پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

۹ دسامبر سال ۷۳ پیش از میلاد ـ بپاخیزی اسپارتاکوس ؛ دومین بپاخیزی گسترده بر ضد ظلم و ستم پس از قیام کاوه آهنگر


۹ دسامبر سال ۷۳ پیش از میلاد ـ بپاخیزی اسپارتاکوس ؛ دومین بپاخیزی گسترده بر ضد ظلم و ستم پس از قیام کاوه آهنگر
بپاخیزی اسپارتاکوس از نهم دسامبر سال ۷۳ پیش از میلاد آغاز شد. وی از مردم تراس ، منطقه ای در شمال دریای اژه و از نژاد یونانیان بود . اسپارتاکوس در ارتش روم یک سرباز کمکی ( احتیاط ) بود .« آپیان » نویسنده پیش از میلاد که داستان اسپارتاکوس را نوشته روشن نساخته که به چه دلیل اورا به دسته گلادیاتور ها که معمولا از میان سربازان خارجی اسیر ارتش روم انتخاب می شدند اضافه کرده بودند. وی در سال ۷۴ پیش از میلاد به گلادیاتورها اضافه شده بود.
کار گلادیاتور ها این بود که دو به دو در برابر سران روم که در جایگاه ویژه تماشاگران می نشستند و به منظور تفریح و سرگرم کردن آنان درمیدان گودی با اسلحه به جان هم بیفتندو یکی از دو حریف و یا هر دو آنان کشته شوند تا تماشاگران لدت ببرند !.
اسپارتاکوس که این عمل را غیر انسانی می دانست گلادیاتور ها را برضد حکومت روم متحد کرد و درجریان یک نمایش « کشتار » دست به شورش زدند و بندها را گسستند و در کوه وزوویوس که یک آتشفشان خاموش بود پنهان شدند و از آنجا دست به تحریک سایر بردگان زدند و هنگامی که عده آنان به هفتصد تن رسید از کوه فرود آمدند و بازور دست به آزاد کردن بردگان دیگر زدند که غنائم جنگها بودند . در آن زمان بردگان مولد ثروت بودند و برای اربابانشان کار تولیدی رایگان از جمله کشاورزی می کردند . قرار بود که بردگان آزاد شده توسط گروه اسپارتاکوس جنگ کنان از طریق کوههای آلپ به زادگاههای خود باز گردند و بقیه عمر را آزاد زندگی کنند .
با این فکر خودرا به دامنه های آلپ رسانیدند و ضمن راه دو لشکر رومی را که سد راه آنان شده بودند شکست و فراری دادند. در گذرگاههای آلپ چون عده آنان نزدیک به هفتاد هزار تن بود ، فرانسویان و اقوام محلی نگران و وحشت زده شدند و گذر گاههارا بستند . اسپارتاکوس که می خواست برده های آزاد شده زنده به کشورهای خود باز گردند تصمیم به خروج از روم با گشتی گرفت و به جنوب ایتالیا باز گشت و در سر راه خود نیروهای رومی را که مانع حرکت آنان بودند شکست داد که این وضعیت بر دولت روم که نتوانسته بود در طول دو سال قیام بردگان را سرکوب کند گران آمد و کراسوس( مارکوس لیسینیوس کراسوس ) یکی از سه عضو شورایعالی حاکم بر امپراتوری روم داوطلب جنگ با بردگان شد. وی در سنای روم برای قانع کردن سناتورهای به تامین هزینه یک لشکرکشی بزرگ گفت که اسپارتاکوس سه هزار سرباز اسیر رومی را سر بریده است که بعدا معلوم شد دروغ گفته و این سربازان تنها خلع سلاح شده بودند و بعدا به رم باز گشتند.
وی سپس با شش لشکر ( لژیون ) از راه زمین ( شمال ) و نیز یک لشکر با کشتی و راه دریا از جنوب قرارگاه اسپارتا کوس را که پیام داده بود اگر اجازه خروج ار ایتالیا به او و سایر بردگان همراه وی داده شود سر جنگ نخواهد داشت محاصره کردند و در جنگی که در سال ۷۱ پیش از میلاد میان طرفین روی داد اسپارتاکوش کشته شد و قیام بردگان شکست خورد که کراسوس برای ترسانیدن سایر بردگان که فکر قیام از مغزشان نگذرد شش هزار تن از همدستان اسپارتاکوس را که اسیر شده بودند در جاده ای که به شهر رم ختم می شد به صلیب زد که همانجا از تشنگی و گرسنگی و درد ناشی از آویزان بودن به تدریج مردند که چنین صحنه ای در طول تاریخ مشابه نداشته است .
قیام اسپارتاکوس دومین قیام از این دست در دنیای باستان بود . نخستین قیام را کاوه ( کاوک )ایرانی معروف به کاوه آهنگر بر ضد شاه ظالم آن زمان ایران رهبری کرده بود.
کراسوس در سال ۵۳ پیش از میلاد به ایران حمله کرد که در منطقه حران (کارهه) در نقطه مرزی امروز ترکیه و سوریه (شمالغربی عراق) وکنار رود فرات درجنگ باارتش ایران به فرماندهی سپهبد سورنا کشته شد و سربازان او و همچنین پسرش نیز نابود شدند که این بزرگترین شکست رومی ها از ایرانیان بود.
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز


همچنین مشاهده کنید