ژرمن ها پس از یک قرن/آلمان در منظومه فوتبال(۲)

او در آخرین بازی ملی اش مقابل پرتغال در روتردام در ۲۰ ژوئن سال ۲۰۰۰ كه به حذف آلمان از جام ملت های اروپا انجامید، ۳۹ سال و سه ماه داشت و با خداحافظی وی از دیدارهای ملی، طولانی ترین دوران حضور یك بازیكن در كسوت تیم ملی نیز به سرآمد. دقیقاً ۲۰ سال قبل از آن و در ۱۴ ژوئن سال ۱۹۸۰ در ناپل در جریان دور پایانی مسابقات اروپا برابر هلند، یوپ دروال او را وارد زمین كرد.
همچنین از ماتیاس ماریتس به عنوان كسی كه در بالاترین سن وارد تیم ملی شد نام برده می شود. این بازیكن از باشگاه فورتونا دوسلدورف، در تنها بازی ملی اش در ۲۰ می ۱۹۵۹ (۱ بر ۱ در هامبورگ مقابل لهستان)، ۳۴ سال و شش ماه داشت.
قبل از جنگ جهانی اول، اویگن كیپ اشتوتگارتی با ۱۸ بازی ملی ركورددار بود، در ۱۴ دسامبر سال ۱۹۲۴ آدولف یگر هجدهمین و آخرین بازی ملی خود را انجام داد. از مجموع ۲۱ بازی تیم ملی، دروازه بان نورنبرگی، هاینر اشتولفات در ۲۸ آوریل سال ۱۹۲۹ در دیداری در تورین مقابل ایتالیا كه به پیروزی ۲ بر ۱ انجامید، با انجام نوزدهمین بازی ملی خود ركورد ملی جدیدی بر جای نهاد. اما در نورنبرگ در ۲۵سپتامبر سال ۱۹۳۲در دیدار مقابل سوئد كه با پیروزی ۴ بر ۳ آلمانها همراه بود، ریچارد هوفمان از باشگاه درسدنر اس.سی، ركورد او را شكست. وی تا ۱۷ اكتبر سال ۱۹۳۶ نیز كه آلمان در دوبلین ۵ بر ۲ از ایرلند شكست خورد، ركورد خود را كه ۲۵ بازی ملی بود حفظ كرد تا این كه در آن روز توسط ارنست لنر كنار زده شد. این مهاجم آگسبورگی تا پنج سال با ۶۵ بازی ركورددار بازی ملی بود تا این كه در روز ۷ دسامبر سال ۱۹۴۱ در براسلاو و در دیداری كه به پیروزی ۴ بر صفر آلمان بر اسلواكی منجر شد، پل یانس از فورتونا دوسلدورف جای او را گرفت. یانس با ۷۱ بازی ملی تا ۹ سپتامبر ۱۹۷۰ ركورد خود را حفظ كرد. سپس اووه زیلر در دیدار مقابل مجارستان در نورنبرگ (۳ بر ۱ به سود آلمان)، این عنوان را از وی ربود. ركورددار بعدی فرانتس بكن بائر بود كه در ۲۴ نوامبر ۱۹۷۳در دیدار مقابل اسپانیا كه ۲ بر ۱به نفع آلمان تمام شد، ركورد زیلر را به دست آورد و تا سال ۱۹۷۷ تعداد بازیهای ملی خود را به ۱۰۳ رساند، از ۱۷ نوامبر سال ۱۹۹۳ (در كلن و پیروزی ۲ بر ۱ برابری برزیل)، ركورد د ار حضور در تیم ملی، لوتار ماتیوس می باشد. وی در تاریخ ۲۰ژوئن سال ۲۰۰۰ و در جریان رقابت های جام ملت های اروپا در روتردارم در مقابل پرتغال (۳ بر صفر به سود پرتغال)، صد و پنجاهمین و آخرین بازی ملی خود را انجام داد.
از سال ۱۹۰۸ ، ۸۲۴ بازیكن از ۱۸۶ باشگاه (۱۴۸ باشگاه آلمانی و ۳۸ باشگاه خارجی)، پیراهن تیم ملی آلمان را به تن كرده اند. در این میان تیم بایرن مونیخ با ۷۳ بازیكن و ۱۳۹۴ حضور در تیم ملی جلوتر از اف.ث كلن (۴۳ بازیكن، ۷۳۲ حضور) و بوروسیا دورتموند (۴۰ بازیكن، ۵۳۲ بازی) قرار دارد. بهترین تیم باشگاهی خارجی نیز اینترمیلان با ۷ بازیكن و ۱۱۷ حضور در تیم ملی می باشد.
