چارچنگولی فیلمی با مشخصه های پت و مت

اگر بیننده تلویزیون و تیزرهای تبلیغاتی اش باشید، به طور حتم متوجه اطلاع رسانی سینمایی «چارچنگولی» شده اید، این سینمایی نیز مانند فیلم «دلداده» فقط به علت کمدی بودن هم چنان بر پرده سینماهای کشور جا خوش کرده است.این طور که مشخص است «سعید سهیلی» به عدد چهار و مشتقات هم وزنش علاقه ای خاص دارد.فیلم قبلی این کارگردان «چهار انگشتی» با بهره گرفتن و ایده گرفتن از سینمای وسترن به سفارش نیروی انتظامی ساخته شده که مورد استقبال نیز قرار گرفت؛ البته یکی از دلایل حتمی و مسلم این پیروزی حضور بهرام رادان در دو نقش متفاوت بود که به خوبی از عهده اش برآمد.
این بار نیز سهیلی با ایده گرفتن از قدیمی ترین موضوع فیلم نامه در سینمای ایران دست به ساخت فیلم «چارچنگولی» زده است.
در سال ۱۳۰۹ نخستین فیلم ایرانی توسط «آوانس اوگانیانس» به نام «آبی» و «رابی» براساس دو کاراکتر به نام های پات و پاتاشون ساخته شد. (همان پت و مت در سال های اخیر)
سعید سهیلی نیز به طور هوشمندانه ای سوژه ای آزموده شده و مورد استقبال را مدنظر قرار داده است.او با الهام از موضوع دو خواهر چسبیده به هم به نام های لاله و لادن دست به نگارش این فیلم نامه زده است.اما از آن جایی که مطرح کردن سوژه دو خواهر چسبیده به هم محدودیت های تصویری را در پی داشت، ایده دو برادر دو قلوی چسبیده به هم مطرح شد.سهیلی با کمک گرفتن از دو چهره کاملا کمدی و شناخته شده، زمینه طنز و کمدی فیلم و مضمون آن را مهیا کرد.«چارچنگولی» روایتگر داستان دو برادر چسبیده به هم به نام های شهرام و بهرام است که شهرام با بازی «رضا شفیعی جم» خواننده مجالس رقص و آواز است و بهرام با بازی « جواد رضویان» شخصیت مذهبی و به مداحی و خوانندگی سنتی می پردازد.
اختلاف نظر فاحش این دو، بیشترین بار دراماتیک و طنز فیلم را بر عهده دارد.
البته این روزها مرز بین طنز، فکاهی، کمدی، لودگی و هجو از بین رفته است و دیگر چیزی به نام طنز واقعی وجود خارجی ندارد.بازیگران چارچنگولی که هر یک در حیطه طنز نام های شناخته شده ای به شمار می آیند همگی مانند خود و شخصیت همیشگی شان بازی کرده اند و بین این نقش ها ونقش های پیشین شان هیچ تفاوتی نمی توان دید.
این طور که از روند فیلم مشخص است فیلم نامه و کارگردان نیز هیچ توقعی غیر از این از آن ها نداشته است.تنها مهره مهم و تاثیرگذار فیلم در امر بازیگری «مهران رجبی» است که می توان این روزها به عنوان بهترین بازیگر رئالیست و واقع گرایانه از او یاد کرد.
جالب ترین بخش فیلم این است که سهیلی در این فیلم نیز عضو دست را دچار نقص به تصویر کشیده است. از آن جایی که او در چهار انگشتی نیز قهرمانی با نقص در عضو دست خلق کرده است، باید پشت این انتخاب پی در پی ماجرایی نهفته باشد.
شهرام و بهرام دو برادر به هم چسبیده نیز از ناحیه دست به هم چسبیده و دارای دستی مشترک می باشند.سهیلی در کنار آفریدن موقعیت طنز و کمدی سعی کرده پیامی اخلاقی، اجتماعی را نیز در فیلم بگنجاند.
او با خلق این دو شخصیت متضاد سعی کرده به مخاطبان بیاموزد، انسان ها می توانند در عین تضاد و تفاوت در نوع نگاه و افکار با یکدیگر به شیوه تعامل آمیز همزیستی کنند.
در انتهای فیلم هم با این که دو برادر را از همدیگر جدا نموده ودیگر اجباری به تحمل یکدیگر ندارند، باز هم به صورتی کاملا نزدیک با یکدیگر در همه جا حضور دارند.فیلم چارچنگولی به علت حضور دوبازیگر چهره و خلق موقعیت های خنده دار توانست به خوبی فروش رود و مخاطبان زیادی را روانه سینما کند.از آن جایی که این دو چهره کمدی برای بینندگان تلویزیون کاملا آشنا و پسندیده می باشند از این رو فیلم سینمایی بدون هیچ گونه توجیه و توضیح قبلی برای مردم و مخاطبان عادی سینما قابل پذیرش بوده و بدون هیچ گونه تبلیغات گسترده قابل پیگیری.
به طور کلی سهیلی از تمام فاکتورهای موجود در تاریخ سینما و تلویزیون که با موفقیت روبه رو شده است برای جذب مخاطب بهره گرفته تا درصد پیروزی و موفقیتش را بالا ببرد.
سهیلی علاوه بر نویسندگی وکارگردانی، تهیه کننده فیلم «چارچنگولی» نیز می باشد.

منبع : روزنامه خراسان