۲۰ بازیکن برتر فوتبال جهان /قسمت سوم

۱۱. گرد مولر (آلمان)
پست: مهاجم
حضور در جام جهانی: ۱۹۷۰ (سوم) و ۱۹۷۴ (قهرمان)
مولر در ۶۲ بازی خود برای تیم ملی آلمان غربی ۶۸ گل به تور دروازهٔ حریفان چسباند. جالب اینجا است که وی در طول جام‌های جهانی ۱۹۷۰ و ۷۴ موفق به زدن ۱۴ گل شد و این رکورد سبب شد تا مولر به‌عنوان یکی از بزرگترین گل‌زنان تاریخ جام‌های جهانی شناخته شود.
هنرنمائی گرد مولر در مقابل دروازهٔ حریفان واقعاً تماشائی بود زیرا وی هرگاه اراده می‌کرد گل می‌زد هرگاه اراده می‌کرد پاس گل می‌داد و توانائی دریبل و جا گذاشتن هر مدافع و دروازه‌بانی را در خود می‌دید و به آن ایمان داشت. آلمانی‌های قدیم به مولر لقب ”Der Bomeber“ را اعطاء کرده بودند که معادل این لغت در زبان فارسی ”بمب‌افکن“ است. بزرگان فوتبال آلمان بارها اعلام کرده‌اند که دیگر هیچ‌گاه مهاجمی همچون مولر پای به سرزمین ژرمن‌ها نخواهد گذاشت.
۱۲. دینوزوف (ایتالیا)
پست: دروازه‌بان
حضور در جام جهانی: ۱۹۷۴، ۱۹۷۸ (چهارم) و ۱۹۸۲ (قهرمان)
جام جهانی ۱۹۸۲ را به یاد دارید؟ تیم ملی ایتالیا در بازی فینال موفق شد تا ژرمن‌ها را با حساب ۳ بر یک مغلوب کند و به قهرمانی برسد.
هنگامی که آبی‌پوشان درمراسم اهداء جوایز آن دوره، جام طلائی جهانی را به روی سر می‌بردند و غرق در شادی و هلهله بودند، شادی یکی از مردان تیم ملی ایتالیا از بالا سر بردن جام با غم خاصی همراه بود و اشک غم و شادی در چشمان او حلقه بسته بود زیرا وی به سن ۴۰ سالگی رسیده بود و به خوبی می‌دانست که دیگر باید از این جمع خداحافظی کند. این مرد کسی جز دینوزوف، دروازه‌بان سوپر حرفه‌ای تیم ملی ایتالیا نبود.
زوف، مرکز و کانون توجه هواداران و مطبوعاتی‌های آن زمان فوتبال جهان بود. او با عکس‌العمل‌های شگفت‌انگیز خود در چارچوب دروازهٔ ایتالیا، هر فوتبال‌دوستی را به تمجید از خود وامی‌داشت. او در درون دروازه، استوار با شکوه و پرجذابیت و در عین‌حال رسوخ‌ناپذیر بود. ”حرفه‌ای حرفه‌ای“ لقبی بود که در ایتالیا به این دروازه‌بان داده بودند. او با نمایش خارق‌العادهٔ خود در جام جهانی ۱۹۸۲ سبب شد تا جام زرین جهانی فوتبال به کشور چکمه‌ای اروپا آورده شود. او ۱۱۲ بازی ملی در پروندهٔ کاری خود دارد و این رقم بازی ملی در آن زمان به کمتر بازیکنی می‌رسید.
زوف با در دست داشتن یک رکورد اعجاب‌انگیز پای به رقابت‌های جام جهانی ۷۴ گذاشت. رکورد ۱۱۴۷ دقیقهٔ نفوذناپذیری، بله در ۱۳ بازی هیچ توپی وارد دروازهٔ او نشد؛ از سپتامبر ۱۹۷۲ تا ژوئن ۱۹۷۴.
۱۳. مارکوفان باستن (هلند)
پست: مهاجم
حضور در جام جهانی: ۱۹۹۰
چه در بازی زمینی و چه در موقعیت‌های هوائی، چه در نواختن ضربهٔ سر، چه در زدن شوت، چه در دریبل و چه در فرار و چه در استفاده از ۲ پا به‌صورت مطلوب مارکوفان باستن یکه‌تاز بود. او مهاجمی رویائی از تیم ملی هلند بود. تیم ملی‌ای که بسیار قدرتمند و زهردار بود اما متأسفانه نمی‌توانست عنوان در خور خود را در رقابت‌های بین‌المللی (مخصوصاً جام‌های جهانی) به‌دست آورد.
تنها قهرمانی هلند به جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۸ بازمی‌گردد. هنگامی که فان‌باستن در نوک حمله این تیم بازی می‌کرد و کمک‌های فراوان او به نتیجه‌گیری مردان نارنجی‌پوش هلند و فتح جام منجر گردید.