قبلاً بازیكنان در اختیار تیم های مختلف نبوده و همیشه به باشگاههای دیگر فروخته نمی شدند. فرانتس بكن بائر (۱۰۳ بازی ملی، بایرن)، برتی فوگتس (۹۶ بازی، گلادباخ)، سپ مایر(۹۵ بازی، بایرن) ، ولفگانگ اووه رات (۸۱ بازی ، اف.ث. كلن) و كارل هاینتس فورستر(۸۱ بازی ملی، اشتوتگارت)، تمام بازی های ملی خود را در زمان حضور در یك باشگاه انجام داده اند. برخلاف این افراد هورست زیمانیك است كه در طول ۴۳ بازی ملی خود بین سالهای ۱۹۵۶ و ،۱۹۶۶ در اختیار شش باشگاه قرار داشته است و وپرتالر(در طول ۲۰ بازی)، كارلسروهه (۱۲ بازی )،كاتانیا كالچو(۵ بازی ) ، اینترمیلان، اف.ث، وارز و تاسمانیا ۱۹۰۰ برلین (هر كدام ۱ بازی). مربی فعلی تیم ملی آلمان، یورگن كلینزمان نیز در مدت زمانی كه در عضویت تیم ملی آلمان بود، پیراهن شش باشگاه مختلف را به تن داشت: (۱۰۸ بازی ملی): فا.اف. ب اشتوتگارت (۱۲ )، اینترمیلان(۲۹)، آ.اس موناكو(۲۴) ، تاتنهام هاتسپر(۱۷) ، اف.ث.بایرن (۲۳) و سامپدوریا جنوا(۳). كلینزمان با ۱۰۸ بازی ملی در كنار لوتار ماتیوس (۱۵۰ بازی)، یورگن كوهلر (۱۰۵ بازی)، فرانتس بكن بائر(۱۰۳ بازی ) و توماس هسلر(۱۰۱ بازی) ، به باشگاه صدتایی ها تعلق دارد. جمهوری دموكراتیك آلمان نیز با یواخیم اشترایش (۱۰۲ بازی ملی) و هانس یورگن دورنر (۱۰۰ بازی ملی) در این باشگاه حضور دارد.
در این بین اولف كرستن نیز با ۴۹ بازی برای جمهوری دموكراتیك آلمان و ۵۱ بازی برای جمهوری فدرال آلمان، با مجموع ۱۰۰ بازی ملی، عضو باشگاه ۱۰۰ تایی هاست.
موفق ترین گلزن آلمان نیز گردمولر است كه با ۶۸ گل زده، جلو تر از رودی فولر (۴۷ گل)، كارل هاینتس رومنیگه و یورگن كلینزمان (هر كدام ۴۵ گل) و اووه زیلر (۴۳ گل) ایستاده است.
بیشترین گل زده در یك بازی نیز مربوط به دیدار با شوروی در سال ۱۹۱۲ است كه آلمان ۱۶ بر صفر به پیروزی رسید و گوتفرید فوكس از كارلسروهه، ۱۰ گل از ۱۶گل تیمش را به ثمر رساند. پس از او ویلهلم هانه مان است كه در سال ۱۹۴۰ در دیداری كه به پیروزی ۱۳بر صفر آلمان بر فنلاند منجر شد، شش گل زد و پس از اوتو زیفلینگ است كه در مقابل دانمارك در ۱۶می ،۱۹۳۷ در پیروزی ۸ بر صفر آلمان، پنج گل به ثمر رساند.
سه مسابقه از مسابقات تیم آلمان بیشترین تماشاگر را داشته اند، هر سه این مسابقات در ورزشگاه ماراكانا در ریودوژانیرو در مقابل برزیل بوده است. روز ۲۱ مارس ۱۹۸۲ ، ۱۶۹۰۰۰ نفر به ورزشگاه آمدند (۱ بر صفر به سود برزیل)، روز ۱۲ ژوئن ۱۹۷۷ ، ۰۰۰/۱۵۰ نفر (مساوی ۱ بر ۱) و در روز ۶ ژوئن سال ۱۹۶۵ ، ۰۰۰/۱۴۰ نفر(۲ بر صفر به سود برزیل). بیشترین تعداد تماشاگر در زمین آلمان نیز در تاریخ ۲۲ نوامبر سال ۱۹۵۰ در اولین دیدار ملی پس از جنگ جهانی در ورزشگاه نكار اشتوتگارت شاهد بازی آلمان و سوئیس بودند كه ۱ بر صفر به نفع آلمان به پایان رسید. اما در دیدار رویایی آلمان برابر روسیه در استكهلم در بازهای المپیك سال ۱۹۱۲ تنها ۶۰۰ نفر شاهد پیروزی ۱۶ بر صفر آلمان بودند.
علاوه بر این تاكنون ۷۴۹ مسابقه در ۱۶۶ شهر برگزار شده است، كه برلین با میزبانی ۳۹ بازی جلوتر از هامبورگ (۳۰ بازی ) قرار دارد. در خارج از آلمان نیز تیم ملی آلمان بیشتر از همه در استكهلم میهمان بوده است،(۱۷ بار) .
آماری جالب و عجیب
تاكنون در بازیهای تیم ملی آلمان، شش مرتبه، پنالتی سرنوشت بازی را تعیین كرده است:
فینال جام ملت های اروپا، ۲۰ ژوئن ۱۹۷۶ در بلگراد در مقابل چكسلواكی (وقت قانونی و اضافه ۲ -،۲ پنالتی ۳-۵ ).
