HDTV چیست ؟

به معنی تلویزیون با کیفیت بالا می باشد ( High Definition Television) . اگر در آمریکا ، استرالیا یا ژاپن زندگی میکنید ممکن است قبلآ تماشای آنرا تجربه کرده باشید.
سه مورد تفاوت اساسی بین HDTV و آنچه بنام تلویزیون استاندارد مشهور است( یعنی NTSC , PAL , SECAM ) وجود دارد. این سه مورد عبارتند از :
▪ افزایش رزولوشن تصویر ،
▪ استفاده از نسبت تصویر عریض ۱۶:۹ به عنوان استاندارد
▪ توانایی پشتیبانی از صدای چند کاناله مانند دالبی دیجیتال.
مهمترین ویژگی HDTV و موردی که این نام از آن گرفته شده، رزولوشن بالای آن میباشد. سیستمهای پخش قدیمی NTSC دارای ۵۲۵ خط افقی تصویر میباشند. در سیستم PAL تصاویر با کیفیت اندکی بهتر و با ۶۲۵ خط افقی پخش میگردد. اما تمام این خطوط برای نمایش تصویر بکار نمیروند. خطوطی که اطلاعات تصویری را نمایش میدهند خطوط فعال نام دارند و تعدادشان ۴۸۶ برای سیستم NTSC و ۵۷۶ برای PAL میباشد. بعلاوه ، در سیستمهای PAL و NTSC از پویش شانه ای (interlaced) استفاده میشود یعنی هر قاب به دو بخش تقسیم شده و یک بخش شامل خطوط فرد ، و بخش دیگر شامل خطوط زوج میباشد. هر بخش بصورت یک در میان نمایش داده میشود و مغز ما با ترکیب آنها تصویر کامل هر قاب را میسازد. پویش شانه ای کیفیت تصویر را پایین می آورد.
سیستم پخش HDTV دارای دو فرمت میباشد : ۷۲۰p و ۱۰۸۰i . این اعداد تعداد خطوط رزولوشن عمودی را نشان میدهند و حروف نیز نشاندهنده نوع پویش تصویر هستند : پویش متوالی (p = progressive) و پویش شانه ای یا یک در میان (i = interlaced) . پویش متوالی یعنی اینکه قاب در یک مرحله به تمامی نمایش داده میشود (بجای اینکه به دو بخش تقسیم گردد). کیفیت هر دوی این سیستمها بسیار بهتر از PAL و NTSC میباشد.
در سیستم HDTV از نسبت ۱۶:۹ عریض استفاده میگردد . بدین ترتیب تصاویر عریض (widescreen) بطور مناسب ارسال میشوند و نه بصورت letterboxed و pan & scan .(letterboxed = تصویر صفحه عریضی که در تلویزیون ۴:۳ پخش شود و نوارهای سیاه رنگی بالا و پایین آنرا پر کنند.
pan & scan = نمایش بخشی از تصویر عریض ۱۶:۹ روی تلویزیون ۴:۳ ).
صدای چند کاناله دالبی دیجیتال نیز میتواند بعنوان بخشی از سیگنال HDTV ارسال گردد و استفاده از آن دیگر محدود به DVD ها نخواهد بود .
برای دریافت برنامه های HDTV به یک تلویزیون با تیونر HDTV مانند تلویزیونهای پلاسمای پاناسونیک یا یک گیرنده HDTV که بتواند کانالهای HDTV ارسال زمینی یا کابلی مثل Voom HDTV یا ماهواره ای مثل Dish Network HDTV را دریافت کند نیاز دارید. همچنین باید در منطقه ای زندگی کنید که کانالهای HDTV توسط کابل یا ماهواره پخش میشوند.
در حال حاضر HDTV بطور گسترده در ژاپن وجود دارد و در ایالات متحده نیز در حال متداول شدن است. بیشتر شبکه های بزرگ برنامه های پرطرفدار خود را بصورت HDTV هم پخش میکنند. در استرالیا نیز پیشرفت HDTV در ابتدا کند بود اما از سال ۲۰۰۳ به بعد سرعت گرفته است.
وضعیت HDTV در اروپا چندان مطلوب نیست. در تمام اروپا تنها یک شرکت پخش HDTV بنام Euro ۱۰۸۰ وجود دارد و آنهم فقط دو کانال HDTV دارد که هردو با فرمت ۱۰۸۰i پخش میشوند: Euro ۱۰۸۰Hdeو HD۱. کانال Euro ۱۰۸۰HDe بیشتر برنامه های فرهنگی و ورزشی برای سینماها و باشگاههای اروپا پخش میکند در حالیکه کانال HD۱ برنامه های ورزشی، اپرا ، موسیقی راک و غیره را برای خانه ها پخش می نماید. شرکت پخش ماهواره ای انگلیسی Sky اعلام کرده است که در سال ۲۰۰۶ تعدادی از برنامه های خود را بصورت HDTV پخش خواهد کرد. BBC هم قصد دارد برنامه های خود را بصورت HDTV نمایش دهد.
با این وجود مدتی طول میکشد تا HDTV در اروپا به سطح دیگر نقاط جهان برسد. مباحثاتی که بر سر تایید برنامه های دولت انگلستان برای از کار انداختن فرستنده های آنالوگ در سال ۲۰۰۸ بوجود آمد نشان داد که چگونه بسیاری از مردم هنوز آمادگی تغییر سیستم پخش به DVB-T را ندارند. این نشان میدهد که در انگلستان تمایلی برای تغییر عمده در پخش تلویزیونی وجود ندارد، بویژه که بیشتر مردم فکر میکنند هم اکنون تلویزیون دیجیتال را بصورت DVB-T در اختیار دارند.
چون تلویریون توسط یک انگلیسی اختراع شده و اروپا سالها تحت رهبری PAL بوده است ، این تغییر خوشایند انگلیسیها نخواهد بود.

منبع : جنوبی ها