افسردگی پس از وضع حمل

«من وقت زیادی را به گریه كردن می گذرانم، نمی توانم خودم را جمع و جور كنم، لیست كارهایی كه باید انجام دهم بیش از حد طولانی است. احساس می كنم به عنوان یك مادر كاملاً درمانده هستم. ذهن من چنان مغشوش است كه احساس می كنم می خواهم به همه بپرم. من باید احساس شادی بكنم ولی به جای آن احساس بدبختی می كنم.»«بچه همین طور پشت سر هم گریه می كند و من نمی توانم او را آرام كنم. احساس درماندگی می كنم ولی خشمگین هم می شوم. بعد از آن احساس گناه عجیبی به من دست می دهد. اشكال از بچه نیست از من است.»
● افسردگی پس از وضع حمل چیست؟
افسردگی پس از وضع حمل نوعی از افسردگی است كه پس از تولد نوزاد رخ می دهد.
نوع اول: شایع ترین نوع آن یك افسردگی ملایم است كه اغلب به آن «حزن» می گویند و در ۵۰ درصد زنان اتفاق می افتد. مادری كه دچار این نوع افسردگی است اغلب احساس تنش، اضطراب و فرسودگی می كند، بسیار عاطفی است و گاه بدون هیچ دلیل خاصی می گرید. این افسردگی از روزهای آغازین زایمان شروع می شود و گاه تا چندین روز دوام می یابد و بعد از آن به سرعت برطرف می شود. این وضعیت دلیلی برای نگرانی ندارد، رفتارهای حمایتگرانه و دادن اطمینان های مجدد به درمان این افسردگی كمك می كند.
نوع دوم:حدود ۱۰ درصد زنان پس از زایمان دوران شدیدتر و مستمرتری از افسردگی را تجربه می كنند (دوره هایی از خلق افسرده طولانی، بی اشتهایی، اختلال های خواب). این ناراحتی معمولاً در هفته سوم زایمان و یا بعد از آن شروع می شود و ممكن است چند ماه دوام بیاورد. اقدامات درمانی نظیر روان درمانی و مصرف داروهای ضدافسردگی معمولاً بسیار مفیدند.
نوع سوم:این نوع اختلال نوعی روانپریشی است كه در ۱ تا ۳ نفر از هر هزار زن زایمان كرده بروز می كند. این اختلال به یك باره و در فاصله كمی از زایمان آشكار می شود (در ۴۰ درصد موارد تا روز هفتم پس از زایمان). این حالت موقعیت خطیری را پدید می آورد كه با خود توهم، هذیان و ابهام به همراه دارد. رفتار و روان فرد متشنج و آشفته است و اغلب باورهای غیرعادی و ناراحت كننده ای در مورد خود و یا نوزادشان دارند. چنین افرادی به كمك ویژه از طرف یك روانكاو احتیاج دارند. درمان رایج برای این وضعیت استفاده از داور و یك دوره كوتاه بستری شدن در بخش مخصوص مادران و نوزادان است. در برخی از موارد درمان با استفاده از تشنج الكتریكی صورت می گیرد.
● عوارض افسردگی پس از وضع حمل چیست؟
زنان یك رشته از عوارض را توصیف می كنند كه در پایین شرح آنها آمده است.
احساسات یا عواطف
▪ احساس غمگینی، اضطراب و نومیدی
▪ حس بی ارزش بودن
▪ حس رنجیدگی و خشم
▪ حس گناه، تشویش، دلواپسی و دستپاچگی
▪ بیش از حد گریه كردن و یا ناتوان از اینكه گریه كنند
● فیزیكی یا جسمی
▪ بی حالی و فرسودگی
▪ دشواری در خوابیدن
▪ بی علاقگی به داشتن رابطه جنسی
▪ تغییر اشتها _ بیش از حد خوردن یا به اندازه كافی نخوردن
رفتاری
▪ از دیگران اجتناب كردن و عدم تمایل به بیرون رفتن
▪ اجتناب از انجام كارهایی كه از انجام آنها لذت می بردند
▪ انجام ندادن تكالیف و وظایف و یا بالعكس انجام كارهای توانفرسا
▪ به تعویق انداختن تصمیمات
▪ جروبحث زیاد و داد زدن بدون كنترل
● چگونه می توانیم به خود كمك كنیم؟
یك رشته اقدامات عملی وجود دارد كه شما می توانید برای بهتر شدنتان آنها را انجام دهید.
▪ درباره احساسات خود صحبت كنید: ممكن است صحبت كردن با همسرتان برایتان دشوار به نظر برسد ولی بیان احساسات عامل مهمی در تخلیه احساسات ناراحت كننده شما است و ثانیاً به حفظ رابطه روزانه شما و همسرتان كمك بیشتری می كند.
▪ سعی كنید تمام روز تنها نباشید: سعی كنید دوستانتان را ببینید و یا با افرادی كه برای شما احساس شادی و آرامش را فراهم می آورند دیداری داشته باشید.
▪ از دادن هر پیشنهادی به اطرافیان كه كمك كننده به وضع حال شما است استقبال كنید. مانند نگهداری كودك و یا انجام كارهای خانه
▪ هر چه می توانید استراحت كنید زیرا خستگی باعث تشدید افسردگی می شود.
▪ غذاهای مقوی و سالم مصرف كنید.
▪ زمانی را (هرچند كوتاه) برای پیاده روی، خواندن یك مجله و كارهایی كه تسكین دهنده خاطر شماست اختصاص دهید.
▪ ورزش كردن عامل بسیار مهمی در رفع افسردگی شما است.

سمیرا كبریایی

منبع : روزنامه شرق