وعده ها

پس از انقلاب مشروطه، دولت هایی آمدند كه كفایت لازم را نداشتند و مردم را با وعده و وعید دلخوش می كردند، اما چندان به آرمان های مشروطیت وفادار نبودند. سیداشرف الدین گیلانی مدیر نسیم شمال در قالب طنز، این رویه های دولتمردان را به نقد و هجو می كشید.وی ضمن اشاره به وضع فقر و فلاكت طبقات محروم ، وعده های توخالی دولتمردان را كه به جای سیر كردن گرسنگان و گام عملی برداشتن، وعده وعید می دادند به تمسخر گرفته است .
•صبر كن آرام جانم، صبر كن!
بعد از این تهران گلستان می شود
در دكان ها نان فراوان می شود
گوشت های شیشك ارزان می شود
مشكلات از صبر آسان می شود
صبر كن آرام جانم، صبركن!
غم مخور، سال دگر نان می خوری
میوه ی شیرین به شمران می خوری
گوسفند و مرغ بریان می خوری
در سر سفره فسنجان می خوری
صبر كن آرام جانم، صبركن!
•بزك نمیر، بهار میاد
گریه مكن عزیز من!
موسم نوبهار من!
بلبل مست نغمه خوان
بر سر شاخسار میاد
غله ز «خوار» می رسد
گندم شهریار میاد
بزك نمیر، بهار میاد
خربزه با خیار میاد
دخترك عزیز من،
از غم نان به سر مزن!
طفلك با تمیز من،
شعله به خشك و تر مزن!
طوطی اشك ریز من،
بر دل من شرر مزن!
سال دگر برای تو
شوهر غمگسار میاد
بزك نمیر، بهار میاد
خربزه با خیار میاد
سال دگر به خوشدلی
نان و پنیر می خوری
گوشت، كباب می كنی
دیزی سیر می خوری
روغن زرد می خوری
شربت و شیر می خوری
بر در خانه ات همی
خربزه بار بار میاد
بزك نمیر، بهار میاد‎/خربزه با خیار میاد

منبع : روزنامه شرق