مورد

گیاهی درختچه ای است به ارتفاع حداكثر تا ۵ متر با ساقه افراشته و بسیار منشعب، تركه های جوان آن دارای كرك های غده ای، برگ های ساده و متقابل به طول تا ۵ سانتی متر، تخم مرغی- سرنیزه ای، نوك تیز با حاشیه درست، بافتی چرمی و منقوط و همیشه سبز و در صورت له شدن بسیار معطر است.
گل ها به صورت منفرد، دمگل ها بلند و باریك، گلبرگ ها سفیدرنگ و نیم مدور، میوه ها بسته و بیضوی پهن تا تقریباً كروی و در هنگام رسیدن به رنگ آبی سیاه فام است.بخش دارویی این گیاه را برگ ها تشكیل می دهند. برگ های گیاه همیشه سبز، پایا و متقابل هستند. این برگ ها چنانچه در سایه خشك شده باشند رنگ پررنگ و بویی مطبوع و تند دارند و در صورتی كه در مقابل آفتاب شدید خشك شده باشند رنگ زرد پیدا كرده و بوی بسیار كمی خواهند داشت. بهترین زمان جمع آوری برگ از اواسط بهار تا اواسط تابستان است كه گیاه حداكثر فتوسنتز را انجام می دهد. برگ های این گیاه دارای ۲-۵/۱ درصد حجمی اسانسی است كه قسمت عمده آن را تریپنولن، سینئول و لینالول تشكیل می دهند. مورد به صورت موضعی در درمان تبخال به عنوان آنتی سپتیك و در درمان التهاب مخاط بینی استفاده می شود. در طب گذشته مورد را تحت عنوان آس یا عمار (به معنی نیكو و خوشبختی) نامیده، برای آن اثرات قابض، ضداسهال و تقویت كننده رویش مو قائل بوده اند. با مصرف مقادیر كم موضعی اسانس هیچ گونه حساسیت پوستی ایجاد نمی شود و با مصرف مداوم و طولانی مدت واكنش حساسیتی به صورت سرخی خیلی ضعیف در محل تجویز مشاهده می شود. از فرآورده های موجود در بازار می توان به پماد موضعی میرتوپلكس اشاره كرد. از جمله مناطق ایران كه گیاه مورد در آنجا انتشار دارد می توان منجیل، خرم آباد، كازرون، نی ریز، فسا، بندرعباس، كوه تفتان و... را نام برد.

سحر شهنازی

منبع : روزنامه شرق