رابطه خوب با فرزند

والدین باید از دوران کودکی با فرزندشان ارتباط برقرار کرده و منتظر دوران بلوغ و رشد فکری او نباشند، زیرا فرصت را از دست می دهند. نکاتی که والدین باید به آن توجه داشته باشند عبارتند از:
زمانی را برای با هم بودن و انجام امور مشترک با فرزندشان اختصاص دهند. گفت وگو با کودک کافی نیست زیرا همیشه ۸۰ درصد ارتباط غیرکلامی است. در ضمن زمان صرف غذا و ‎.‎.‎. جزو این زمان به حساب نمی آید.
کودکان توجه بیشتری به اطراف دارند از این رو احساس و شخصیت والدین را به خوبی درک می کنند. علاوه بر این آنها طرز فکر ویژه ای داشته و دنبال مسائل جالب و خنده دار هستند. پس بهتر است والدین، خود را جای فرزندشان قرار داده و دوران کودکی خود را به یاد آورند.
شفافیت و انعطاف پذیری والدین: درک یک کودک هنوز به حدی نرسیده که تعامل های پیچیده جهان اطرافش را درک کند، بنابراین سازگاری و انعطاف پذیری والدین به او احساس اطمینان خاطر می دهد تا کم کم بزرگ شده و بتواند با پیچیدگی های جهان اطرافش کنار بیاید. والدین باید بدانند که راهنما و منبع دلگرمی کودک هستند، از این رو باید در گفتار و عمل انعطاف پذیری داشته باشند. علاوه بر این، این امر باعث ایجاد احترام و اعتماد در طرفین خواهد شد.
والدین باید رفتار مثبت کودک را ببینند. تشویق کودک به دلیل انجام دادن رفتار صحیح و عدم سرزنش او به دلیل انجام کارهای ناپسند یک ضرورت به حساب می آید.

[سعید سپهری]

منبع : روزنامه ایران