چند نکته در باب تربیت فرزند

تو مسئولی بچه دسته‌گلت را، که خدا بهت امانت داده، تربیت کنی و درست هم تربیت کنی. اصلا سرنوشت تو و بچه‌ات به هم گره خورده. هر چی که بشود بالاخره دست‌پخت خودت است. رابطه پدرو مادر و فرزندی قطع‌شدنی نیست. خوب باشد یا بد، فرزند توست. بخواهی دست‌پختت امیدوارکننده باشد و بعد از صد و بیست سال، بعد از مرگت، یاد تو را زنده نگه دارد. مجبوری این نکته‌ها را برای تربیتش رعایت کنی:
۱) تنبیه با چاشنی قهر: به هرحال بچه است دیگر، خطا می‌کند. برای هر خطای کوچک که نباید حلق‌آویز شود. قهر! تا وقتی این سلاح هست دیگر چه احتیاجی به بقیه چیزها؟ اگر کار بدی کرد مدتی کوتاه با او حرف نزن و بهش اعتنا نکن. ولی طولانیش اصلا جواب نمی‌دهد. وگرنه بچه عادت می‌کند به قهر کردنت؛ ‌آن وقت دیگر برایش فرقی نمی‌کند. اصلا این می‌شود سرگرمی‌اش؛ اینکه کاری کند تا با او قهر کنی.
۲) متناسب با زمان تربیتش کن: اگر با بچه‌ات رفتاری کنی شبیه به رفتاری که پدر پدربزرگت با پدربزرگت می‌کرده، ذره‌ای جواب نمی‌دهد. دوره و زمانه را در نظر بگیر. به اقتضائات روزگار اهمیت بده.
۳) بعضی جاها زور: توقع نداری که بچه صلاح خودش را بداند؟ بچه است. باید بعضی جاها سمبه‌ی پُرزورتری به کار ببری. مثلا ایرادی ندارد فرزندت را وادار کنی دانش بیاموزد. البته تا جایی که در توانش باشد.
۴) با بچه ات بچگی کن: توقع نداری که یک پدر و مادر جدی که همیشه‌ی خدا دارند روزنامه و کتاب می‌خوانند و حرفهای مهم می‌زنند، جذابیت چندانی برای طفل معصوم داشته باشد؟ بچه دلش می‌خواهد بغلش کنی و باهاش بازی کنی. نگران نباش، اتوی لباست خراب نمی‌شود.
۵) بعضی چیزها را یادش بده: وقتت و وقتش را بگذاری برای یاد گرفتن این چیزها، می‌شود کاردرستی بقیه قضیه را تضمین کرد:
الف) قرآن خواندن و دوست داشتن پیامبر و خاندانش
اگر مسلمانیم، اگر پایبندی مذهبی داریم، و اگر به این اعتقاد داریم که برای رسیدن به رستگاری باید به قرآن و خاندان پیامبر توسل شویم، پس چرا معطلیم. اینها را باید یاد بچه ها بدهیم. فرزندانمان باید یاد بگیرند چطور قرآن بخوانند و با آن انس پیدا کنند.
ب) شنا و تیراندازی
ج) مهارت و حرفه
شغلی، حرفه‌ای، مهارتی به او یاد بده که بزرگ که شد بتواند از دسترنج خودش پول در بیاورد و اگر گرفتار وضعیت سختی شد همیشه کاری بلد باشد و دستش پیش کسی دراز نباشد.
د) علم
درس و مدرسه‌اش را رو به راه کن. سال‌های اولیه عمرش که زیر بال و پر توست بهترین سال‌هایی است که می‌تواند سواد بیاموزد و تحصیل کند. هر چه صفحه ذهنش سفیدتر باشد حرف‌ها بیشتر و بهتر روی آن می‌نشیند. شرایط تحصیلش را تا جایی که از عهده‌ات برمی‌آید فراهم کن.
۶) دعا کن: هر قدر هم تلاش کنیم، تربیت فرزند ما یکسره دست ما نیست، عوامل زیادی هستند که ممکن است بر شخصیت و سرنوشت او تأثیر بگذارند. بهترین کاری که از عهده‌ات برمی‌آید دعا کردن است. باید از خدا خواست خودش کمک کند.

منبع : ۵ روز