تقابل قانونی یوفا و اتحادیه اروپا

روز گذشته اولین كسی كه اعتراضش را به این قانون اعلام كرد، دیوید دین نایب رییس باشگاه آرسنال بود. او در گفت وگو با شبكه ۵ رادیو بی بی سی برنامه های یوفا را «خارج از عرف» دانست و «چالشی جدید در مورد آن» را مطرح كرد. بعد از او، اولین نماد مخالف این طرح قابل پیش بینی بود: گروه ۱۴ مرسوم با G۱۴. توماس كورت، مدیر كل گروه ۱۴ متشكل از باشگاه های برتر فوتبال اروپا از این قانون گیج شده اند و اضافه كرد: «چیزی كه ما بر سر آن به توافق رسیدیم این بود كه هر قانونی كه یوفا تصویب می كند باید ضمانت اجرایی از سوی قوانین اتحادیه اروپا داشته باشد. باید ۱۰۰ درصد قانونی باشد. اگر باشگاه ها خود را با قانونی جدید وفق دهند و بعد متوجه شوند كه از نظر دیوان عدالت اروپا فاقد اعتبار است، آن وقت این باشگاه ها هستند كه باید با عواقب این تصمیم دست و پنجه نرم كنند نه یوفا.» در عین حال كورت اعلام كرد كه در حال حاضر آرسنال تنها باشگاه عضو G۱۴ است كه با قانون جدید یوفا سازگاری ندارد: «از نظر بسیاری از باشگاه ها این قضیه چندان اهمیتی ندارد. به عنوان مثال، رئال ۱۰ بازیكن تربیت شده در آكادمی خود و در لیست ۲۵ نفره اش دارد، بایرن مونیخ ۱۸ تا، آیندهوون ۱۹ تا. فقط آرسنال ۳ بازیكن با این وضعیت را در لیست خود دارد.» همین جملات نشان می دهد كه مسؤولان G۱۴ با وجود مخالفت ظاهری شان، چندان با این قانون هم مخالف نیستند. در حالی كه لیگ برتر در جبهه مخالف این قانون قرار گرفته، ایتالیا هم در ظاهر به حمایت از موضع اتحادیه فوتبال انگلیس پرداخته. با این حال، فرانكو كارارو، رییس فدراسیون فوتبال ایتالیا و عضو كمیته اجرایی یوفا گفت: «این اقدام قدمی متعادل و هوشمندانه از سوی یوفا است.» سخنگوی لیگ ایتالیا هم صحبت ها و نظرات نهایی این لیگ را به مطالعات دقیق تر و تا روز دوشنبه عقب انداخته است: «ما هنوز موضعی خاص در مورد این قانون نگرفته ایم اما روز دوشنبه همه جنبه های آن را بررسی خواهیم كرد.» جالب اینجا است كه سرالكس فرگوسن كه همواره به اتخاذ تصمیماتی ناگهانی مشهور است، روز جمعه اعلام كرد كه قبل از محكوم كردن و كشیدن این قانون به دادگاه باید آن را به طور كامل و از همه جهات بررسی كرد: «بدون اینكه مثل بسیاری از كسانی كه بدون آگاهی فقط در جبهه مخالف قرار گرفته اند، اعتقاد دارم كه باید این مسأله را از همه جهات بررسی كرد اگر آنها این كار را فقط برای بهتر شدن بازی فوتبال و بالا رفتن سطح آن انجام دهند، باید از آن پیروی كنیم.» یونایتد كه همواره جزو بهترین تیم ها در تربیت جوانان بوده، سه شنبه شب هفته گذشته در حالی آرسنال را با نتیجه ۴ بر ۲ شكست داد كه ۶ نفر از تركیب ۱۱ نفره اش جزو جوانانی بودند كه امروز به سطح كمال رسیده اند: «ما همواره به خاطر این پروسه به خودمان افتخار كرده ایم.» در حالی كه هنوز هم قانونی بودن این طرح مورد شك و تردید است، مایك تاونلی، وكیل ورزشی انگلیسی در گفت وگو با بی بی سی اعلام كرد كه این قانون با قانون بوسمن كه نسخه فوتبالی قانون آزادی كارگران پس از پایان قراردادشان با كارفرمای سابق و توانایی كار كردن آنها در سطح اروپا و خارج از مرزهای كشور متبوعشان است، در تناقض است: «چنین محدودیت هایی هیچ وقت نتوانسته مقابل تضادهایی كه به لحاظ قانونی بر آن حاكم است، مقاومت كنند. این قانون چندان منطقی به نظر نمی رسد گر چه من جزییات آن را ندیده ام. احساس اولیه ام این است كه باشگاه ها می توانند خیلی راحت نسبت به این پرونده، دادخواست ارایه دهند.»
