هشدار /افسردگی به شدت مسری است

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، به نقل از منابع اینترنتی، ‌این اختلال به‌ویژه می‌تواند ساكنان یك خانواده را مبتلا كرده و از یكی از اعضای خانواده به سایر اعضا منتقل شود.
از این‌رو وقتی فردی دچار این اختلال می‌شود، این امكان وجود دارد كه تمام خانواده به آن مبتلا شوند و اغلب این امر بدون آگاهی آنها صورت می‌گیرد.
افسردگی در یك خانواده می‌تواند تمام انرژی آن خانواده را جذب كرده و خانه را تبدیل به چاله سیاهی از احساسات منفی و پیچیده كند. معمولا این افسردگی در قالب یك بیماری فیزیكی یا یك جریان كلی تحریك‌پذیری و منفی بودن بروز می‌كند. اعضای خانواده در این شرایط به فضاهای درونی خودشان فرو می‌روند و بدبینی، طعنه زدن و سكوت بر روابط خانواده حاكم می‌شود. از این‌رو خانواده‌ها می‌توانند با اقدامات خاصی مانع از ابتلای اعضای خانواده به این بیماری شوند.
- پیگیری علایم و نشانه‌های بیماری در میان اعضای خانواده؛ هرچه این بیماری سریع‌تر تشخیص داده شود درمان آن راحت‌تر خواهد بود و خطر ابتلای سایرین نیز كاهش می‌یابد. این حالت در كودكان و خردسالان اغلب به شكل رفتارهای معترضانه و نافرمانی بروز می‌كند و به ندرت در این سن با حالت غم واندوه آشكار همراه است. در كودكان مدرسه‌ای، افسردگی می‌تواند به عنوان كوتاهی كردن و كنار كشیدن از فعالیت‌های مدرسه و اجتماع بروز كند. در دوران نوجوانی اغلب به شكل روی آوردن به سیگار، مواد مخدر و الكل بروز می‌كند و در بزرگسالان نیز بارزترین نشانه آن عدم تمایل به غذا خوردن یا میل به زندگی است.

- افزایش مهارت‌ها و توانایی‌ها درمورد مثبت فكر كردن و مثبت صحبت كردن در خانواده؛ خانواده‌ها اغلب یك قالب فكری منفی را كه حاصل میكروب افسردگی است به ارث می‌برند.

عموما این حالت كه به طور موروثی از نسلی به نسل آینده منتقل می‌شود، الگویی از بدبینی است كه در قالب حس حفاظت از افراد یك خانواده در برابر ناامیدی و اضطراب كه همدیگر را دوست دارند بروز می‌كند. اما در واقع اینها الگوهای منفی تفكری هستند كه درست متضاد عمل می‌كنند و باعث فرسایش و تحلیل رفتن سلامت روانی تمام افرادی می‌شود كه در معرض این افكار منفی قرار دارند. زمانی كه پدر دائما نسبت به اینكه فرزندش نمره منفی در درس شیمی گرفته در حالی كه سایر نمره‌هایش همگی مثبت هستند اظهار نا‌امیدی می‌كند، در واقع نمایشی از نوعی از اختلال روانی برای فرزندان به وجود می‌آورد كه به آنها یاد می‌دهد همین درك نادرست را در خودشان به كار بگیرند و این امر یك فیلتر كردن روحی است كه تمام تجارب مثبت را از فرزندان دور می‌كند. این پیش‌بینی‌ها و تصورات فاجعه‌آمیز پدر، آینده فرزند را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و تكرار آن در طول زمان این نیروهای منفی را در فرزند تقویت كرده و سیستم اعتقادی فرد را بر اساس منفی‌ها تشكیل می‌دهد.

در عوض دستورالعمل‌هایی را برای ارتباطات سالم در خانواده جایگزین كنید.

تمام اعضای خانواده را نسبت به انواع شایع این اختلالات آگاه كنید. مهمترین علائم در این افراد عبارتند از؛

- اغراق كردن در بیان تاثیرات مضر از یك اتفاق ناامید كننده.

- خود یا فرزند خود را به عنوان علتی از یك پیامد ناامیدكننده تصور كردن.

- تفكر همه یا هیچ مانند اینكه خود را كامل ندانسته بلكه فرد همیشه خود را به عنوان یك بازنده در نظر بگیرد.

- تعبیر كردن یك ناامیدی به عنوان الگویی كه هرگز نمی‌توان از آن رهایی یافت.

- تمركز بر جنبه‌های منفی یك تجربه و در عین حال چشم‌پوشی از جنبه مثبت آن.

توافقی میان اعضای خانواده به وجود آورید كه براساس آن در خانه وقتی كسی به سمت افكار منفی سوق پیدا می‌كند عادت‌های یكدیگر را شكسته و افكار مثبت را جایگزین كنید و در صورت فراموش كردن مرتب این امر را به یكدیگر یادآوری كرده و از هم حمایت كنید.

اطمینان حاصل كنید كه خانواده شما یك ذخیره پیشرو از تجارب مثبت دارد و بانكی از آنها را در اختیار دارد كه در زمان بروز سختی‌ها به آنها رجوع می‌كنند.

تجارب منفی حامل بار روانی بسیاری زیادی هستند كه تجارب مثبت باید جدا بیشتر از منفی‌ها باشند تا بتوانند تاثیرگذار شوند. رابطه هر انرژی منفی به هر انرژی مثبت یك نسبت دو به یك دارد كه زمانی كه شما شروع به ساختن تعاملات مثبت می‌كنید بوجود می‌آید و برای یك هدف طولانی‌مدت این نسبت ۵ به یك خواهد شد. برای مثال برای از بین بردن هر واحد منفی باید ۵ واحد مثبت وجود داشته باشد. صورت‌برداری از تعاملات مثبت و منفی در یك خانواده در این زمینه اهمیت دارد. وقتی شما با یكدیگر صبحانه می‌خورید اوضاع چگونه پیش می‌رود؟‌ آیا در یك تعادل میان تجربه مثبت و منفی قرار دارد؟ چه برنامه اجرایی را خانواده باید برای مثبت‌تر كردن تجربه‌ها و كاهش درجه منفی بودن آن در پیش بگیرد؟ برای مثال فعالیت‌هایی را تشویق كنید كه در آن اعضای خانواده در گروه‌های مختلف حضوردارند. برای مثال رفتن به سینما با یكدیگر می‌تواند یك اتفاق مشترك بسیار مثبت باشد.
اغلب برای تحقیق نیازهای احساسی برای هفته آینده با یكدیگر گفت‌گو كنید. از یكدیگر بپرسید كه چطور می‌توانید این كار را برای خودتان لذت‌بخش كنید.
با این روش شما از چالش‌ها پیشی خواهید گرفت و در تمام خانواده اضطراب را به حداقل خواهید رساند. توجه به احساسات خانواده به اندازه فعالیت‌های آنها یكی از بهترین سیستم‌های حفاظتی برای مقابله با افسردگی در خانواده است.

منبع : خبرگزاری فارس