چهارشنبه, ۱۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 8 May, 2024
مجله ویستا
راز تکامل چشم
خود داروین اعتراف كرده بود این پیشنهاد كه چشم انسان از طریق جهش های خودبه خودی و انتخاب طبیعی تكامل پیدا كرده باشد، «یاوه» است. اكنون دانشمندان در «آزمایشگاه زیست شناسی مولكولی اروپا» (EMBL) چالش بزرگ داروین را حل و فصل كرده اند. آنها توانسته اند منشاء تكاملی چشم انسان را روشن كنند. دتلاو آرنت و جوشن ویت برات و همكارانشان كشف كرده اند كه سلول های حساس به نور چشم های ما، سلول های استوانه ای و سلول های مخروطی، منشاء تكاملی غیرمنتظره ای دارند. آنها از جمعیتی باستانی از سلول های حساس به نور كه در آغاز در مغز واقع بوده اند ناشی شده اند. ویت برات توضیح می دهد: «شگفت آور نیست كه سلول های چشم انسان از مغز آمده باشند. ما هنوز در مغزمان، سلول های حساس به نور داریم كه دوره های تاریكی و روشنایی را شناسایی می كنند و بر ریتم روزانه فعالیت ما تاثیر می گذارند. كاملاً محتمل است كه چشم از این سلول های حساس به نور در مغز منشاء گرفته باشد. تنها بعدها در سیر تكامل بوده است كه این سلول های مغزی به داخل چشم مهاجرت كرده و امكان انتقال تصاویر را پیدا كرده اند.»دانشمندان كشف كرده اند كه دو نوع سلول های حساس به نور در حیوانات ابتدایی وجود دارد: سلول های رابدومریك (rhabdomeric) و سلول های مژكی (cilliary). در اغلب حیوانات سلول های رابدومریك به بخشی از چشم بدل شده اند و سلول های مژكی در مغز باقی مانده اند اما تكامل چشم انسان غیرمعمول است. در انسان سلول های مژكی نقش بینایی را عهده گرفته اند و به سلول های استوانه ای و مخروطی شبكیه بدل شده اند. اما چگونه پژوهشگران EMBL تكامل چشم را دنبال كرده اند؟ آنها به مطالعه یك به اصطلاح «سنگواره زنده»، یك كرم دریایی با نام Platynereis dumerilii، كه هنوز شبیه اجداد ابتدایی اش است كه ۶۰۰ میلیون سال پیش زندگی می كردند. هنگامی كه آرنت عكس های مغز این كرم را توسط آدریان دورستجین از دانشگاه ماینتز آلمان گرفته شده بود برخورد كرد متوجه شد كه شكل سلول هایی در مغز این كرم شبیه سلول های استوانه ای و مخروطی در چشم انسان است. به قول خودش: «فوراً این فكر به ذهنم خطور كرد كه هر دوی این سلول های حساس به نور ممكن است منشاء تكاملی یكسانی داشته باشند.»آرنت و ویت برات برای آزمودن این فرضیه از یك ابزار نوین زیست شناسی تكاملی یعنی «اثر انگشت مولكولی» استفاده كردند. این اثر انگشت تركیب بی همتایی از مولكول هاست كه در یك سلول خاص یافت می شود. او توضیح می دهد كه اگر سلول های میان گونه ها اثر انگشت مولكولی قابل تطبیقی داشته باشند، آنگاه بسیار محتمل است كه آنها سلول اجدادی مشتركی داشته باشند. كریستین تسمار رایبلد شواهد تعیین كننده برای حمایت از فرضیه آرنت را فراهم آورد. او با كمك هایدی اسنیمن اثر انگشت مولكولی سلول ها را در مغز كرم معین كرد. او یك اوپسین، یك مولكول حساس به نور را در كرم یافت كه كاملاً شبیه مولكول اوپسین در سلول های مخروطی و استوانه ای مهره داران بود. آرنت می گوید: «هنگامی این مولكول مربوط به مهره داران را در سلول های مغز این كرم دریایی دیدم روشن بود كه این سلول ها و سلول های استوانه ای و مخروطی موجود در مهره داران اثر انگشت مولكولی مشابهی دارند. این یافته شاهدی قاطع بر منشاء تكاملی مشترك آنهاست. ما نهایتاً یكی از بزرگترین اسرار تحول چشم انسان را حل كرده ایم.»
منبع : باشگاه اندیشه
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران روز دختر دولت سیزدهم دولت رئیس جمهور مجلس شورای اسلامی رافائل گروسی انتخابات سید ابراهیم رئیسی رهبر انقلاب حجاب انتخابات مجلس
قتل تهران پلیس هواشناسی شهرداری تهران سلامت بارش باران آموزش و پرورش سیل شهرداری قوه قضاییه سازمان هواشناسی
گاز نمایشگاه نفت مالیات خودرو قیمت طلا قیمت خودرو مسکن قیمت دلار حقوق بازنشستگان ایران خودرو بازار خودرو بانک مرکزی
نمایشگاه کتاب نمایشگاه کتاب تهران تلویزیون فضای مجازی محمدمهدی اسماعیلی کتاب سینمای ایران سریال دفاع مقدس تئاتر موسیقی سینما
اینوتکس دانشجویان دانش بنیان
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل جنگ غزه فلسطین رفح حماس آمریکا روسیه حمله به رفح نوار غزه طوفان الاقصی
فوتبال استقلال پرسپولیس رئال مادرید لیگ برتر دورتموند ذوب آهن بازی باشگاه استقلال لیگ برتر ایران نساجی لیگ برتر فوتبال ایران
تبلیغات عیسی زارع پور اینترنت اپل سامسونگ ناسا آب گوگل مایکروسافت
سرطان سنگ کلیه هندوانه کبد چرب کمردرد اعتیاد ناباروری بیماران خاص بیمه سبزیجات