آنچه در مورد آپاندیس باید بدانیم!

اپاندیس از ضمائم متصل به روده کور است که طولی بین ۳۰-۱سانتی متر(اغلب۹-cm۶ داردمحل اناتومیک اپاندیس در سمت راست وپایین شکم است.عملکرد اپاندیس شرکت در تولید انتی بادی بویژه IgA است.گرچه اپاندیس یک عضو مهم در بافت لنفاوی مرتبط با دستگاه گوارش است اما برداشتن ان سبب نقص ایمنی یا افزایش ابتلا به عفونت و سپسیس نمیشود.اپاندیسیت بیماری جوانان است ودر ۴۰٪ موارد در سنین۲۹-۱۰ سالگی رخ میدهد.۱۲٪مردان و۲۵٪زنان در طول زندگی خود تحت جراحی اپاندکتومی(خارج کردن اپاندیس)قرار میگیرند.
● علائم:
بطور کلاسیک ابتدا درد در اپی گاستر(بالای ناف)واطراف ناف بصورت نسبتا شدید وثابت وگاه همراه(کرامپ) دل پیجه دیده میشود.پس از ۱۲-۱ ساعت(متوسط:۶-۴ ساعت)درد در ناحیه راست وپائین شکم متمرکز میشود.گاه درد در قسمت راست و پائین شکم شروع شده وهمانجا میماند.تنوع در موقعیت اپاندیس سبب تنوع در محلهای درد اپاندیسیت شده است:اپاندیس دراز با نوک ملتهب سبب درد درناحیه چپ و پائین شکم میشود.اپاندیس لگنی درد بالای عانه را سبب میشود.بی اشتهائی تقریبا همیشه وجود داردو درصورت فقدان ان باید به تشخیص شک کرد.استفراغ در ۷۵٪بیماران ۲-۱ بار رخ میدهد.
ترتیب علائم بسیار مهم است:
در ۹۵٪موارد ابتدا بی اشتهائی سپس درد و نهایتا استفراغ رخ میدهد.در صورت وقوع استفراغ قبل از شروع درد بایددر صحت تشخیص شک کرد.بیمار تمایل دارد طاق باز بخوابد وپای راست خود را بسمت شکم جمع کند.فشردن محل اناتومیک اپاندیس بسیار دردناک است.در بررسی های ازمایشگاهی افزایش خفیف WBC ها(گلبول های سفیدخون)بین۱۸۰۰۰-۱۰۰۰۰در اپاندیسیت دیده میشود.اگر WBC بیش از ۱۸۰۰۰ باشد احتمال پاره شدن اپاندیس مطرح میشود.تشخیص اپاندیسیت در کودکان مشکلتر و احتمال پاره شدن اپاندیس ومرگ ومیر بیشتر است.بروز اپاندیس در سالمندان کمتر ولی مرگ ومیر وعوارض در انها بیشتر است.وقوع تهوع واستفراغ بعد از سه ماهه اول حاملگی باید تشخیص اپاندیسیت را به ذهن بیاورد.معمولا WBC بالاتر(حدود۱۵۰۰۰-۲۰۰۰۰)است.در صورت شک باید سونوگرافی انجام شود.اگرچه هر نوع جراحی در حاملگی باخطر ۱۵-۱۰٪ی سقط وزایمان زودرس همراه است ولی در صورت تاخیر در جراحی و بروز پارگی اپاندیس مرگ مادر وجنین محتمل است.
● روشی جدید برای برداشتن اپاندیس:
در روش جدید برای برداشتن اپاندیس به جای جراحی شکم،از طریق کولون اقدام به این کار می کنند
سیستم اپاندکتومی که اکنون در مرحله اصلی به سر می برد به این منظور طراحی شده است که از باز کردن شکم و تهاجم به حفره صفاقی جلوگیری شود .
این سیستم در مرحله پیش بالینی بر اساس روشی اندوسکوپیک طراحی شده و بصورت ازمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است .
پروفسور Christoph Gascheاز دانشگاه وین (Austria )میگوید :" با دسترسی به اپاندیس از طریق کولون دیگر نیازی به شکافتن دیواره شکمی و عبور از کنار ساختارهای حساس شکم نمی باشد .این روش مزایای متعددی برای بیمار و پزشک دارد .دیگر نیازی به بیهوشی عمومی نبوده و بهبود بیمار سریع تر و به همراه درد کمتر می باشد ."

زهره نیکنداف

منبع : سلامت نیوز