قابل قدردانی است، اما...

مربی آموزشیار ۶/۳
مربی ۴/۰
استادیار ۶/۵
دانشیار ۲/۵
استاد ۸/۴
با این ضرایب به حقوق هر رتبه حداقل۴۰۰ تا۵۰۰ هزار تومان یك باره اضافه شده است و سازمان مدیریت و برنامه ریزی مكلف گردید كه منابع مالی را برای اجرای تصویب نامه پیش بینی نماید. از آنجا كه این اقدام بسیار در خور توجه و مورد نیاز بوده و قابل قدردانی هم می باشد، ولی ذكر چند نكته در این خصوص ضروریست.
-۱ این یك تبعیض ناروا در حق معلمان وزارت آموزش و پرورش و سایر اقشار جامعه است كه سالیان دراز فریاد می كنند تا شاید حقوق اندك آنها ترمیم یابد، ولی متاسفانه كسی به آن توجه نمی كند.
۲ - ساعات تدریس گروهی از استادان در پاره ای از دانشگاه ها و موسسات آموزشی آنقدر ناچیز است كه با این حقوق خودشان تعجب كرده اند كه برای هفته ای ۴یا۵ ساعت تدریس باید این حقوق پرداخت شود.
در بعضی از دانشگاه ها از جمله دانشگاه تربیت دبیر كه ظرفیت كلاس ها به علت عدم نیاز وزارت آموزش و پرورش به دبیر تكمیل نیست، بعضی از استادان ساعات موظف خود را پر نمی كنند و بدون حضور، حقوق آنها یك مرتبه به صورت غیرمترقبه ای افزایش یافته كه موجب تعجب خود آنها شده است!
۳ - در پاره ای از دانشگاه ها و موسسات آموزشی افراد غیر از هیات علمی وجود دارند كه پابه پای اعضای هیات علمی در پروسه تدریس و آموزش حضور دارند، ولی متاسفانه حقوق آنها افزایش پیدا نكرده است، چرا كه آنها هیات علمی نیستند و نام آنها مدرس است، برای همین مفاد بخشنامه شامل حال آنها نشده است.
۴ - بعضی از استادان و اعضای هیات علمی در تاریخ۱۱‎/۱۱‎/۸۳ بازنشسته شده اند. این افزایش شامل حال آنها نشده، این هم یك تبعیض دیگر بخشنامه!
۵ - اگر قرار است حقوق افراد به صورت قشری و صنفی اضافه شود، اعلام شده تا كارمندان دیگر تكلیف خود را بدانند، اول استادان، بعد قضات و...!!!
-۶ اگر هیات دولت مختار است كه حقوق كاركنان را بدون مصوبه ای از مجلس شورای اسلامی اضافه كند، چرا هر قشری را كه اعتراض می كند به مجلس ارجاع می دهد؟
گروهی از مدرسان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی

منبع : روزنامه کیهان