سزارین یا زایمان طبیعی؟

● رنج شیرین مادر شدن!
درد می كشید، اما انگار خانواده او را نمی دیدند. پشت در اتاق زایمان، بحث «شوهر و مادرزن» بالا گرفته بود. پرستاری از انتهای راهرو خودش را به آنها رساند و گفت: «آقا چه كار كنیم بالاخره؟» مادرزن كه به نظر می رسید چهل و اندی سال سن دارد، تقریباً فریاد زد: «من می گویم سزارین! یك كلام ختم كلام. چطوری توی روی بقیه نگاه كنم؟ فامیل چه می گویند؟ بگویم زایمان طبیعی بوده توی بیمارستان دولتی؟» شقیقه های مرد از عصبانیت سرخ شده بود. مادرزنش را به كناری كشید: «از كجا بیاورم پول سزارین توی بیمارستان خصوصی را؟ ندارم! می فهمی؟ ندارم!» و زیرچشمی اشاره كرد به پرستار كه برو و كار را تمام كن. پرستار مانده بود هاج و واج، دستهایش را كرد توی جیب روپوش سفیدش و گفت: «خانم دكتر! یك لحظه تشریف بیاورید!»
اوضاع آرام تر بود. بچه برای آمدن عجله ای نداشت. خانم دكتر پیش بینی كرد یك ساعت دیگر و لبخند زد: «چایتان سرد نشود.» مرد غرو لند كنان به مادرزنش نگاه كرد و گفت: چای نمی خورد.
دكتر می دانست مشكل از كجاست. در طول شبانه روز چندین مورد از این اختلافات را شاهد بود و همه اش ریشه در چشم و هم چشمی داشت. در واقع نه شوهر و نه مادرزن آگاهی درستی از زایمان و انواع آن نداشتند. آنها نمی دانستند سزارین و زایمان طبیعی هر كدامشان چه فواید و عوارضی دارد. شوهر كه پول سزارین را نداشت و حق هم داشت. برای مادرزن هم سربلند كردن (!) پیش دوست و غریبه مهم بود، هنگامی كه فخر می فروخت و می گفت: «سزارین بوده. ما از اول هم روی سزارین توافق داشتیم!»
پزشك كشیك بالای سر مریض بود و همكار دیگرش، همین خانم دكتر، تا وقتی كه بچه به دنیا بیاید، وقت داشت اختلاف را حل و فصل كند. دستهایش را به هم گره كرد و نگاهش دور اتاق چرخید و روی صورت مادرزن آرام گرفت: «اگر اندازه بچه متناسب باشد، پزشكان زایمان طبیعی را توصیه می كنند. گرچه رغبت بعضی پزشكان زنان و زایمان به عمل سزارین بیشتر است، چون وقت كمتری می گیرد و خب پولش هم بیشتر است! همین رغبت باعث شده كه ۷۰ درصد زایمانها در بیمارستانهای خصوصی و ۵۰ تا ۶۰ درصد در بیمارستانهای دولتی سزارین می شوند، اما این رقم در خارج از كشور ما به ۲۰ درصد هم نمی رسد. دلیلش هم این است كه در بیمارستانهای دولتی خارج، پزشكان حقوق ثابت می گیرند و مهم نیست كه چه تعداد مریض را معاینه كرده اند، اما این حقوق در ایران پورسانتی است. سزارین در كشورهای خارجی تنها در مواردی به كار برده می شود كه زائو، تحمل درد را نداشته باشد یا خطر افتادگی مثانه تهدیدش كند. گرچه خطرهای سزارین بیشتر از این حرفها است. ریسك بیشتری دارد و می تواند موجب چسبندگی بعد از جراحی شود. خونریزی اش هم از زایمان طبیعی بسیار بیشتر است.»
درد اما این روزها درمان دارد. بی حسی اپیدورال كه در نخاع تزریق می شود و درد را از بین می برد، یكی از درمانهاست.
و گازازت روشی دیگر كه آن را در دسترس زائو قرار می دهند تا هر وقت درد را احساس كرد، آن را استنشاق كند و آرام بگیرد.
خانم دكتر برای مادرزن وسواسی و شوهر نگران توضیح داد كه روش بسیار جالب تری هم وجود دارد كه فعلاً تعداد محدودی بیمارستان در ایران از آن استفاده می كنند.
این روش كه زایمان طبیعی در آب نام دارد، امن ترین و بی دردترین نوع زایمان در دنیاست و وزارت بهداشت و آموزش پزشكی در نظر دارد امكانات زایمان طبیعی در آب را در بیمارستانهای مختلف افزایش دهد و مردم را به این روش تشویق كند.
هنوز پنج دقیقه مانده بود به یك ساعت كه صدای گریه نوزادی در سالن پیچید.
پدر از فرط خوشحالی از جایش بلند شد و به مادرزن كه چشمهایش خیس از اشك شوق بود، تبریك گفت.
نوزاد تازه به دنیا آمده، سالم بود و مادرش برای چشیدن لذت شیرین مادر شدن، تحمل درد كشیدن را داشت.

مائده شهریاری

منبع : روزنامه ایران