امید زندگی

در: جمــله‌ها و دکلــمه‌ها در گـــزاره‌ها
بدجـور گــیـر کـــرده‌ام در: اســــتعاره‌ها
در: عــــصرهای مــبتذل پارک‌های شهر
در: صــــبـح‌های بی‌هـــــیـجـان اداره‌ها
شعری بگو صمیمی و ساده که خسته‌ام
از شـــعـرهای مـــنـتـخـب جــــشنواره‌ها
از حالـت تـصــنـّعی خــــــنده‌های ســرد
و…............حـــرکـت تـهاجمی آرواره‌ها
از چـشـم‌های بی کلــمه دست‌های یخ
از این نـگـــاه‌های عـجیـب، آن اشـاره‌ها
از هرچه هرچه هرچه که مربوط می‌شود
به زندگــی مضـحـک این نیـــمــه کـاره‌ها
این‌ها کـه نصف روی زمین، نصف روی خاک
این‌ها که سنگ. سنگ که نه! سنگ‌واره‌ها
بدجـور گــیـر کــــرده‌ام بین تـمـام‌شـــان
بدجـور گــیـر کــــرده‌ام لای جداره‌ها
از چـشمـ‌های بـی‌کلــمه راحتــم کنیــد
تنها امید زندگی من!....ستاره‌ها!

منبع : نشریه الکترونیک موازی