نیمه نهایی جام جهانی، ۸ جولای ۱۹۸۲ در سویا مقابل فرانسه (وقت قانونی و اضافه ۳-۳ ، پنالتی ۵-۴).
یك چهارم نهایی جام جهانی، ۲۱ ژوئن ۱۹۸۶ در مونته ری مقابل مكزیك (وقت قانونی و اضافه صفربرصفر ، پنالتی ۱-۴).
دیدار مقدماتی تورنمنت برلین، ۳۱ مارس ۱۹۸۸ مقابل سوئد(۱-۱ ، پنالتی ۴-۲ ).
نیمه نهایی جام جهانی، ۴ جولای ۱۹۹۰در تورین مقابل انگلیس(۱-۱ ، پنالتی ۴-۳ ).
نیمه نهایی جام ملت های اروپا در ۲۸ ژوئن ۱۹۹۶ در لندن مقابل فرانسه (۱-۱ ، پنالتی ۶-۵).
البته در آمارهای تیم ملی آلمان این پنالتی ها محاسبه نشده و نتیجه این دیدارها مساوی ثبت شده است.
بیشترین دوران توقف در بازی ملی را نیز گئورگ فولكرت در كارنامه خود دارد. وی مجبور شد هشت سال و یك ماه پس از ششمین بازی ملی خود در ۱۰ می ۱۹۶۹ در نورنبرگ برابر اتریش (۱ بر ۰) ، برای حضور بعدی در تیم ملی انتظار بكشد: تا ۵ ژوئن ۱۹۷۷ در بوینس آیرس در مقابل آرژانتین (۳ بر ۱).
البته فریتس والتر نیز ۸ سال و ۵ ماه به دور از بازیهای ملی بود كه علت آن برگزار نشدن مسابقات ملی بین سالهای ۱۹۴۲ تا ۱۹۵۰ به خاطر جنگ بود.
یك ركورد ویژه
این ركورد متعلق به دو باشگاه اف.ث. نورنبرگ و اس.پ.فا فورت است.
در تاریخ ۱۳ ژانویه ۱۹۲۴ (۴ بر ۳ در نورنبرگ مقابل اتریش) و ۲۱ آوریل ۱۹۲۴ (یك بر صفر) در آمستردام مقابل هلند) فقط بازیكنان این دو باشگاه در تیم ملی حضور داشتند، در مورد بازی دوم نقل می كنند كه بین بازیكنان این دو تیم كه رقبای دیرینه هم بودند جنگی حاكم بوده و بازیكنان در واگن های جداگانه به آمستردام سفر كرده و در راه رفت و برگشت حتی یك كلمه نیز با یكدیگر رد و بدل نكرده بودند.
آمار كلی
تیم ملی فوتبال آلمان در مجموع ۷۵۰ بازی، صاحب ۴۲۵ پیروزی، ۱۵۴ تساوی، ۱۷۱ شكست، ۱۶۵۲گل زده و ۹۱۳ گل خورده می باشد.
مربیان و كاپیتان های تیم ملی
تاكنون ۹۹ بازیكن بازوبند كاپیتانی آلمان را به بازو بسته اند كه ركورددار آنها لوتار ماتیوس با ۷۵ بار كاپیتانی است. پس از او كارل هاینتس رومنیگه (۵۱ بار) ، فرانتس بكن بائر(۵۰)، اولیور كان (۴۶) و اووه زیلر(۴۰) است.
به علاوه ۹ نفر نیز مربیگری این تیم را به عهده داشته اند:
اوتو نرتس (۱۹۲۶ تا ۱۹۳۶) ، ۷۰ بازی، ۴۲ پیروزی، ۱۰ تساوی ، ۱۸ شكست.
سپ هربرگر (۱۹۳۶ تا ۱۹۶۴)، ۱۶۷ بازی۹۴، پیروزی، ۲۷ تساوی، ۴۶ شكست.
هلموت شون (۱۹۶۴ تا ۱۹۷۸)، ۱۳۹ بازی، ۸۷ پیروزی، ۳۱ تساوی، ۲۱ شكست.
یوپ دروال (۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴)، ۶۷ بازی، ۴۴ پیروزی، ۱۲ تساوی، ۱۱ شكست.
فرانتس بكن بائر(۱۹۸۴تا ۱۹۹۰) ۶۶ بازی، ۳۴ پیروزی، ۲۰ تساوی، ۱۲ شكست.
برتی فوگتس (۱۹۹۰ تا ۱۹۹۸)۱۰۲ بازی، ۶۶ پیروزی، ۲۴ تساوی، ۱۲ شكست.
اریش ریبك (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰) ۲۴ بازی، ۱۰ پیروزی، ۶ تساوی، ۸ شكست.
رودی فولر(۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ ) ۵۳ بازی: ۲۹ پیروزی، ۱۱ تساوی، ۱۳ شكست.
یورگن كلینزمان (از سال ۲۰۰۴) ۳ بازی، ۲ پیروزی، ۱تساوی.