پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

روش الکتروکمی لومینسانس، ECL


روش الکتروکمی لومینسانس، ECL
تاكنون روش های ایمونولوژیك مختلفی برای اندازه گیری مواد موجود در بافت ها و مایعات بدن ابداع شده است. وجه مشترك تمامی این روش ها ایجاد یك واكنش ایمونولوژیك با استفاده از آنتی بادی علیه ماده مورد اندازه گیری است، و در نهایت اندازه گیری شدت رنگ فرآورده نهایی (در روش های الایزا)، میزان رادیواكتیو منتشر شده از آن (در روش های كمی لومینسانس)، امكان تعیین غلظت ماده مورد اندازه گیری را فراهم می آورد.
كمی لومینسانس یه تابش نور از محصول تهییج شده یك واكنش، زمانی كه به سطح پایه برمی گردد، اطلاق می شود. با تلفیق یك واكنش كمی لومینسانس و یك واكنش ایمونولوژیك می توان با اندازه گیری مقدار نور تابش یافته، غلظت مواد را تعیین كرد. روش های كمی لومینسانس به دلیل آنكه محدوده زمانی و محل تابش نور تولید شده قابل كنترل نیست، خالی از اشكال نبوده و به همین دلیل نمی توان غلظت های بسیلر كم و یا محدوده های گسترده ای از غلظت مواد را با آنها اندازه گیری كرد. همچنین در بسیاری از تكنیك های كمی لومینسانس به دلیل نزدیكی محل واكنش نمونه های مختلف، نور تولید شده از یك نمونه (حتی زمانی كه پس از خوانش تخلیه گردد) بر روی اندازه گیری نور نمونه مجاور تأثیر گذاشته و باعث به دست آمدن نتایج نه چندان دقیق می شود. برای حل مشكلات روش های كمی لومینسانس، طی چند سال گذشته روش الكتروكمی لومینسانس ابداع شده است.
الكتروكمی لومینسانس نوعی از كمی لومینسانس است كه در آن واكنشی كه به تولید نور می انجامد با جریان الكتریكی آغاز و با قطع آن خاتمه می یابد و نور تولید شده در این روش تنها در محل الكترود ایجادگر جریان الكتریكی به وجود می آید. كنترل زمان تابش نور مشكل تداخل بیش از حد نور تابش شده از نمونه های مجاور را رفع می كند و همچنین كنترل محل تابش نور (تنها در سطح الكترود) باعث می شود تا بتوان تمامی نور تولید شده از نمونه را در محلی بسیار نزدیك به دستگاه دتكتور متمركز كرد. این امر با افزایش دادن نسبت سیگنال به نویز دقت را بالا برده و همچنین با تمركز نور بر سطح دتكتور، حساسیت را تا حد بسیار زیادی افزایش می دهد. با این روش می توان تا میزان ۱۵-۱۰مول از علظت مواد را اندازه گیری كرد. هیچ یك از دیگر روش های ایمونواسی چنین حساسیتی ندارند. همچنین با كنترل محل تابش نور می توان نور تابش یافته از بیش از یك واكنش ایمونولوژیك در یك نمونه را همزمان در محل های مختلف قابل اندازه گیری كرد و بدین ترتیب می توان غلظت چند ماده را در نمونه به صورت همزمان تعیین كرد. از مزایای دیگر این روش امكان به دست آوردن نتایج در زمانی بسیار كوتاه است.
منبع : سایت پزشکی ایرنف


همچنین مشاهده کنید