پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا
حرکت بر مدار زوال
هوشمند هنرکار در نمایش تازه اش متنی کلاسیک را انتخاب کرده و سعی کرده آن را با نگاهی امروزی همراه کند. نمایش برشی از زندگی شخصیت هایی است که در یکی از حساس ترین موقعیت های زندگی شان گرفتار شده اند و سرنوشت فرجامی تلخ را برای آنها رقم زده است. کارگردان تلاش کرده با نگاهی متفاوت به داستان آشنای «آنتیگونه» آن را از زاویه تازه ای تحلیل کند. این نگاه تازه ساختار نمایش «آنتیگونه» را شکل می دهد. این ساختار شامل صحنه پردازی، بازی ها و موسیقی است.
۱) صحنه آرایی:کارگردان عناصر اضافه را در صحنه حذف کرده و مانند نمایش قبلی اش «پرده ها از راه می رسند» در فضایی خالی و خلوت و در صحنه ای که منابع نوری محدودی دارد سیاهی و زوالی که بر زندگی آنتیگونه، کرئون و ایزمینه حاکم است را ترسیم می کند. خلوت بودن صحنه از آکسسوار تمهیدی است تا تماشاگر بیشتر روی باز ی ها متمرکز شود. کارگردان در بعضی صحنه ها از طریق نورپردازی روی بعضی بخش ها تاکید می کند. مثل زمانی که کرئون (کاظم هژیرآزاد) در پایان نمایش مونولوگی طولانی می گوید و شکست و اضمحلال او به مخاطب منتقل می شود.
۲) بازی ها :بخشی از مشکلی که تماشاگر با نمایش دارد به باورپذیرنبودن کاراکتر اصلی و ارتباطش با دیگران برمی گردد. از کاراکتری مانند آنتیگونه که آن قدر جسارت و قدرت دارد که برخلاف آیین و آداب جامعه اش حرکت می کند و حاضر است به خاطر هدفش زندگی، عشق و آرزوهایش را نابود کند، شمایلی قوی تر، دوست داشتنی تر و تاثیرگذارتر در ذهن است، حتی اگر کارگردان بخواهد از زاویه ای تازه به این شخصیت نگاه کند، باز هم پذیرفتنی تر از آن است که بازیگری این نقش را بازی کند که سیما، بیان و حرکاتی درخور این شخصیت داشته باشد. بازی های نمایش به نوعی تکمیل کننده فضای سرد و رخوتناک زندگی شخصیت هاست، حتی زمانی که دو خواهر گلاویز می شوند جرو بحث می کنند و یکی از دیگری عاجزانه می خواهد که برای گریز از تنهایی مرگ را با همدیگر تقسیم کنند، بازیگران کمترین حس را در بازی شان منتقل می کنند. حرکت بازیگرها مخصوصاً بازیگران نقش های آنتیگونه (آزیتا نوری وفا) و ایزمینه (شیدا ابراهیمی) محدود است و آنها در اغلب لحظه های گفت وگو با یکدیگر روی زمین نشسته اند. این محدود بودن خسته کننده است و فضای نمایش را یکنواخت کرده است. در نمایشی که نام «آنتیگونه» را بر پیشانی دارد و بر موقعیت ویژه این زن در این تراژدی جاودانه تاکید می کند باید بازیگر این نقش قدرت آن را داشته باشد که رنج و اندوه آنتیگونه و خشمی که در او غلیان کرده تا علیه جامعه و قانون کرئون بایستد نشان دهد. اما آنتیگونه ای که در این نمایش می بینیم این ویژگی را ندارد.
محدثه واعظی پور
منبع : روزنامه سرمایه
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران توماج صالحی پاکستان سریلانکا حجاب دولت کارگران رهبر انقلاب مجلس شورای اسلامی رئیسی سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور
کنکور هواشناسی سازمان سنجش سیل تهران زنان شهرداری تهران پلیس اصفهان فراجا قتل سازمان هواشناسی
قیمت خودرو قیمت دلار قیمت طلا خودرو دلار بانک مرکزی بازار خودرو ارز قیمت سکه ایران خودرو تورم سایپا
ترانه علیدوستی تلویزیون فیلم سینمای ایران سحر دولتشاهی مهران مدیری کتاب بازیگر شعر تئاتر سینما صدا و سیما
کنکور ۱۴۰۳
اسرائیل غزه فلسطین رژیم صهیونیستی آمریکا روسیه جنگ غزه چین اوکراین طوفان الاقصی اتحادیه اروپا حماس
فوتبال پرسپولیس استقلال بارسلونا بازی لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس تراکتور فوتسال تیم ملی فوتسال ایران والیبال
هوش مصنوعی همراه اول ناسا فیلترینگ فناوری اپل ایلان ماسک تیک تاک سامسونگ
سلامت روان استرس افسردگی داروخانه پیری هندوانه دوش گرفتن