خلعت طلحک

گفت در ایام عید آن پادشاه
خلعتی می داد اعوان را به جاه
آن یکی را کیسه ای زر شد نصیب
وان دگر را جبه ای پر نقش و زیب
هر کسی را زین نمط چیزی رسید
بود با طلحک چو لطف شه مزید
گفت: پالانی دهندش، لا محال
تا چه گوید طلحک اندر این مقال
وقت بار عام، آرام و خموش
اندر آمد طلحک، آن پالان به دوش
حاضران را چون نظر بر وی فتاد
خاطر آن جمع، از شادی گشاد
کرد طلحک حاضران را پس خطاب
کای بزرگان، وای مهان مستطاب
خلعت این بنده، این پالان بود
لطف خاص حضرت سلطان بود
باد معلوم شما زین لطف وجود
در حق من، لطف سلطان خاص بود
از خزانه گر شما را داده است
جامه خود، لیک ما را داده است

از کلیات عبید زاکانی
نویسنده : استاد خسرو شهابی

منبع : روزنامه مردم‌سالاری