شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

قانون نویسی اسلامی


قانون نویسی اسلامی
فقه اسلامی‌ از دیرباز یکی‌ از منابع‌ مهم‌ نظام‌ حقوقی‌ در ایران‌ بوده‌ است. پس‌ از تشکیل‌ حکومت‌ مشروطه‌ و ایجاد مجلس‌ قانونگذاری، از لحاظ‌ نظری‌ قوانین و فقه، دو نظام‌ جداگانه‌ شد. در واقع تلاش مجدانه‌ای برای قانون نویسی از فقه و نظام حقوقی اسلام صورت نگرفت. ابتکار فرماندهی‌ به‌ حقوق‌ رسید و بازرسی‌ و نظارت‌ به‌ شرع‌ واگذار شد. منتها این‌ مرزبندی‌ در عمل‌ ثابت‌ نماند. نظارت‌ فقیهان‌ بر قانونگذاری‌ دیری‌ نپایید و هیچگاه‌ به‌ طور کامل‌ استقرار نیافت. انقلاب۱۳۵۷ ‌ و در پی آن قانون‌ اساسی‌ جمهوری‌ اسلامی‌ به‌ طور رسمی‌ فقه اسلامی‌ را به‌ صحنه‌ زندگی‌ آورد و سایر نهادهای‌ حقوقی‌ را در خدمت‌ این‌ هدف گرفت.
هدف‌ قانون‌ اساسی‌ جمهوری‌ اسلامی‌ این‌ است‌ که‌ ضمن قانون نویسی از فقه جعفری اتحاد حقوق‌ و مذهب‌ را تحقق‌ بخشد. حلقه اصلی این اتحاد شورای نگهبان قانون اساسی است که بدون نظارت و تایید دقیق آن هیچ یک از قوانین پارلمان مشروع نیست و قابلیت اجرا ندارد.
براساس قانون اساسی، مرجع قانونگذاری در نظام جمهوری اسلامی ایران، مجلس شورای اسلامی است. همچنین، قوانین مصوب می‌باید در چارچوب شرع مقدس اسلام و قانون اساسی باشد. نهاد شورای نگهبان، تضمین این شرایط است که با اعلام مغایرت یا عدم مغایرت مصوبات مجلس شورای اسلامی با قوانین شرع و قانون اساسی، به آنها اعتبار می‌بخشد.به‌طور کلی، مجلس بدون شورای نگهبان اعتبار ندارد.
منبع : روزنامه رسالت


همچنین مشاهده کنید