شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
وبا
یک بیماری سمی و عفونی انحصاراً انسانی است ، بسیار مسری بوده توسط ویبریون وبا ( ویبریوکلرا ) ایجاد می شود . مرکز اصلی آن دلتای رودخانه گانک وبرهماپوترا در هند و پاکستان می باشد .
در ابتدای قرن ۱۹ وبا در هندوستان ملاحظه گردید . سپس شرق آسیا و بعد خاورمیانه و اروپا را آلوده کرد .
شش پاندمی ( عالم گیر ) مهلک و وحشتناک ایجاد کرد که آخرین آن بین ۱۸۹۹-۱۹۲۲ بود .
باسیل مسئول مرض را کخ پیدا کرد . نوع التور اول در قسمت محدودی از اندونزی ( سلیس ) مشاهده شد . این نوع میکروب را در قرنطینه التور یا الطور پیدا کرده بودند . سپس در افراد سالم هم التور را پیدا کردند و خیال می کردند که بیماری زا نیست .
پس از همه گیری های زیاد فصلی و یا ناگهان در ۱۹۶۱ در اندونزی و جنوب شرقی آسیا شعله ور شد و در هند ، پاکستان و عراق و ایران و روسیه و آفریقا منتشر گردید .
اکنون در کشور ما بشکل بومی در آمده و هر سال تعدادی را مبتلا می سازد .موارد منفردی از آن در اروپا هم ملاحظه گردید ( وارداتی )
« علت بیماری »
ویبریون وبا را کخ در اسکندریه کشف کرد خمیده و خیلی متحرک می باشد . در محیط های معمولی بخوبی رشد می کند . یک سم پروتئینی تراوش می کند که مسئول تراوش زیاد مایع در روده باریک می باشد این سم احتمالاً اثر مهمی دارد و به این سبب کم اثر بودن واکسن تزریقی وبا را توجیه می کند .
میکرب وبا می تواند مدت یک هفته در آب زنده بماند که اثر مهمی در انتشار به افراد آدمی دارد . ویبریون التور مدت بیشتری در آب زندگی می کند .
« علائم بالینی »
پس از یک دوران پنهانی کوتاه که همیشه کمتر از ۵ روز است ، به ناگهان با استفراغ و اسهال بندنیامدنی آغاز می شود . مدفوع آبکی و مشابه به آب برنج و حاوی دانه های سفید برنجی شکل است ، مدفوع بدون فشار و زور و بدون اختیار خارج می شود و بزودی سبب یک کم آبی شدید خارج سلولی شده و باعث سردی بدن ، کبودی رنگ گردیده بسرعت منجر به بند آمدن ادرار می گردد . علائم کاهش حجم خون ، از بین رفتن کلرورسدیم ، غلیظ شدن خون ، اسیدوز متابولیکی که نتایج آن در کودکان و خردسالان وحشتناک می باشد ( آریتمی قلب ، ضعف و نفخ شکم )
سیر بیماری منوط بسرعت درمان و اصلاح مواد از دست رفته و بی آبی بدن است . اگر درمان مناسب انجام شود بیمار در مدت کوتاهی ( چندین روز ) بدون هیچ عارضه ای بهبود پیدا می کند . در غیاب درمان مرگ و میر در حدود ۵۰ درصد می بشد . با تجویز سم خارجی میکرب هم می توان علائم بالینی را در انسان و در دام ها پدید آورد .
تشخیص باکتری شناسی وبا آسان است ( شکل حاد ) و با آزمایش مدفوع به آسانی میتوان مسئول را یافت .
« درمان »
باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کرد و کاملاً تحت نظر بود . درمان کلی عبارتست از : اصلاح کم آبی و الکترولیت ها با تزریق فراوان و سریع محلول های ایزوتونیک حاوی مقدار لازم کلر ، سدیم ، بی کربناتها همچنین پتاسیم است در صورتی که اسهال طول بکشد در صورت امکان می توان تزریقات داخل سیاهرگی را با قرار دادن لوله معدی و تجویز محلول گلوکز و الکترولیتها جانشین و تکمیل کرد ، مقدار مایعات دفع شده و تجویز شده می باید حساب شود و مساوی به کار برده شود تا از تجویز اضافی مایع احتراز گردد .
