چهارشنبه, ۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 24 April, 2024
مجله ویستا

رفتارهایی که به یادمان می‌مانند!


رفتارهایی که به یادمان می‌مانند!
امروزه ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که ناگزیر از ارتباط و برخورد با دیگران هستیم. آنچه مسلم است اینکه هیچ کس قادر نیست بدون کمک و مساعدت و ارتباط با دیگران، نیازهای معمولی خود را برطرف سازد. در معاشرت باید با روی گشاده و نرمی‌ و مهربانی با همه رفتار کرد و تندخویی با هرکس که باشد بد است. اگر خود را در سطح دیگران قرار دهیم و از زبان آن‌ها برای انتقال نقطه نظرهای خود استفاده کنیم، اغلب به نتیجه دلخواه می‌رسیم و با دیگران در سطح خود آن‌ها ظاهر شدن همان برقراری ارتباط موثر است.
بعضی‌ها گمان می‌کند که ارتباط فقط شامل حرف زدن، نوشتن یا بحث کردن است، این‌ها از عناصر مهم ارتباطی هستند، ولی در واقع ارتباط را رفتاری می‌گوییم که پیامی ‌در خود دارد که توسط طرف مقابل ما درک می‌شود، خواه شفاهی باشد یا غیر شفاهی، آگاهانه یا ناآگاهانه، عمدی و… ولی اگر ادراک شود، جنبه پیام ارتباطی پیدامی‌کند وهمین عدم درک پیام رابطه را مختل و نارسا می‌سازد.
ارتباطات عامل و منشا بسیاری از شادی‌ها و غصه‌ها و رنج‌های زندگی است. زندگی شاد، زندگی سرشار از دوستی است. روشن است که با افراد متفاوت، رفتارهای متفاوتی خواهیم داشت. تاکید بر خصوصیات مشترک، ارتباط را موثر می‌کند. ما انسان‌ها با یکدیگر مشترکات فراوان داریم، با کمی ‌تمرین می‌توان خود را همراه دیگران بیابیم و با آن‌ها دوست و هم رای شویم.
در ادامه این نوشته درباره شیوه‌های افزایش ارتباط خود با دیگران آمده است: سعی کنیم در روابط خود با دیگران صریح و صادق باشیم، در گفته‌های خود صریح و صمیمی ‌باشیم و از هر نوع ابهامی ‌اجتناب کنیم، چون اگر منظور خود را با صراحت بیان نکنیم طرف مقابل ما به اشتباه می‌افتد و به حدس و گمان متوسل ‌شده و از واقعیت دور می‌شود.
سعی کنیم قول و عملمان یکی باشد. هنگامی ‌که خودمان برای گفته‌های خود ارزش قایل نیستیم، چه انتظاری می‌توان داشت که دیگران قول‌ها و سخنان ما را محترم بشمارند. هنگامی ‌که ما قول می‌دهیم کاری را انجام دهیم سعی کنیم آن را به مرحله عمل برسانیم و اگر ناتوان در انجام آن هستیم هرگز خود را مکلف به وعده‌ای که از عهده آن بر نمی‌آییم، نکنیم؛ رو راست و صادقانه بگوییم نمی‌توانیم.
پس برای اینکه دیگران را به خوبی درک کنیم باید بتوانیم اطلاعات را به خوبی از آنها کسب کنیم و این امر منوط به توانایی ما در دقیق گوش کردن، دقت نظر، همدلی، طرح سوالات مفید و سودمند و احترام متقابل است. احترام با سیستم حسی فرد دیگر، مشاهده همه چیز از نگاه او و سر در آوردن از نیازها و علایقش به ما کمک می‌کند که اطلاعات را به نحوی دریافت کنیم که به سهولت قابل فهم و هضم باشد. دو عامل اساسی ارتباط ، همان درک شدن و درک کردن است.
زندگی یک مسابقه صرف نیست، می‌توانید با اشخاص به‌گونه‌ای رفتار کنید که هرکس خود را یک برنده در نظر بگیرد و احساس پیروزی کند. شرایط پیروز شدن یکی و باختن دیگری هرگز به نفع کل نیست. همگام شدن نه تنها روی دیگران، بلکه روی ما نیز تاثیر قابل ملاحظه‌ای برجای می‌گذارد. وقتی با دیگران همگام می‌شویم در واقع به درون آن‌ها می‌رویم و در ذهن آن‌ها جا می‌گیریم و در ارتباطمان باید سعی‌مان در افزایش و ارتقاء این رفتارها باشد و درنتیجه تجربه‌ای از آن‌ها پیدا کنیم. همگام شدن موثر به ما امکان می‌دهد با دیگران برخورد همدلانه و به یاد ماندنی داشته باشیم.
منبع : خبرگزاری ایسنا


همچنین مشاهده کنید