دوران کار ارزان در چین در حال سپری شدن است‌

تحركات كارگران جوان چینی مالكان داخلی و خارجی كارخانه‌های این كشور را تكان داده است. این كارخانه‌داران در دو دهه گذشته همه نوع محصولی را امتحان كرده‌‌‌اند. از نایك یا اسباب‌‌بازی‌های كودكانه كه با هزینه پایین تولید، سود هنگفتی را عاید آنها كرده است. دوران این تصور كه روستاییان چینی هر شغلی را كه به دست آورند بدون چون و چرا می‌پذیرند، به سر آمده و درباره آینده بلندمدت چین به عنوان ارزان‌ترین مكان تولید در دنیا سوالات جدی مطرح شده است.تام استك‌پول مدیر كنترل كیفیت شركت آمریكایی كیكرز در چین می‌گوید: قبل از این برای كارگران مهم نبود حقوقشان یك یا دو دلار باشد. اما آن دوران گذشته است.شركت بین‌المللی <استلا> كه یك تولیدكننده كفش و متعلق به یك تایوانی است و ۴۲ هزار كارگر دارد، بهار امسال شاهد اعتصاب‌هایی بود كه به خشونت گرایید. در یك مورد بیش از ۵۰۰ كارگر معترض به تخریب تاسیسات شركت پرداختند و یكی از مدیران استلا را مجروح كردند.
صدها میلیون پلیس برای آرام كردن اوضاع به این كارخانه رفتند. چنین اتفاقی پیش از این در این كارخانه یا كارخانه مشابه در چین روی نداده بود.جك چیانگ مدیرعامل استلا می‌گوید: چندین عامل به چنین تغییری منتهی شد از یك سو حقوق كارگران در سال‌‌های اخیر به اندازه هزینه زندگی افزایش نیافته است. از سوی دیگر، خریداران آمریكایی كه كفش‌های ما را می‌خرند خواستار مشاوره كاری و رفتار بهتر با كارگران شده‌اند و آنها را به اعتراض و درخواست تغییر شرایط تحریك كرده‌اند.بالاخره این‌كه گسترش سطح آزادی‌ها در این كشور وحشت سنتی مردم چین و از جمله كارگران كارخانه‌ها از حكومت را كاهش داده است. اعتراض كشاورزان و دیگران كه بسیاری از آنها به خشونت گرایید در ماه‌های اخیر افزایش یافته است.مقاومت رو به رشد كارگران كارخانه‌ها به یك مشكل سیاسی برای حزب كمونیست‌ حاكم تبدیل شده است. این حزب از نظر ایدئولوژیك باید از كارگران فقیر در مقابل مدیران كاپیتالیست حمایت كند. اما دولت‌های محلی اغلب خود در بسیاری از این كارخانه‌ها سهامدار هستند و در نتیجه طرف مدیران را می‌گیرند نه كارگران.
در حقیقت دولت خود بزرگ‌ترین كارفرماست.
اما اتحادیه كارگری چین كه نهادی دولتی است اشتیاق زیادی برای اعلام همبستگی و همدردی با كارگران معترض نشان می‌دهد. این اتحادیه كه تنها اتحادیه كارگری قانونی در چین است اخیرا با صدور بیانیه‌ای یادآوری كرد كه طبق قانون شركت‌های خارجی و داخلی باید هیات‌های این اتحادیه را هركجا كه كارگران طلب كنند بپذیرند. این اتحادیه اخیرا اعلام كرد كه وال مارت، غول بازرگانی آمریكا، با حضور هیات‌هایی از این اتحادیه در كارخانه‌هایش در چین موافقت كرده است اما كارگران و كارخانه‌داران در چین می‌گویند كه این اتحادیه كار چندانی برای كارگران در این اختلافات انجام نمی‌دهد، چرا كه دولت‌های محلی در بیشتر موارد مداخله می‌كنند. مثلا در یكی از موارد، در یك كارخانه، رییس اتحادیه كارگری هم یك مدیر دولتی بود و هم یك مسوول بلند پایه در دولت محلی. دولت‌های محلی حتی در شرایطی كه مسوولیت و مالكیت مستقیمی در این شركت‌ها ندارند، از كارگران حمایت نمی‌كنند چون نمی‌خواهند شركت‌های آمریكایی، ژاپنی و دیگر شركت‌های خارجی ناامید شوند. شركت‌های خارجی در منطقه پول ریور در دانگویان چین در پنج سال گذشته بیش از ۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری كرده‌اند و در نرخ رشد ۱۴ درصدی اقتصاد محلی این منطقه نقش مهمی داشته‌اند. نرخ رشد كلی در چین ۹ درصد است و این نرخ رشد در دانگویان رقم قابل توجهی به شمار می‌آید.میلیون‌ها كارگر چینی در این منطقه كه اكثر آنها زنان بین ۱۸ تا ۲۲ سال هستند بیش از ۶۰ ساعت در هفته برای دستمزدی كه به زحمت به ۱۲۰ دلار در ماه می‌رسد كار می‌كنند. اكثر این كارگران در خوابگاه‌ها زندگی می‌كنند كه شركت‌ و كارخانه در اختیارشان می‌گذارد و در رستوران‌های كارخانه غذا می‌خورند. البته در پایان ماه باید یك سوم حقوق خود را بابت جای خواب و غذا به خود كارخانه بازگردانند. بعضی از این كارگران روستایی به دلیل نارضایتی از این شرایط دشوار به روستاهایشان بازگشته‌اند و در ماه‌های اخیر مدیران كارخانه‌ها برای اولین بار با كمبود نیروی كار مواجه شده‌اند. آنها دیگر نمی‌توانند به راحتی زنان جوان با مدرك دیپلم برای كار در كارخانه‌های تولید كفش با دستمزد پایین، پیدا كنند. اعتراض‌های كارگری كه صورت می‌گیرد معمولا چندان سازمان یافته و دارای تداوم نیست و اغلب آنها بعد از چند ساعت پایان می‌یابد.در یكی از این اعتراض‌ها نزدیك به یك هزار كارگر كارخانه تكنولوژی شانلین با تجمع در مقابل آن خواستار افزایش حقوق اضافه‌كاری و بیشتر شدن روزهای تعطیل شدند، یك روز بعد وقتی به كارگران وعده داده شد كه حقوق اضافه‌كاری ۱۲ تا ۳۶ سنت در ساعت افزایش می‌یابد و دو روز در ماه تعطیلی خواهند داشت، همه كارگران معترض به كار خود بازگشتند. در بیشتر موارد بعد از فروكش كردن تظاهرات و اعتصاب، پلیس، رهبران اعتراض را دستگیر می‌كند و آنها را به حبس یا جریمه نقدی محكوم می‌نماید.

واشنگتن پست

منبع : خبرگزاری ایلنا