مصرف کورتون ، اکسیژن ، پلاسما یا خون ، محرک های قلب ، تنفس و داروهای ضد اسهال معمولی بدون فایده حتی زیانبار است .
« پیش گیری »
در مواقع شیوع تمام بیماران اسهالی را می باید جدا کرده و در بیمارستان و در بخش جداگانه ای بستری و درمان کرد و وجود بیماران را به مراکز بهداری گزارش نمود . افراد واکسن زده در تماس بیماران هم باید جدا گردیده و مدت ۵ روز تحت نظر باشند و در مدفوع آنان به جستجوی ویبریون وبا پرداخت و پیش گیری یا درمان شیمیائی برای آنها انجام داد . اجرای قرنطینه در موقع شیوع بیماری در ممالک آلوده و همجوار مفید است .
تزریق واکسن در دو نوبت به فاصله یک هفته در زیر جلد یا داخل جلد بیش از ۶ ماه ایمنی ایجاد نمی کند . به نظر سازمان بهداشت جهانی تزریق واکسن از نظر پیش گری سودی نداشته بلکه به واسطه زیانهای کاهش ایمنی عوارضی هم دارد . تحقیقات لازم برای بدست آوردن واکسن مؤثری در جریان است .
در ابتدای قرن ۱۹ وبا در هندوستان ملاحظه گردید . سپس شرق آسیا و بعد خاورمیانه و اروپا را آلوده کرد .
شش پاندمی ( عالم گیر ) مهلک و وحشتناک ایجاد کرد که آخرین آن بین ۱۸۹۹-۱۹۲۲ بود .
باسیل مسئول مرض را کخ پیدا کرد . نوع التور اول در قسمت محدودی از اندونزی ( سلیس ) مشاهده شد . این نوع میکروب را در قرنطینه التور یا الطور پیدا کرده بودند . سپس در افراد سالم هم التور را پیدا کردند و خیال می کردند که بیماری زا نیست .
پس از همه گیری های زیاد فصلی و یا ناگهان در ۱۹۶۱ در اندونزی و جنوب شرقی آسیا شعله ور شد و در هند ، پاکستان و عراق و ایران و روسیه و آفریقا منتشر گردید .
اکنون در کشور ما بشکل بومی در آمده و هر سال تعدادی را مبتلا می سازد .موارد منفردی از آن در اروپا هم ملاحظه گردید ( وارداتی )
« علت بیماری »
ویبریون وبا را کخ در اسکندریه کشف کرد خمیده و خیلی متحرک می باشد . در محیط های معمولی بخوبی رشد می کند . یک سم پروتئینی تراوش می کند که مسئول تراوش زیاد مایع در روده باریک می باشد این سم احتمالاً اثر مهمی دارد و به این سبب کم اثر بودن واکسن تزریقی وبا را توجیه می کند .
میکرب وبا می تواند مدت یک هفته در آب زنده بماند که اثر مهمی در انتشار به افراد آدمی دارد . ویبریون التور مدت بیشتری در آب زندگی می کند .
« علائم بالینی »
پس از یک دوران پنهانی کوتاه که همیشه کمتر از ۵ روز است ، به ناگهان با استفراغ و اسهال بندنیامدنی آغاز می شود . مدفوع آبکی و مشابه به آب برنج و حاوی دانه های سفید برنجی شکل است ، مدفوع بدون فشار و زور و بدون اختیار خارج می شود و بزودی سبب یک کم آبی شدید خارج سلولی شده و باعث سردی بدن ، کبودی رنگ گردیده بسرعت منجر به بند آمدن ادرار می گردد . علائم کاهش حجم خون ، از بین رفتن کلرورسدیم ، غلیظ شدن خون ، اسیدوز متابولیکی که نتایج آن در کودکان و خردسالان وحشتناک می باشد ( آریتمی قلب ، ضعف و نفخ شکم )
سیر بیماری منوط بسرعت درمان و اصلاح مواد از دست رفته و بی آبی بدن است . اگر درمان مناسب انجام شود بیمار در مدت کوتاهی ( چندین روز ) بدون هیچ عارضه ای بهبود پیدا می کند . در غیاب درمان مرگ و میر در حدود ۵۰ درصد می بشد . با تجویز سم خارجی میکرب هم می توان علائم بالینی را در انسان و در دام ها پدید آورد .
