حصیربافی

حصیر فرشی است كه از نی یا برگ درخت خرما ،یا سایر الیاف گیاهی بافت می‌شود و بعنوان زیرانداز، سایه بان، حصیربور یا كوب یا دیوار كوب ، كلاه ، جارو، گمج دانه ، گرگ (جای نگهداری خربزه و هندوانه)، سبد ، سینی و ظروف ، مورد استفاده قرار می گیرد.
در دوران گذشته حصیر را تزئین هم می‌كردند . به عنوان مثال ؛ نوارهایی از پارچه یا نخ ،با نقش و نگارهای جالب بر روی آن می‌دوختند و این دستبافت خشن را لطیف و زیبا می ساختند.
هنر حصیر بافی فعالیتی زنانه است كه در فصل تابستان و پائیز انجام می گیرد.
▪ مواد اولیه :
۱- گالی یا جگن یا لی
۲-كلوش (ساقه برنج یا كولوش)
۳- سوف یا سیم یل سوم
۴- كلیر ، كولر (نوعی آلاله بلند و صاف است)
▪ ابزار حصیر بافی:
۱- لوتو یا نخ تاب
۲- پلار یا ورقه یا شانه حصیربافی (حصیر شونه)
۳- دستگاه حصیر بافی
۴-داس (داره) یا قیچی و یا چاقو
▪ نقش‌های حصیر :
۱- پا ۲- سایه ۳- گل وشه ۴- لیلا لاچ ۵- غازیانی ۶- كاول لاچ
۷- ثوریالاچ ۸- شمشیر لاچ ۹- گل دسته لاچ ۱۰- قالی لاچ
▪ مراكز تولید حصیر :
رودسر ، لنگرود، لاهیجان ، آستانه اشرفیه ، فومن ، رشت و بندرانزلی.

منبع : سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان گیلان