مسمومیت با عسل

قریب یکصد سال قبل، سال ۱۸۹۸ میلادی یکی از روزنامه های آن زمان مسمومیت با عسل را این گونه گزارش کرده است: پس از آنکه یک زن ۴۵ ساله یک چهارم پوند عسل را خورد، بلافاصله دچار شوک شد. وی در سرش احساس سوزش کرده و دچار توهم بینایی شد. صورتش رو به زردی و سردی گذاشت سپس نبضش دچار بی نظمی شده و به تدریج هوشیاری خود را از دست داد. کم کم بدنش دچار تشنج شده و این تشنج نخست از بازوهای وی شروع شد. پس از تزریق نوعی داروی محرک و استفراغ آور بیمار به هوش آمد ولی اتساع مردمک و سوزش دهان وی تا مدتی ادامه داشت. در واقع عسل شیرین زندگی این زن را به شدت تلخ و ناگوار کرد. در تاریخ مسمومیت با عسل بسیار گزارش شده است و در زمان های قدیم از مسمومیت های شایع بوده که علائمی چون استفراغ مداوم، اسهال، مشکل در راه رفتن و متعاقب آن هذیان گویی را به همراه داشته است. در سال۱۷۹۰ میلادی نیز در ایالات فلوریدا، پنسیلوانیا و نیوجرسی آمریکا چند مورد از آن گزارش شده است. همچنین دو نمونه دیگر در شهر آلتدورف سوازیلند مشاهده شده است.
از دلایل سمی شدن عسل به تغذیه زنبورهای عسل توسط گل های خاصی مثل گل گیاه (ازالیا) و گل گیاه (صدتومانی) برمی گردد. بخش سمی گل ها در پرچم آنها وجود دارد که نخستین بار در پرچم گل های گیاه به ژاپنی مشاهده شده است. علت مسمومیت با عسل در آمریکا احتمالاً مربوط به مواد قلیایی در گیاه (کالمیا انگستیفولیا) و در آلمان گیاه تاج الملوک و گیاه خرزهره بوده است.

زهره فخر یاسری

منبع : کلوب