۷ نوامبر سال ۱۹۱۷ ـ سالروزانقلاب بلشویکی روسیه «انقلاب اکتبر» (بر پایه پاره ای تقویم ها)

بامداد هفتم نوامبر سال ۱۹۱۷ گاردهای سرخ مرکب از کارگران و کشاورزان کمونیست وارد کاخ زمستانی تزارها در سن پترزبورگ شدند و درحالی که رزمناو «اورورا» به اطراف کاخ گلوله می زد به عمر دولت موقت روسیه مرکب از لیبرالها و سوسیالیستهای میانه رو به ریاست کرنسکی پایان دادند .
دسته های دیگر گارد سرخ و متعاقب آنان مردم ایستگاه راه آهن ، تلفنخانه ، دوپادگان نظامی شهر و ادارات دولتی را متصرف شدند و به این ترتیب ۳۴ سال پس از مرگ کارل مارکس ، نظامی بر پایه اندیشه و فرضیه های او در روسیه ــ کشوری که وضعیت و شرایط آن برای پیاده کردن فوری چنین فرضیه هایی آمادگی نداشت ــ روی کار آمد و ۷۴ سال دوام آورد وجنگ جهانی دوم را از سر گذراند. کرنسکی درفوریه ۱۹۱۷ ، در زمانی که روسهای ناموفق در جنگ جهانی اول از تبعیض و فقرو بی ثباتی کشور شان به جان آمده بودند روی کار آمده بود و تزار نیکلای دوم اختیاراتش را به او سپرده بود تا به اوضاع روسیه سر و سامان بخشد که موفق نشده بود.
رهبری انقلاب بلشویکی روسیه را لنین برعهده داشت که تا چندماه پیش از انقلاب در سویس به حالت تبعید به سر می برد و باکمک آلمانی ها به وطن باز گشته بود.
جوانان و طبقه تحصیلکرده روسیه با خواندن داستانهای « تولستوی » که درست هفت سال بیش از انقلاب در ۸۲ سالگی درگذشته بود از وضعیت موجود روسیه بیزار شده بودند و بی صبرانه در انتظار یک تحول پایه ای (انقلاب) بودند.
۹ روز پس از سقوط سن پترزبورگ ، مسکو نیز به تصرف بلشویکها در آمد . لنین ماه بعد مذاکرات صلح را با آلمان واتریش آغاز کرد . انقلاب روسیه ظرف دو ــ سه سال بر همه مخالفان داخلی و خارجی از جمله دولتهای انگلستان ، فرانسه ، ژاپن و امریکا که نیرو به کمک مخالفان داخلی فرستاده بودند پیروز شد .
این نیروهای شوروی بودند که درسال ۱۹۴۵ برلن پایتخت آلمان را گرفتند و به جنگ جهانی دوم در اروپا پایان دادند.
درپی جنگ جهانی دوم ، میان دو نظام اقتصادی جهان ــ سوسیالیسم و کاپیتالیسم ــ و دولتهایی که این دو نظام را نمایندگی می کردند یک معارضه که به جنگ سرد معروف شد ونزدیک به پنج دهه طول کشید جریان داشت. شوروی در این مدت در موارد متعدد در ساخت سلاحهای تازه ازجمله موشک از رقیب خود جلو افتاد و با کمکهای ان ، رقیب در دوجنگ منطقه ای ( کره و ویتنام ) ناموفق شد. ولی نظام شوروی نتوانست با آموزش و پرورش، نسلی وفادار بار آورد و تامین نیازهای اقتصادی مردم خودرا دست کم گرفت و امید انان رابه آینده نظام متزلزل ساخت .
گردانندگان نظام شوروی بعد از نیمه دهه ۱۹۸۰ قاطعیت خود را ازدست دادند و با چند دو دلی و اشتباه انان، نظام شروع به ریزش از درون کرد به گونه ای که بوریس یلتسین که روزگاری خودرا از کمونیستهای وفادار نشان می داد و از پلکان حزب کمونیست بالا آمده بود در سال ۱۹۹۱ ، درسالروز انقلاب بلشویکی ، حزب کمونیست را که خود زمانی رئیس یک شعبه ان بود پس از ۷۴ سال حاکمیت غیر قانونی اعلام کرد! و نزدیک به دوماه بعد هم با دومقام دیگر ، اتحاد شوروی را بدون توسل به رفراندم و یا رای پارلمان منحل کرد و....
به سبب کمبود شدید روزنامه نگار واقعی و تاریخنگار مستقل ( غیر وابسته به یک دولت ) که جهان از اوایل قرن ۲۰ از ان رنج می برد هنوز تحقیق بی طرفانه در باره انحلال شوروی و راههایی که به این انحلال ختم شد صورت نگرفته است . کشف حقایق در ادوار تاریخی سابق به مراتب آسان تر از قرن ۲۰ و ادامه ان بوده است.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز