نوول نویسی

در زمینه نوول نویسی نویسندگان رمانتیک برزیلی آثاری جالب خلق کردند از جمله برونته کوچک اثری پرشور و احساس است که بوسیله جواکیوم مانوئل د میسدو (۱۸۸۲-۱۸۲۰) تصنیف گردید. اما بهترین نوول این سبک زندگی به گروهبان پلیس اثر مانوئل آنتونیو دآلمیدا (۱۸۶۱-۱۸۳۱) را باید برشمرد.
بزرگترین اثر ادبی برزیلی از آن جوآکیوم ماریاماکادودآسیس (۱۹۰۸-۱۸۳۹) می‌باشد که در اواخر دوره سبک رمانتیک برزیل پدید آمد. این نویسنده سبک خود را ابداع و حقیقت را در آنالیز روح بشری جستجو می‌کرد.
● پانراسین‌ها و سمبولیست‌ها
رایموندو کورریا (۱۹۱۱-۱۸۶۰) آلبرتو داولیورا (۱۹۳۷-۱۸۵۷) و دیسنت دو کاروالو (۱۹۲۴-۱۸۶۶) اولین پارناسین‌های برزیل بودن اما اولاو براز مارتینزدوزگیومارائس بیالک (۱۹۱۸-۱۸۶۵) شاعر بزرگ این سبک بود. بیلاک در آثار خویش از نوشته‌های ویکتورهوگو سود فراوان جست.
بهترین شاعر سیاه پوست جوآن داکروز ای سوزا Souza (۱۸۹۸-۱۸۶۲) بود. که مجموعه‌های منظوم متعددی فراهم ساخت.
آلفوسوس دویومارائس Guimaraes (۱۹۲۱-۱۸۷۰) شاعری سمبولیست به شمار می‌رفت که در باب عشق و دین و مرگ در اشعار خویش سخن گفته بود.
اوگوستو دوس آنجوس (۱۹۱۴-۱۸۸۴) نیز مقام شایسته‌ای در ادبیات برزیل دارد اما وی بیشتر رئالیست بود تا سمبولیست.
● نوول رئالیستی
نوول رئالیستی بانوول Omulato (۱۸۸۱) اثر آلیویسیو گونکلاوزد آزودو (۱۹۱۳-۱۸۵۷) در برزیل شروع شد.
احتمالاً معروفترین کتاب نوول نیست شادی کتاب سرزمین‌های مرموز بود که بوسیله ایوکلیدس داکیونا Cunha (۱۹۰۹-۱۸۶۶) نوشته و در سال ۱۹۰۴ به انگلیسی ترجمه شد.
در سال ۱۹۰۲ دومین شاهکار ادبی برزیلی به نام کانان Canaan به وسیله گراکاآناها (۱۹۳۱-۱۸۶۸) تصنیف و در سال ۱۹۲۰ به انگلیسی ترجمه شد.
نوول آفونسوم هنریک لیما باره تو Barreto (۱۹۲۲-۱۸۸۱) دارای ارزش فراوان است. پایان اندوه پولیکاپو کیوآرسما (۱۹۱۱) یکی از آثار ارزنده این نویسنده می‌باشد.
جوزه بنتو مونتوریولوباتو (۱۹۴۸-۱۸۸۳) یکی دیگر از نوول نویسان برجسته برزیل بود و بهترین اثرش تحت عنوان Urupes می‌باشد.

منبع : شبکه رشد