محمد‌ابراهیم باستانی‌پاریزی

استاد پیشکسوت تاریخ ایران بعد از سپری کردن یک دوره بیماری به نظر سرحال می‌آید. شاید کمتر کسی باشد که نام <باستانی‌پاریزی> به گوشش نخورده باشد. نویسنده کتاب‌های <از سیر تا پیاز>، <اژدهای هفت‌سر>، <آسیای هفت‌سنگ>، <پیغمبر دزدان>، <از پاریز تا پاریس> و... برای هر ایرانی و هر دوستدار فرهنگ و تاریخ ایران شخصیتی آشناست. در آن سوی تلفن، با گرمی و مهربانی، جواب احوالپرسی ما را می‌دهد: <این روزها در دانشکده مشغول تدریس هستم. بیماری و کسالتم برطرف شده و خلا‌صه مشغول کارهای همیشگی‌ام هستم.
تعدادی از کتاب‌هایم هم چاپ جدیدشان وارد بازار شده است.> باستانی‌پاریزی شخصیتی دوست‌داشتنی است؛ در نگاهش و در حرکاتش نوعی پختگی و کمال به چشم می‌خورد. به آهستگی حرف می‌زند و هر جمله‌اش توأم با مهربانی است. او سال گذشته برای مدتی در بیمارستان مهر بستری شده بود، با این حال این روزها بهبود یافته و فعالیت‌هایش را از سر گرفته است. اگر بخواهیم کتاب‌ها و مقالا‌ت او را فهرست کنیم، شاید نتوانیم در یک یا دو صفحه به این مهم برسیم.
او ۸۴ سال پیش در پاریز (بین سیرجان و رفسنجان) متولد شده است. شوق نویسندگی در کودکی و نوجوانی او را به خواندن نشریاتی چون حبل‌المتین، آینده و مهر برانگیخت. بعدها، زمانی که خود نویسنده و مترجم شد، مقالا‌ت زیادی در روزنامه‌ها و مجلا‌تی چون کیهان، اطلا‌عات، خواندنی‌ها، یغما، راهنمای کتاب، کلک‌و بخارا به چاپ رساند.
کتاب‌های وی اغلب به چاپ‌های هفتم و هشتم رسیده‌اند و همچنان عطش خوانندگان ایرانی برای خواندن نوشته‌هایش ادامه دارد.
برای این استاد پیشکسوت تاریخ و ادبیات آرزوی سلا‌متی داریم.

منبع : روزنامه اعتماد ملی