یه گل به دلت بزن

مامان‌بزرگ رو یادت می‌آمد؟ با چادر نماز گلدارش؟ می‌گفت: بیا بشین تو بغلم. تو هم بشو یکی از گل‌های چادرم. اون وقت من می‌شدم گل چادر مامان‌بزرگ... حالا تو بیا... این دفعه می‌خوام بشم گل تو، نه! تو بشو گل من. اون وقت من پروانه‌ات می‌شم و هی دورت می‌چرخم.
تا حالا در مورد خلقت گل فکر کردی؟ اینکه چرا خداوند گل‌ها رو آفرید؟ اصلاً منظورش چی بوده؟ تصور کن! در دنیا همه چی باشه ولی گل نباشه. درخت باشه. آب باشه. پروانه‌های رنگارنگ، پرندگان خوش آواز، انسان‌ها و حیوانات زیبا ... و خلاصه از هر چیزی، بهترینش! اما گل نباشه. فکر نمی‌کنی یه چیزی کمه؟! یه تابلوی نقاشی از بهار بکش که بهترین‌های طبیعت توش باشن. البته بدون گل! اون وقت خودت متوجه کمبودش می‌شی کمبودی که با هیچ‌چیز دیگه‌ای قابل جبران نیست. اصلاً بهاره و گل‌هاش! یا بهتر بگم: طبیعته و رنگ‌هاش. هر فصلی با رنگ‌های خاص خودش کلی حرف برای گفتن داره. کلی حس داره. حال داره. بهار با گل‌هاش، تابستون با میوه‌هاش، پائیز با برگ‌هاش و حتی زمستون با برف‌هاش.
ولی حس بهار حس شادیه، شور و حال عجیبی داره و دلیل اصلی این حس و حال گل‌ها هستن.
عجب خلقتی داره گل!!! همه جورش آدم رو مست می‌کنه. آدم رو، پروانه رو و هر کی و هر چی رو که از کنارش بگذره، حتی باد رو! هیچ کس نمی‌تونه از اطراف گل‌ها بی‌تفاوت بگذره و در مقابلشون مقاومت کنه حتی اگه در حد چند لحظه توقف و نگاه کردن باشه. اصلاً تا حالا گل زشت دیدی؟ گل بد رنگ چی؟ یا بدبو؟
به نظر من که خدا برای آفرینش اونا سنگ تموم گذاشته.
شنیدی وقتی می‌خوان در مورد یه چیزی خوب بگن. حرف از گل می‌زنن؟ مثلاً می‌گن که بچه‌ها مثل گل هستن، یا می‌گن گل بگیم و گل بشنویم یعنی حرفای خوب بزنیم و چیزائی از این قبیل. یه گل می‌تونه آدم رو تا ته احساس ببره. تا آخر زیبائی، تا اوج لطافت، تا نهایت ایمان! چون وقتی که می‌خوای در موردش فکر یا قضاوت کنی به اوج می‌رسی و فقط این عبارت تو ذهنت می‌آد: فتبارک‌ الله احسن الخالقین.
بیا خونه دلمونو گل کاری کنیم! احساساتمونو گل‌دار کنیم! فکرهای گل‌گلی بکنیم! زندگی خیلی قشنگه مخصوصاً گلدارش! همیشه سعی کن گل‌ها رو انتخاب کنی، در تقویم ما ۲۵ خرداد ماه، به گل اختصاص داده شده. بیا در این روز یه گل به سر طبیعت بزن و یه گل هم به دل خودت!

منبع : مجله موفقیت