نما؛ جلوه ظاهری ساختمان

پذیرفتن این موضوع چندان سخت نیست كه «نما» درمیان مفاهیم مختلف ساختمان سازی از اهمیت بصری اجتماعی تری برخوردار است. نمای یك ساختمان در حقیقت وجه اجتماعی آن ساختمان و زبان دیالوگ و تعامل آن با فضای اطرافش است. ایده های یك معمار، در طراحی یك بنا تنها در نمای آن بناست كه رخ می نمایاند و اگر خوب طراحی شده باشد، ما را با زبان بصری خود به درون دعوت می كند. این بعد از معماری البته در طراحی شهری نیز اهمیت دو چندانی دارد؛ زیبا شدن جلوه ظاهری و بیرونی ساختمان و در نتیجه ایجاد دورنمای مناسب برای محلی كه ساختمان در آن واقع شده است، یكی از این دلایل است. از طرفی می توان از نگاه مهندسی سازه هم دلایل قانع كننده ای برای توجه به نمای یك ساختمان عنوان كرد:
- كاهش اتلاف انرژی در تمام مدت سال، چرا كه نما در ساختمان نقش یك عایق حرارتی و برودتی را ایفا می كند كه از هدر رفتن انرژی تولیدی سیستم های گرمایشی و سرمایشی جلوگیری می كند، همچنین می تواند موجب دفع و انعكاس گرما در تابستان، خاصه در مناطق گرمسیری شود و عكس همین عملكرد را در فصل زمستان برای جذب انرژی خورشیدی و گرم شدن ساختمان ها در مناطق سردسیری ایفا كند.
- نمای ساختمان به عنوان یك عایق صوتی ایده آل و مناسب عمل می كند. كاملا واضح است كه نمای ساختمان نقش بسیار مهمی در كاهش ورود آلودگی های صوتی و صداهای آزاردهنده محیط بیرون به فضای داخلی ساختمان ایفا می كند.این موضوع در ابرشهرهای با آلودگی صوتی بالا، بیشتر نمود پیدا می كنند.
در ساخت وسازهای عصر حاضر، این عایق كاری صوتی با استفاده از نماهای شیشه ای و با به كارگیری شیشه های چندلایه، به نتایج بهتر با بازده بیشتری رسیده است. زیرا هم بهره گیری از نور بیرون برای تامین روشنایی داخل ساختمان سهل تر است و هم از ورود صداهای ناهنجار به داخل جلوگیری می شود.
-كمك به افزایش دوام و پایداری ساختمان ها در برابر شرایط نامساعد جوی و محیطی و در نتیجه افزایش عمر مفید ساختمان.

منبع : روزنامه همشهری