معیارهای زیبایی

این دو زن قاجار كه مقابل دوربین عكاس ژست گرفته اند، قطعا در زمره متمولین یا حتی شاهزادگان زمان خود بوده اند. آن زمان این امكان كه عكاسی بیاید و از آدم ها عكسی بگیرد و در تاریخ چهره شان را ثبت كند، امكانی نبوده كه در اختیار هر كسی باشد. می توان تصور كرد كه آدم ها برای این كه مقابل دوربین بایستند چقدر تدارك می دیده اند. همین امروز هم البته همین طور است. اگر قرار باشد به استودیوی عكاسی برویم و عكسی بیندازیم خصوصا عكسی خانوادگی از این نوع سعی خواهیم كرد آراسته ترین چهره و پوشش را داشته باشیم. بی شك این دو زن قاجار هم همین كار را كرده اند. در واقع در این كه خودمان را به زیباترین شكل ممكن مقابل دوربین عكاس قرار دهیم، فرقی میان ما و آدم های قجر نیست. تفاوت فقط در معیارهای ما است برای تشخیص زیبا از نازیبا و تفكیك قشنگ از زشت. در زمان ما زیبایی به چیزهایی وابسته شده كه قطعا آن زمان زیبا نبوده اند. از همین عكس می توان فهمید كه زیبایی زن در آن زمان دست كم به معیارهایی از قبیل لاغری، بینی تركه ای، صورت كشیده و بدون مو، ابروهای باریك و... وابسته نبوده است. اگر چنین بود قطعا این زنان با این قیافه چنین مقابل دوربین سرشان را با افتخار بالا نمی گرفتند. فقط سئوالی كه باقی می ماند این است كه آیا تضمینی وجود دارد كه صد سال بعد همین بلا بر سر زیبارویان زمان ما نیاید آیا معیارهای زیبایی همین می ماند كه هست.

حامد یوسفی

منبع : روزنامه شرق