سه شنبه, ۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 23 April, 2024
مجله ویستا
ترمیناتور
حتی اگر سه نفر در لیگ بیش از او گل زده باشند و در حضور عنایتی، فضلی و رسول خطیبی ۸ گله او ۶ گل بیشتر نزده باشد، نمی شود انكار كرد كه او همچنان بهترین گلزن فوتبال ایران است. لابد از رقبایش هم بپرسی همین را می گویند. این را تجربه نشان داده، در بازیهای لیگ و ملی این اوست كه همیشه ضربه آخر را می زند حتی اگر چند وقت مصدوم باشد، حتی اگر مدتی روی فرم نباشد.دایی پس از مصدومیت اول فصل اش دوباره گل زدن را شروع كرد. ۶ گل تا اینجای كار بد نیست. برای آقای گل فصل پیش كه پرسپولیس را نتوانست به جایی برساند، این فصل حضور در صباباتری هیچ اتفاق قشنگی نبود. تیمی كه در نیمه پایینی جدول دست و پا می زند و با یك تغییر مربی تا امروز نتوانسته پاسخ سر و صدا و ولخرجی های اول فصل را بدهد اما در همین تیم هم دایی دارد كار خودش را می كند.
تقدیر در زوریخ و دانشگاه شریف و خواباندن صدای منتقدان حالا به او روحیه دوباره یی داده است. او مثل یك گلزن جوان خطرناك و بی رحم است. در حالی كه دیگر مهاجمان لیگ همه این سال ها یك خط در میان ظاهر شده اند و بگیر و نگیر بوده اند، در حالی كه در لیگ هیچ مهاجمی نداریم - شاید كمی غیر از عنایتی - كه مربیان وقتی به او فكر می كنند دست و دلشان بلرزد و سر مدافعان فریاد بكشند كه یك لحظه او را رها نكنید، دایی همچنان چنین مهاجمی است. انگار نه اینكه ۳۵ ساله است. انگار نه اینكه در صباباتری و به دور از هلهله تماشاچی های بی قرار بازی می كند.
بازیهای ملی نزدیك است و حالا همه می دانند كه او همچنان شماره ۱۰ بی چون و چرای داخل تركیب خواهد بود. حالا دیگر كسی در مصاحبه هایش از برانكو نمی پرسد «چرا دایی؟» «كسی نمی پرسد آیا او تعویض می شود یا نه؟» همه امیدوارند او باز هم در منامه و تهران و توكیو چند تا گل دیگر بزند و شادی های خشك و تكراری اش را به تماشا بگذارد. او مثل ترمیناتور تمام نشدنی است. فقط باید دعا كنیم آخرین مأموریت اش را در چند بازی آینده به خوبی انجام دهد.
تقدیر در زوریخ و دانشگاه شریف و خواباندن صدای منتقدان حالا به او روحیه دوباره یی داده است. او مثل یك گلزن جوان خطرناك و بی رحم است. در حالی كه دیگر مهاجمان لیگ همه این سال ها یك خط در میان ظاهر شده اند و بگیر و نگیر بوده اند، در حالی كه در لیگ هیچ مهاجمی نداریم - شاید كمی غیر از عنایتی - كه مربیان وقتی به او فكر می كنند دست و دلشان بلرزد و سر مدافعان فریاد بكشند كه یك لحظه او را رها نكنید، دایی همچنان چنین مهاجمی است. انگار نه اینكه ۳۵ ساله است. انگار نه اینكه در صباباتری و به دور از هلهله تماشاچی های بی قرار بازی می كند.
بازیهای ملی نزدیك است و حالا همه می دانند كه او همچنان شماره ۱۰ بی چون و چرای داخل تركیب خواهد بود. حالا دیگر كسی در مصاحبه هایش از برانكو نمی پرسد «چرا دایی؟» «كسی نمی پرسد آیا او تعویض می شود یا نه؟» همه امیدوارند او باز هم در منامه و تهران و توكیو چند تا گل دیگر بزند و شادی های خشك و تكراری اش را به تماشا بگذارد. او مثل ترمیناتور تمام نشدنی است. فقط باید دعا كنیم آخرین مأموریت اش را در چند بازی آینده به خوبی انجام دهد.
منبع : خبرگزاری ایپنا
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران پاکستان مجلس شورای اسلامی رئیسی ایران و پاکستان سید ابراهیم رئیسی حجاب دولت مجلس دولت سیزدهم رئیس جمهور رهبر انقلاب
تهران هواشناسی سیل بارش باران شهرداری تهران پلیس فضای مجازی آتش سوزی سلامت وزارت بهداشت قتل سازمان هواشناسی
بانک مرکزی قیمت خودرو ایران خودرو خودرو قیمت دلار قیمت طلا بازار خودرو سایپا دلار بورس مالیات تورم
کتاب ترانه علیدوستی تلویزیون سریال سینمای ایران نماوا سینما نمایشگاه کتاب حج تئاتر معماری فیلم سینمایی
دانش بنیان دانشجویان کنکور ۱۴۰۳ دانشگاه آزاد اسلامی بنیاد ملی نخبگان
رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین غزه روسیه آمریکا جنگ غزه چین ترکیه عملیات وعده صادق اوکراین حماس
فوتبال پرسپولیس استقلال فوتسال باشگاه پرسپولیس اوسمار ویرا رئال مادرید بارسلونا بازی باشگاه استقلال سپاهان لیگ برتر
هوش مصنوعی ایلان ماسک ژاپن اپل همراه اول تبلیغات فناوری تلگرام گوگل ناسا باتری
پیری یبوست صبحانه فشار خون آلرژی