پلی استایرین

پلی استایرین، مواد پلاستیک شیشه ای مانندی است که به جهت شباهت زیاد آن با شیشه در وسایل و ظروف خانگی مورد استفاده قرار می گیرد. این مواد مانند شیشه، شکننده بوده و به صورت خام و شفاف هستند و تحمل حرارت مستقیم را به هیچ وجه نداشته و به صورت غیرمستقیم مثلاً ریختن مایعات به داخل آن تحمل بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد را ندارند. خش پذیر بوده و در صورت افزایش رنگدانه در انواع رنگی هم قابل استفاده هستند.
نمونه اجسام ساخته شده از این مواد ظروف بسته بندی شکلات جهت دیده شدن محتویات داخل جعبه و بعضاً ظروف و لیوان های یک بار مصرف است. بسیاری از اتومبیل های قدیمی نیز چراغ های خطر خود را از این جنس می ساختند. قاشق و چنگال های یک بار مصرف نیز از این جنس ساخته شده اند. تحقیقات نشان می دهد این مواد در صورتی که حرارت بالایی ببینند ترکیباتی به وجود می آورند که استفاده از آن به مرور زمان می تواند تأثیرات سرطانزایی داشته باشد. حرارت بالای ۱۰۰ درجه نزدیک به نقطه ذوب پلی استایرین بوده و باعث از هم گسیختگی پیوند ملکولی خواهد شد.
این مواد نیز همانند سایر پلیمرها در صورت بازیافت و عدم تقویت ماده و رعایت نکات بهداشتی، تیره رنگ شده و رگه ها و نقطه هایی قهوه ای متمایل به سیاه در آن ها یافت خواهد شد، پس هنگام خرید وسایل از این جنس باید دقت کرد تا یکدستی و شفافیت واضحی داشته باشند.

[کامیار فیلسوفی]

منبع : روزنامه ایران