فان‌باستن ۳بار (۱۹۹۲، ۱۹۸۹و ۱۹۸۸) عنوان بهترین بازیکن سال اروپا را به‌دست آورد. علاوه بر این او به انتخاب فیفا در سال‌های ۱۹۸۸ و ۱۹۹۲ بهترین فوتبالیست جهان شد تا شایستگی‌های این مرد مستعد، بی‌پاسخ نماند.
۱۴. یوهان کرایف (هلند)
پست: هافبک
حضور در جام جهانی: ۱۹۷۴ (نایب قهرمان) - ۱۹۷۸ (نایب قهرمان)
در جهانی که بسیاری از بازیکنان به خاطر شیوه‌های مختلف بازی خود مطرح و معروف می‌شوند، کرایف به خاطر نوآوری و خلاقیت در سبک بازی آوازه‌ای بلند پیدا کرده است. در فوتبال اروپا، کرایف را با لقب ”Total Soccer“ یعنی یک فوتبالیست کامل و به قولی ۶ دانگ می‌شناسند. او فوتبال حرفه‌ای را در ۱۹ سالگی با آژانس آمستردام آغاز کرد و در اولین سال حضور خود آقای گل لیگ هلند شد. او ۳بار بهترین مرد فوتبال اروپا شد و کمک فراوانی به تیم‌هائی که در آن حضور داشت (مخصوصاً تیم ملی) کرد. او ذاتاً یک قهرمان بود هرچند که وی به همراه هلند در فینال جام جهانی ۱۹۷۴ شکست‌ خورد و به مقام دومی اکتفاء نمود.
شیوهٔ ابتکاری و پیشنهادی کرایف که بعدها در فوتبال جهان به کرار مورد استفاده قرار گرفت ”حملهٔ هم‌جانبه“ و فوتبال تهاجمی نام داشت. کرایف معتقد است که بازیکنان باید بدون توجه به پست و وظیفهٔ خود در موقعیت‌های خاص به دروازهٔ حریف حمله‌ور شوند و در یک حمله همه‌جانبه، رقیب را غافلگیر کرده و به نتیجهٔ مطلوب برسند.
۱۵. جورج بست (ایرلند شمالی)
پست: هافبک
چندی پیش پله، جورج بست را به‌عنوان بازیکن مطلوب و مورد علاقهٔ خود به جهانیان معرفی کرد و افزود: ”بست بازیکنی افسانه‌ای بود اما افسوس و صد افسوس که او در کشوری زاده شد به نام ایرلند شمالی. اگر این مرد می‌توانست در رقابت‌های جام جهانی حضور یابد مطمئناً به جایگاه در خور خود در جهان فوتبال دست پیدا می‌کرد.“
جورج بست هافبکی سریع و خوش‌استیل بود که می‌توانست از هر ۲ پای خود استفاده کند. او مهارت خاصی در دادن پاس‌های کوتاه، بلند ، عرضی و عمقی داشت و به‌ندرت اتفاق می‌افتاد که وی هم‌تیمی موردنظر خود را صاحب توپ نکند. تکل‌های جسورانه و تند و تیز او هر رقیبی را وادار می‌ساخت تا به توپ بدرود گوید. او با به‌دست آوردن توپ، آن را به راحتی از دست نمی‌داد زیرا علاوه بر قدرت پاس دادن فوق‌العادهٔ خود از استعداد خدادادی دریبل زدن نیز بهره‌مند بود.
باید بدانید که دوران بازی حرفه‌ای بست همچون گل زیبا بود اما همانند آن بقای چندانی نداشت. او تنها ۶ سال حرفه‌ای‌گری کرد زیرا وی با روی آوردن به مشروبات الکلی رو به زوال رفت و پس از مدتی ورشکست شد و سر از زندان درآورد.
نبوغ و توانائی‌هائی که با اخلاق هم میسر نگردد به بیراهه کشیده می‌شود و به همین خاطر است که بسیاری از نوابغ دنیای فوتبال پس از چند سال درخشش در میادین مسابقات بزرگ به اعتیاد و یا مصرف مواد نیروزا روی آورده و بعضی همچون جورج بست ”دائم‌الخمر“ می‌شوند. بله این بازیکن رویائی اروپا پس از گذشت ۶ سال از دوران محبوبیت و شهرت خود به الکل روی آورد و به خاطر مصرف بیش از حد آن از بازی حرفه‌ای کنار کشید و نام او از میان نام‌های بزرگ دیگر فوتبال آن زمان بیرون کشیده شد اما هنوز هم خیلی‌ها جورج بست را بزرگترین بازیکن تاریخ فوتبال جهان می‌دانند.
لازم به‌ذکر است که بست اکنون مدیر افتخاری باشگاه پورتس موث انگلستان می‌باشد.

منبع : اخبار و فن‌آوری اطلاعات