انجماد ابرناک

می‌گریزم از شما، سایه‌های خوابگیر
باغ‌های سربلند شاخه‌های سر به زیر
می‌شناسم این همان رویداد دیگر است
دلفریب و رنگ رنگ بوسه‌های زمهریر
یا مرا رها کنید دست‌های بی‌دریغ
یا دوباره می‌شوم در اشاره‌ها اسیر
راه بی‌نهایت و بازی پیاده‌هاست
باز اسب بی‌سوار با شاه بی‌وزیر
من چگونه تا خزان، تا شما سفر کنم
ای سراب واپسین، ای سخاوت کویر
در کجای آیینه یا دلم شکسته شد
قاب عکس خاطرات، ای خیال دلپذیر
عشق‌های آخرین فصل سردتان چه شد؟
در کجا شکفته‌اید ای جوانه‌‌های پیر؟
باورت نمی‌کنم ای فروغ وهمناک
انعکاس چشم ماه در میان آبگیر
ای دروغ آشنا، پای بست دام‌ها
می‌فریبیم چه زود، می‌رهانیم چه دیر
از کدام آسمان سر زد این طلوع مرگ
انجماد ابرناک، آفتاب سردسیر

آتوسا اعظم کثیری- تهران

منبع : روزنامه رسالت