چاق و چله‌ام کن

● کارگردان: مورگان اسپرلاک. با حضور: مورگان اسپرلاک، رونالد مک‌دانالد، دکتر داریل آیزاک، دکتر لیزا گنجو، دکتر استیون سیگال. مدت: ۹۸ دقیقه.
حالا شاید این فیلم در شرکت همبرگرسازی مک‌دونالد را تخته نکند ولی به هر حال اسپرلاک زورش را زده و از شیطنت‌اش لذت هم برده است. فیلم که با دوربین ویدئویی دیجیتال معمولی و با بودجه‌ای ۶۵ هزار دلاری ساخته شده، می‌تواند شریک خوبی برای کتاب ملت همبرگرخور نوشتهٔ اریک شلوسر تلقی شود که ریچارد لینکلیتر در حال ساختن فیلمی بر اساس آن است. حالا اگر فکر نمی‌کنید که غذاهای حاضری برای سلامتی‌تان مضر است، شاهد زنده‌اش را در هیبت کارگردان فیلم، اسپرلاک، جلوی چشم‌تان دارید. ایدهٔ فیلم ساده ولی درخشان بوده: اسپرلاک به مدت یک‌ماه ـ صبحانه، نهار و شام ـ فقط همبرگرهای مک‌دونالد می‌خورد. کلک هم نمی‌زند. یعنی اگر به سبک و روش بازاریابی آمریکائی، فروشنده به او پیشنهاد کند که برای نهارش همبرگر ”سوپرسایز“ می‌خواهد یا نه، باید جواب مثبت بدهد و هر چه را هم که جزء ”منو“ قرار دارد، باید لااقل یک‌بار امتحان کند. پس از آن‌که استرلاک ایده‌اش را به ما توضیح می‌دهد، فیلم با مشورت او با سه دکتر یعنی یک متخصص قلب، یک متخصص گوارش و یک پزشک عمومی آغاز می‌شود. سپس سری هم به یک متخصص تغذیه و یک روانکاو می‌زند. اسپرلاک تجربه‌اش را اول فوریهٔ ۲۰۰۳، قبراق و سرحال شروع کرد. در پایان همانطور که می‌توان حدس زد، زردنبو و مریض به‌نظر می‌رسد. چاق شده، حال و حوصله ندارد و حتی در قسمت قفسهٔ سینه دردهائی حس می‌کند. دکترها که نگران تشکیل چربی در اطراف کبدش شده‌اند، به او توصیه می‌کنند که دست از تجربه‌اش بردارد ولی او ادامه می‌دهد. در حالی‌که شاهد زندگی روزمره‌اش هستیم، او را می‌بینیم که با عده‌ای متخصص از سراسر کشور بحث و گفتگو می‌کند. برای یافتن پاسخی به این سؤال که چرا آمریکائی‌ها، چاق‌ترین ملت روی زمین‌اند، به مدرسه‌ها سر می‌زند و پی می‌برد که شرکت‌های موادغذائی مراکز آموزش کشور را تحت سلطهٔ خود دارند. چند باری هم سعی می‌کند از مدیران مک‌دونالد وقت ملاقات بگیرد ولی چون مایکل‌مور نیست، تلاش‌اش به‌جائی نمی‌رسد...
پس از دیدن این فیلم قطعاً مدتی طرف غذاهای آماده و همبرگرفروشی‌ها نخواهید رفت!

منبع : مجله دنیای تصویر