رضی نیشابوری

● رضی نیشابوری، رضی‌الدین
▪ تاریخ و محل تولد : - - بلخ
▪ تاریخ و محل وفات : ۵۹۸ق
▪ تخصص : فقیه و شاعر
▪ آثار : «مکارم‌الاخلاق»; «دیوان» اشعار.
▪ زندگی نامه : رضی نیشابوری, رضی‌الدین, ابو جعفر محمد. (و ف ۵۹۸ق),فقیه و شاعر. معروف به استادالائمه. آغاز عمر را در بلخ به کسب دانش گذرانید ولی بیشتر در ماوراءالنهر میزیست و رضی‌الدین از شاگردان حسین بن احمد خطیبی و شرف‌الدین محمد بن مسعود مروزی و از مریدان شیخ معین‌الدین حموی بود. ابو جعفر در علم فقه و خلاف صاحب نظر و اثر بود. و در شاعری توانا. وی بیشتر مدح قلج طمغاج خان ابراهیم بن حسین و قلج ارسلان میگفته و چند نوبت به زیارت خانه خدا تشرف یافته است. در پایان عمر به گوشه نشینی و زهد مشغول شد بیشتر اشعار وی بن مایه موعظه و اندرز دارد در «ریاض‌العارفین» وی را تحت دو نام آورده است. وی را مداح اسلان بیک سلجوقی نیز دانسته‌اند که ظاهراً ناصواب است. به زبان عربی نیز نیز شعر میسروده است.

منابع : آتشکده آذر(۲/۶۸۶- ۶۹۱), تاریخ ادبیات در ایران(۲/۸۴۹- ۸۵۲), تاریخ نظم ونثر(۹۹), دائرهٔ‌المعارف فارسی (۱/۱۰۸۹), الذریعه(۹/۳۷۳- ۲۲/۱۴۶), ریاض‌العارفین(۷۸), ریحانه(۲/۳۲۰- ۳۲۱), سرآمدان فرهنگ(۱/۳۹۴- ۳۹۵),

منبع : سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی