مسئله مهر بانوان در ایران و نقل یک خاطره (در این روز ۲۶ ژوئن)

انتشار ترجمه گزارشهای مربوط به كلاهبرداری های یك زن ایرانی از جواهر فروشی ها و بانكها در انگلستان كه اعتیاد به قمار كردن داشت از رسانه های لندن در تیرماه ۱۳۵۷ در روزنامه های تهران همراه با چاپ عكس او سبب خشم برخی از هموطنان و اعتراض آنان به آن وضعیت و در نتیجه تشدید فعالیت های انقلابی شد. نگارنده روزنامك كه در آن زمان مسئول صفحات اخبار و مقالات روزنامه اطلاعات بود هر روز دهها پیام تلفنی در این زمینه دریافت می داشت و تشویق به انتشار این قبیل مطالب می شد و از طرفی هم مورد بازخواست دولت وقت قرار گرفته بود كه چرا این خبر را دنبال می كند، ولی دولت دیگر آن زور سابق را نداشت و به علاوه بر تحریریه روزنامه اطلاعات، سردبیری بسیار نیرومند حكومت می كرد كه از دولت ترس نداشت. همزمان، انتشار خبری در روزنامه های تهران که مهر همسر یک کارخانه دار میلیونها تومان بوده است بر شدت این اعتراضهای انقلابی افزود.
چند روز پیش (خرداد سال ۱۳۸۴) و ۲۷ سال پس از آن وقایع، روزنامه های تهران گزارش از مهرهای دهها و صدها میلیون تومانی داده و نوشته بودند که طبق یك گزارش رسمی، سه درصد از كل زندانیان فعلی ایران را مردانی تشکیل می دهند که قادر به پرداخت مهر بسیار سنگین زنان خود نبوده اند و اشاره كرده بودند كه مهر نوعروسان در دو دهه اخیر به طور سرسام آور بالا رفته است. به علاوه، طبق قانون دهه ۱۳۷۰ مهر زنانی که ازدواج آنان در سابق ثبت شده، در صورت مطالبه، بر پایه نرخ تورم به روز تبدیل و قابل پرداخت است. این قانون از همان روز تصویب مورد اعتراض قرار گرفته که چرا سایر دیون و بدهی های گذشته (عقب افتاده) را شامل نشده و در نتیجه تبعیض ساز است و باید لغو و یا اصلاح شود زیرا که قانون اساسی جمهوری اسلامی هیچ حرکت تبعیض آمیز را به رسمیت نمی شناسد. مهر زنان از دیون حال است و هر آن که اراده کنند می توانند آن را مطالبه و در صورت استنکاف شوهر و یا عدم استطاعت او به پرداخت، آن را به اجرا بگذارند و تقاضای توقیف شوهر و اموال او را کنند. این مسئله ای است كه باید در جامعه ایران به صورتی منصفانه تعدیل و حل شود.

دکتر نوشیروان کیهانی زاده

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز