زمانه خشم و نا امیدی

آن بازی با تساوی یك بر یك پایان یافت و تك گل شاگردان كوین كیگان را شان رایت فیلیپس روی اشتباه بچگانه ویرا كه توپ را به او تقدیم كرد، به ثمر رساند. با آن نتیجه آرسنال تقریباً از گردونه قهرمانی خارج شد، پس از آن بازی بود كه ونگر گفت: «حالا دیگر گرفتن چلسی خیلی سخت است.» من در گذشته، هرگز نمایشی به این ضعیفی از پاتریك ندیده بودم. او كه ماه آینده ۲۹ ساله می شود، در سال ۱۹۹۶ هنگامی كه تنها ۱۹ سال داشت توسط مركز استعدادیابی آرسنال از تیم ذخیره های میلان خریداری شد. اولین بازی اش در لندن را به خوبی به یاد دارم. یكی از روزهای ماه سپتامبر و در مقابل شفیلد بود. او كه آن زمان تنها غیربریتانیایی آرسنال محسوب می شد، در نیمه دوم به جای ری پاولر وارد زمین شد. بازی آن شب او عالی بود. به محض ورود به زمین با دوندگی و پاس های دقیق و سریعش توجه همه را به خود جلب كرد. بازی او به سرعت اعتماد ونگر را به همراه داشت. مربی فرانسوی بار دیگر یكی از استعدادهای ناب مدرسه فوتبال «كن» را پیدا كرده بود. خود پاتریك در مورد آن شب می گوید: «بازی خوبی انجام دادم. جمعیت از نحوه بازی ام خوششان آمده بود و می خواستند بدانند كه این بچه درون زمین كیست؟»
اگر ویرا در اوج باشد با بازی تخریبی و سریعش و تكیه به تكنیك قابل قبولش فرصت نفس كشیدن را هم از تیم حریف می گیرد. اما به نظر می رسد او دیگر تعلق چندانی به آرسنال نداشته باشد، خیلی ها این امر را مربوط به تابستان گذشته می دانند كه ویرا در آن پس از كش و قوسی طولانی تصمیم به ماندن در هایبوری گرفت. فیلیپ اوكلر نویسنده فرانس فوتبال كه تقریباً تمام بازیهای ویرا در آرسنال را دیده است، در این مورد می گوید: «او در این فصل اصلاً مانند فصول گذشته نیست و گاهی اوقات در تیم ملی هم نمایش های ضعیفی ارایه می دهد. خیلی ها مصدومیت ابتدای فصل او را دلیل افتش و عدم هماهنگی با اعضای تیم می دانند، اما به نظرم دلیل نمایش های نه چندان خوب او مردد بودنش است. پاتریك هنوز نمی داند كه آیا تابستان گذشته تصمیم درستی برای ماندن در هایبوری گرفته یا نه. او برای بازگشت به فرم ایده آلش هر كاری می كند اما عدم اطمینان و آرامش تمركز فكری را از او می گیرد. اگر یك بار ببینیدش، قطعاً اعتراف خواهید كرد كه یكی از آرام ترین و راحت ترین انسان هایی است كه به چشم خود دیده اید.»
بنا به گفته دوستان صمیمی ویرا تابستان گذشته یكی از پرتنش ترین مقاطع عمر ورزشی وی بوده. ابتدا حذف ناامید كننده از جام ملت های اروپا، سپس دو ماه درگیری فكری و همه جانبه برای رفتن یا نرفتن به رئال و در پایان هم مصدومیت طولانی مدتی كه هنوز هم او را رنج می دهد. در هنگام اوج گرفتن خبرهای پیوستنش به رئال او عاقلانه ترین كار، یعنی مشورت با نزدیكان را انجام داد. خود ویرا پس از قهرمان كردن آرسنال در لیگ برتر بدون حتی یك شكست، دیگر در لندن هدف خاصی نداشت و قصد داشت برای فتح لیگ قهرمانان به برنابئو برود. او ابتدا با دنیس برگ كمپ، نزدیك ترین دوستش در آرسنال به صحبت نشست و پس از آن هم، تیری آنری بازیكن مورد علاقه ویرا با او حرف زد. او حتی بارها با همسرش، شریل هم در این مورد مشورت كرد، ولی هیچ یك از این صحبت ها به او كمكی نكرد.
در نهایت، پاتریك مجبور شد از مادرش كمك بگیرد كه در تمامی مراحل زندگی در كنار او بود، خودش در مورد آن روزها می گوید: «در آن هفته ها معمولاً با مادرم حرف می زدم. خیلی به او نزدیكم. او همیشه برای راهنمایی و كمك در كنارم بوده. «ماما رز» بسیار پرقدرت است. یادم می آید هنگامی كه در سنگال بودیم، مادرم صبح ها در مدرسه تدریس می كرد و عصرها هم برای گذر زندگی ما، كار می كرد. او همه كار می كرد تا وسایل آسایش ما را فراهم آورد. برای همین تابستان تصمیم گرفتم با او مشورت كنم. او گفت كه من نمی توانم برای تو تصمیم بگیرم ولی بدان كه هر كاری كه انجام بدهی در قبال آن مسؤولی. در پایان هم گفت تو دیگر آنقدر بزرگ شده یی كه بتوانی خودت برای خودت تصمیم بگیری و سود و زیان تصمیماتت را تشخیص بدهی.»
