دستگاه جوراب‌بافی در فرانسه

در سال ۱۶۵۶ به دستور لوئی چهاردهم برای رواج صنعت بافت جوراب ابریشمی، زیر جامه، ژاکت و بکارگیری عده‌ای کارگر بیکار فرانسه و جلوگیری از خروج ارز برای خرید کشباف صادر شد. دیری نگذشت که کارخانه‌های کشبافی در فرانسه آنقدر زیاد شد که تقریباً در بیشتر شهرهای این کشور دستگاه‌های کشبافی دائر و مشغول کار شد.
دستگاه جوراب بافی معمولی از یک ردیف سوزن‌هائی که موازی یکدیگر در یک خط افقی قرار گرفته‌اند و متناسب با ریزبافتی جوراب که با یکدیگر فاصله دارند تشکیل شده بود.
نوک جلوئی سوزن‌ها قسمت فعال دستگاه است و خمیده شده است. قسمت خمیده، نرم و انعطاف‌پذیر است تا نوک سوزن با فشار کمی روی ساق آن سوار شود. در نقطه‌ای که نوک سوزن سوار می‌شود سوراخ سوزن قرار دارد، شکافی است که می‌تواند نوک سوزن در آن قرار گیرد تا اینکه مانع از آن شود که حلقهٔ نخ به سوی نوک جلوئی سوزن بلغزد که به آن اصطلاحاً می‌گویند نخ در رفت. برای بستن نوک‌های سوزن، یک میلهٔ افقی را که به آن خط‌کش یا پرس می‌گویند، پائین می‌آورند.
میان سوزن‌ها، تیغه‌هائی عمودی به‌نام پلاتین قرار دارند و هر پلاتین از نوکی عمود برخورد و یک گرده ماهی در زیر تشکیل می‌شود. این تیغه‌ها دو نوع حرکت دارند. عمودی و افقی موازی با خود تیغه‌ها.

منبع : مطالب ارسال شده