هر دادخواستی كه به دادگاه ارایه شود حول این واقعیت خواهد چرخید كه برنامه های یوفا با قوانین اتحادیه اروپا در انتقال آزاد كارگران از جایی به جایی دیگر و هماهنگی های اقتصادی میان اعضای آن در تناقض است. تاونلی در این مورد می گوید: «اگر این قانون تلاشی برای ایجاد توافق بین باشگاه ها و آرایش آنها با توجه به ملیت كشورهایشان باشد، توجیهی در مورد آن نمی توان در نظر گرفت. زمانی كه ورزش جزیی از فعالیت های اقتصادی محسوب شود، قوانین مربوط به آن به همان شكلی است كه قوانین بانكی و بیمه در سطح اروپا در نظر گرفته می شود. باشگاه های حرفه یی سیاست های خود را روی پایه های سود یا زیان قرار می دهند و اكثر آنها به صورت شركت اداره می شود. به همین دلیل تفاوتی بین فعالیت های آنها و خدمات بانكی وجود ندارد. به عنوان مثال، نمی توان جلوی كارگران ایتالیایی در دپارتمان بازاریابی شركتی را گرفت.» گاهی اوقات قوانینی هستند كه ورزش در حوزه آنها اعمال نمی شود. آیا این قانون هم یكی از آنها است. تاونلی در این مورد می گوید:« اصلی در قانون اروپا وجود دارد كه به وكالت از تیم های ملی از آنها حمایت می كنند. اما مسأله یی كه اینجا مطرح است، تیم های باشگاهی هستند نه تیم های ملی. تیم حرفه یی دیگر نماد به عنوان مثال منچستر، بریتانیا یا هر جای دیگر نیستند. بحث وكالت در سطح باشگاهی معنایی ندارد.» اما تاونلی وضعیت انگلیس را در این مورد چگونه می بیند؟: «باید اعتراضی وجود داشته باشد. چون توسعه فوتبال به عواملی وابسته است. بسیاری از باشگاه ها بهترین بازیكنان جهان را به بهترین لیگ جهان می كشانند. در انگلیس هیچ كس جز آرسنال به این قانون اعتراضی نكرده چون همه آن را نكته مثبتی می بینند. جا به جایی كارگران در اتحادیه اروپا هیچ وقت مسأله عجیبی نبوده چون هیچ وقت كسی سعی نكرده جلوی آن را بگیرد. حداقل تا حالا كه این گونه بوده است. فوتبال هم همانند راگبی و كریكت، انتقال آزاد بازیكنان را پذیرفته است. بنابراین این قانون جدید كه عملاً حركت در خلاف جهت عقربه های ساعت است، چندان منطقی به نظر نمی رسد.» باید دید با این نظرات مختلف، در نهایت چه تصمیمی در این مورد اتخاذ خواهد شد. قانونی كه می تواند به نفع تیم های كوچك و به ضرر تیم های سرمایه دار باشد. آن وقت است كه می توان شاهد قهرمانی تیم های شگفتی ساز در لیگ های اروپایی باشیم.

منبع : خبرگزاری ایپنا