخشی که در زندگی ما پدیدار شده و ما از آنها مسرور و شادمان میشویم؛ تمامی زیبائیهائی که در اطراف خود مشاهده کرده و از داشتن و دیدنشان لذت میبریم، بدون حوادثی که آنها را ناگوار فرض میکنیم، بیمعنی میشوند. ما میتوانیم در زمانی که با حادثهای روبهرو میشویم، با تولید انرژی مثبت، آنرا به یک فرصت قابل استفاده تبدیل کنیم. فرصتی که امکان پیدائی آن در غیر این صورت، برایمان ممکن نخواهد بود. پس همانطور که ملاحظه میکنید، بستگی دارد چگونه به مسایل نگاه میکنیم و به تولید چه انرژیی مبادرت میورزیم.
میتوانیم در مقابل هر حادثهای حالت تدافعی گرفته، از آن گریزان شده، نالان و مضطرب و پریشان شویم یا به استقبال حوادث رفته و آنها را تبدیل به فرصتی شیرین و خاطرهانگیز کنیم. آری؛ خلقیات ما اینگونه ساخته میشوند که تماماً به «خودمان» بستگی دارد. اطمینان داشته باشیم که با کمی صبر و ممارست، موفق خواهیم شد از تلخترین حوادث، شیرینترین فرصتها را بیافرینیم.
منبع : دوستان
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
غزه آمریکا طالبان توماج صالحی حجاب رئیسی رهبر انقلاب سریلانکا کارگران پاکستان مجلس شورای اسلامی دولت
آتش سوزی کنکور سیل هواشناسی تهران سازمان سنجش شهرداری تهران پلیس سلامت فراجا قتل وزارت بهداشت
خودرو دلار ارز قیمت خودرو قیمت دلار قیمت طلا بازار خودرو ایران خودرو بانک مرکزی قیمت سکه مسکن سایپا
ترانه علیدوستی تلویزیون فیلم سینمای ایران کتاب مهران مدیری تئاتر شعر سینما
کنکور ۱۴۰۳
اسرائیل رژیم صهیونیستی جنگ غزه فلسطین روسیه حماس اوکراین طوفان الاقصی جنگ اوکراین اتحادیه اروپا ترکیه انگلیس
فوتبال پرسپولیس استقلال بارسلونا بازی ژاوی باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال فوتسال تراکتور لیگ برتر انگلیس تیم ملی فوتسال ایران
تیک تاک همراه اول بنیاد ملی نخبگان تسلا فیلترینگ ناسا تبلیغات ایلان ماسک اپل
مالاریا سلامت روان کاهش وزن استرس داروخانه پیری دوش گرفتن