تشخیص باکتری شناسی وبا آسان است ( شکل حاد ) و با آزمایش مدفوع به آسانی میتوان مسئول را یافت .
« درمان »
باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کرد و کاملاً تحت نظر بود . درمان کلی عبارتست از : اصلاح کم آبی و الکترولیت ها با تزریق فراوان و سریع محلول های ایزوتونیک حاوی مقدار لازم کلر ، سدیم ، بی کربناتها همچنین پتاسیم است در صورتی که اسهال طول بکشد در صورت امکان می توان تزریقات داخل سیاهرگی را با قرار دادن لوله معدی و تجویز محلول گلوکز و الکترولیتها جانشین و تکمیل کرد ، مقدار مایعات دفع شده و تجویز شده می باید حساب شود و مساوی به کار برده شود تا از تجویز اضافی مایع احتراز گردد .
مصرف کورتون ، اکسیژن ، پلاسما یا خون ، محرک های قلب ، تنفس و داروهای ضد اسهال معمولی بدون فایده حتی زیانبار است .
« پیش گیری »
در مواقع شیوع تمام بیماران اسهالی را می باید جدا کرده و در بیمارستان و در بخش جداگانه ای بستری و درمان کرد و وجود بیماران را به مراکز بهداری گزارش نمود . افراد واکسن زده در تماس بیماران هم باید جدا گردیده و مدت ۵ روز تحت نظر باشند و در مدفوع آنان به جستجوی ویبریون وبا پرداخت و پیش گیری یا درمان شیمیائی برای آنها انجام داد . اجرای قرنطینه در موقع شیوع بیماری در ممالک آلوده و همجوار مفید است .
تزریق واکسن در دو نوبت به فاصله یک هفته در زیر جلد یا داخل جلد بیش از ۶ ماه ایمنی ایجاد نمی کند . به نظر سازمان بهداشت جهانی تزریق واکسن از نظر پیش گری سودی نداشته بلکه به واسطه زیانهای کاهش ایمنی عوارضی هم دارد . تحقیقات لازم برای بدست آوردن واکسن مؤثری در جریان است .
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
حجاب دولت حماس ایران رئیس جمهور پاکستان رئیسی گشت ارشاد دولت سیزدهم کارگران رهبر انقلاب سریلانکا
کنکور خانواده سردار رادان تهران سیل قم سازمان سنجش فضای مجازی اصفهان شهرداری تهران پلیس زنان
خودرو یارانه دلار قیمت خودرو آفریقا تورم قیمت دلار قیمت طلا بازار خودرو سایپا ایران خودرو ارز
پایتخت سریال پایتخت تلویزیون موسیقی سریال ترانه علیدوستی فیلم سینمای ایران مهران مدیری کتاب سحر دولتشاهی
هوش مصنوعی کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
غزه فلسطین رژیم صهیونیستی اسرائیل آمریکا جنگ غزه روسیه طالبان ایالات متحده آمریکا اوکراین ترکیه طوفان الاقصی
پرسپولیس فوتبال آلومینیوم اراک جام حذفی استقلال فوتسال بازی بارسلونا تیم ملی فوتسال ایران باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال تراکتور
همراه اول ناسا الماس تسلا سامسونگ فیلترینگ
مالاریا آلزایمر پیری کاهش وزن سلامت روان زوال عقل