خنده‌ات از ته دل، گریه‌ات از سرشوق و نباشد هیچ غروبت غمناک...

زندگی انسان بی‌فایده نیست، بلکه یک تکامل پایان‌ناپذیر است اما متاسفانه ما آن راهی که به مقصد می‌رسد را گم کرده‌ایم و آن راهی که به تکامل می‌رسد را فراموش کرده‌ایم.
گاهی حس می‌کنیم که فقط موجود هستیم و کاری با زندگی، یعنی با دنیای واقعیت‌های خود نداریم و به سادگی آن را مصرف می‌کنیم و می‌سوزانیم. این زندگی نیست بلکه زنده بودن محض و در انتظار مرگ و نیستی بودن است. اگر بخواهیم از این کابوس پریشان و دل آزارها، رهایی یابیم و از این خواب مأیوس‌کننده که به جای زندگی اشتباه شده است بیدار شویم باید به راه دیانت و معنویت برگردیم.
انسان اگر بخواهد موفق باشد باید خود را بشناسد و به خود باور پیدا کند. راه درون را دریابد و آن را درست بپیماید تا سرانجام به راه بیرون از خود گام بگذارد و راه برون، راه اجتماع و راه عقل و دانش را استوار، بی‌لغزش، سودمند و خوشایند برای بودن و هستی خود را زیبا و سازنده کند. ولی باید هر روز دنیا را با تازگی همان روز ببیند و به خود بگوید: من وجود دارم، من هستم، من درحال شدن هستم، من همان هستم که زندگی خود را می‌سازم، اگر شکست بخورم به سرزنش خود و دیگری نمی‌پردازم، بلکه از آن به عنوان نکته مثبت و پلکان ترقی استفاده می‌کنم.
(ویلیام جیمز) می‌گوید: موثرترین داروی شفابخش نگرانی‌های انسان همان ایمان و اعتقاد مذهبی انسان به خداست. نیرویی که از این طریق ایجاد می‌شود اثر سازنده‌ای از خود به جا می‌گذارد. ما باید بدانیم اگر هدف مهمی ‌در زندگی خود پیش رو داریم، ابتدا برای تحقق آن به خدا متوسل شویم و سپس آن را به خود او واگذار کرده، بعد در ذهن خود واقع شدن آن را مجسم کرده و به این تصور ذهنی تا آنجا که می‌توان قوت ببخشیم، آن وقت از خداوند بخواهیم هر طوری که به صلاح ماست عمل نماید وعنایت خود را شامل حال ما گرداند.
در این میان باید با هشیاری و سخت کوشی هدف را دنبال کرد تا نقش خود را ایفا کرده باشیم. شما باید تمام مدت به خود تلقین کنید که به هدفتان خواهید رسید و ذهن خود را از افکار مثبت و امیدوارکننده لبریز سازید. به این کار ادامه دهید و در آینده نزدیک با واقعیت خواسته خود که تحقق پیدا کرده است رو به رو می‌شوید. تصویر ذهنی بزرگترین گنجینه انسان است. باید از خود برداشت خوبی داشته باشید و هرگز نباید اجازه دهید که کسی احساسات و تصورات ذهنی شما را خدشه دار کند. قبل از هر کس باید دوست خود باشید و قبل از دیگران به خود احترام بگذارید.
پس ما می‌توانیم از این پنج کلمه: شجاعت، عزت نفس، خودباوری، خودپذیری و عشق به زندگی خود بپردازیم و با آرامش و علاقه نردبان ترقی و تکامل را طی کرده و به بلندای قله هدف برسیم. باید یاد بگیریم تا خود را آنگونه که هستیم بپذیریم و آگاه باشیم و بدانیم که هرگز کامل و صد درصد و بی‌عیب و نقص نیستیم و شجاعت آن را داشته باشیم که از اشتباهات خود سود ببریم.
در فرهنگ نامه افراد موفق، واژه شکست مفهومی‌ ندارد و اعتقاد به موفقیت در سرلوحه کارشان قرار دارد. آن‌ها می‌گویند که شکست اصلا وجود ندارد و ما فقط شاهد نتایج متفاوتی هستیم که بعضی از این نتایج در جهت انتظار ماست و نتایج دیگر را می‌توانیم به عنوان تجربه در ذهن خود حفظ کنیم و در آینده آن را به کار ببریم. توماس ادیسون بعد از ۹۹۹۹ مرتبه برای کامل کردن اختراع لامپ تلاش کردن ولی موفق نشدن، شخصی از او می‌پرسد آیا می‌خواهی ده هزار بار شکست بخوری که رهایش کنی؟ ادیسون جواب می‌دهد: من هرگز شکست نخورده‌ام، بلکه هر بار به روشی دست یافتم که چگونه لامپ را بسازم. پس در واقع شکست وجود ندارد و آنچه مشاهده می‌شود نتیجه است.
چه دعایی بهتر از این: خنده ات از ته دل، گریه‌ات از سرشوق و نباشد هیچ غروبت غمناک...

منبع : خبرگزاری ایسنا