ویرا مصمم بود كه به رئال برود، تنها مشكل او حقوق بود. او كه در هایبری هفته یی ۹۰ هزار پوند حقوق می گیرد، در رئال حقوق ۱۳۰ هزار پوند در هفته «گالاكسیكو» ها یعنی زیدان و بكام را می خواست، ولی رئالی ها او را نه به عنوان یك «گالاكسیكو»ی محبوب، كه به عنوان یك بازی خراب كن در زیر سایه ستاره های محبوب شان می خواستند.
آن روزها، ویرا در تمرینات آرسنال حاضر می شد در حالی كه می دانستند كه او می خواهد برود. و این موضوع تأثیر بسیار بدی روی روحیه ونگر داشت. فیلیپ اوكلر در این مورد می گوید: «ونگر از تصمیم ویرا خیلی ضربه خورده بود. او آدم بسیار حساسی است. او معمولاً توان مالی برای رقابت با تیم هایی چون منچستریونایتد و چلسی را در اختیار ندارد، برای همین مهم ترین هدفش حفظ ستاره هایی است كه خودش آنها را از هیچ به اوج افتخار رسانده. حالا تصور كنید در چنین موقعیتی كاپیتان او ساز جدایی سردهد. ونگر به خوبی می داند كه شرط موفقیت یك تیم استمرار حضور بازیكنان در كنار یكدیگر و حفظ تركیب تیمش است و كاپیتان و ستون یك تیم در این میان از اهمیت ویژه یی برخوردار است. نكته جالبی كه در مورد ونگر وجود دارد این است كه او هیچ وقت دروغ نمی گوید و اصول اخلاقی محكمی دارد. خبرنگاران هم همیشه تكه یی از یك جمله او را تیتر می كنند تا جنجال به پا شود.»
اما اتفاقی كه ونگر در آن روزها كم كم از آن ناامید شده بود، دو روز قبل از اولین بازی آرسنال در لیگ برتر افتاد. ویرا بعدازظهر ۱۲ آگوست، در حالی به خانه ونگر رفت كه مربی فرانسوی مشغول مذاكره با وستهام برای خرید مایكل كاریك بود. او حضور ویرا در منزل خود را دیدار خداحافظی كاپیتانش تصور می كرد. اما خود ویرا در مورد حرف هایی كه به ونگر زده، می گوید: «به او گفتم كه می خواهم در آرسنال بمانم و از او تشكر كردم كه برای گرفتن این تصمیم وقت كافی را به من داد. گفتم كه می خواهم پیشرفت كنم و او را بهترین فرد برای این امر، می دانم. گفتم كه می خواهم در سال آخر حضور دنیس (برگ كمپ) در این جا همراه او آرسنال را قهرمان لیگ قهرمانان اروپا كنم.»
از او سؤال می كنم آیا در آن دیدار گریه هم كرده، در پاسخ می گوید: «مطمئن نیستم كه گریه كردم یا نه، ولی می دانم كه آن موقع خیلی احساساتی شده بودم. حرف زدن با ونگر همواره برای من فوق العاده بوده است.»
ویرا متولد ژوئن ۱۹۷۶ است. در هشت سالگی او به همراه مادر و تنها برادرش به فرانسه مهاجرت كرد. نكته مبهم زندگی ویرا، پدر او است. او هرگز پدرش را نشناخته و ندیده. وقتی در مورد پدر از او سؤال می كنم، چهره اش حالتی شرمناك به خود می گیرد، پس از مدتی به آرامی می گوید: «پدرم را نمی شناسم. این قسمتی از زندگی ام است كه هیچ وقت نمی خواهم درباره اش صحبت كنم. لطفاً دیگر سؤالی در این مورد نپرس!»
از لحاظ شخصیت، ویرا انسان بسیار خونسردی است و تنهایی را به همه چیز ترجیح می دهد، برای همین است كه او را خیلی كم قبل و بعد از بازی در اتاق مصاحبه می بینیم: «او در خارج از زمین دقیقاً یك آفریقایی است، بسیار خونسرد و آرام. اما در زمین همه كار می كند تاتیمش بازنده از میدان خارج نشود. مردم فكر می كنند كه بازیكنان فرانسوی آرسنال خیلی به هم نزدیك هستند. آنها برای یكدیگر احترام فراوانی قایلند اما وقت چندانی را برای گذراندن با یكدیگر اختصاص نمی دهند، برای همین پاتریك خیلی اوقات تنها است. او بعضی شب ها با من تماس می گیرد تا برای شام بیرون برویم. فرانسوی های دیگر آرسنال هم هر كدام جاه طلبی های خاص خودشان را دارند. برای مثال آنری، برخلاف ویرا همه زندگی اش غرق در فوتبال است. او با فوتبال نفس می كشد و دوست دارد تا به عنوان یكی از بهترین مهاجمان تاریخ از او یاد شود. رابرت پیرس هم شخصیت فوق العاده یی دارد، اصلاً نمی توانید تصور كنید انسانی با شخصیت و صمیمیت او این چنین در زمین دنبال توپ بدود.»
در هر صورت ویرا حالا پیشنهاد رئال را رد كرده و در آرسنال مانده. خیلی می گویند رئال امسال هم یك بار دیگر شانسش را برای خرید ویرا امتحان خواهد كرد و معتقدند او این بار به قوهای سپید پاسخ منفی نخواهد داد. باید صبر كرد و دید در صورت وارد میدان شدن پرز، بار دیگر ویرا می تواند با فراموش كردن ۱۰ سال رؤیایی اش و ونگر به مادرید برود یا نه؟

منبع : خبرگزاری ایپنا