آخرین وسوسه های فرگی

سرالكس فرگوسن روی صندلی های اتاق زیرزمینی استادیوم میلنیوم نشست و در مورد آینده بازیكنانی حرف زد كه پیش از درآمدن آخرین عنوان قهرمانی از دستشان در این فصل، كاملاً بر آرسنال سوار بودند: «آزمون هر مربی و بازیكنی، این است كه چگونه می توانند با رقابت كنار آیند. ظرف سال های گذشته ما ركورد خوبی در این باشگاه به دست آوردیم و فكر می كنم یكبار دیگر می توانیم همین كار را انجام دهیم. این باشگاه شخصیت بزرگی دارد. «خودش اعتقاد دارد فقط سن روی كین اندكی بالا است و مشكلی شاخص است. اكثر بازیكنانش چون وین رونی، كریستیانو رونالدو و درن فلچر هنوز خیلی جوان هستند. دیگران مثل گابریل هاینتزه، ریو فردیناند، رودفان نیسلتروی تازه در اواسط دهه دوم زندگی شان قرار دارند. آنهایی هم كه تازه ۳۰ ساله شده اند از جمله گری نویل، پل اسكولز و رایان گیگز می توانند یكی، دو فصل دیگر موفق باشند.»
آرسن ونگر، سرمربی آرسنال چند دقیقه قبل از آن گفته بود: «منچستریونایتد را دست كم نخواهیم گرفت. آنها فصل آینده یكبار دیگر باز می گردند و مدعی همه جام ها خواهند بود. اما خب می دانم كه شكست در این بازی به آنها ضربه زد. اگر این بازی را می باختیم، ضربه یی بزرگ به ما وارد می شد. آن وقت است كه هر روز روزنامه یی می نویسدكه شما هیچ چیز نبرده اید و نمی توانید مردم را بدون بردن جام خوشحال كنید.» حالا فرگوسن محكوم به تحمل تابستانی است كه مدام به او یادآوری می كنند كه از این فصل دست خالی بیرون رفته است. مرد ۶۳ ساله اسكاتلندی قطعاً با از دست دادن فینال جام حذفی و دیدن آن در دستان نزدیك ترین رقیبش، عصبانی خواهد بود. یك فصل بدون جام، پایان دنیا نیست اما درد دیدن سه جام معتبر داخلی كه بین دو تیم لندنی تقسیم شده است آن هم با دانستن این نكته كه بازیكنانش دو ساعت بهتر از آرسنال بازی كردند، شدت پیدا می كند. آنها مقابل تك كرنر آرسنال، ۱۲ كرنر زدند. آنها در یك بازی كاملاً باز، در مقابل آرسنالی كه هیچ فرصت گلزنی نداشت، ۱۲ فرصت به دست آورد. در عین حال مردان یونایتد كمتر خطا كردند و به وضوح از لحاظ روش های تاكتیكی به كار گرفته شان، برتر از آرسنال بودند. آنها همان جوری بودند كه می بایست باشند. تیمی متشكل از بهترین محتویات، با تلفیقی خوب از تجربه و جوانی و روحیه تیمی عالی. با این حال نتوانستند گل بزنند. فرگوسن در این باره گفت: «فكر می كنم فوتبال خوبی بازی كردیم و موقعیت های زیادی هم خلق كردیم. فقط باید خودمان را سرزنش كنیم. فرصت های زیادی را از دست دادیم و این قضیه در طول فصل رخ داده است. فكر می كنم در جام ها احتیاج به زدن گل های زیادی ندارید. اینكه ما آن همه فرصت از دست دادیم به آنها این انگیزه را داد تا كار را به ضربات پنالتی بكشانند.» فقط خدا می داند كه مالكوم گلیزر و پسرانش كه از ماهواره این بازی را در خانه شان در «پام بیچ» نگاه می كردند، از این بازی چه برداشتی كردند؛ دیداری كه در آن تیم برتر فقط به خاطر از دست رفتن یك ضربه پنالتی توسط كسی كه فرگوسن زمانی آن را «بهترین تمام كننده باشگاه» می دانست، شكستی محقرانه را متحمل شد. به نظر می رسد خانواده گلیزر به فرگی اطمینان داده اند كه قرارداد كنونی اش برای آینده نزدیك خوب است اما مرد اسكاتلندی تنها كسی خواهد بود كه می تواند به عقب برگردد و به تبعات این شكست بیاندیشد. شاید او اكنون با خودش فكر كند كه مهمترین شانسی كه از دست داده، شانس كنار رفتن از شغلش با حفظ وقار و دست نخوردن ركورد خدشه ناپذیرش بوده است.
اولین باری كه او این فرصت را داشت به سال ۹۹ و زمانی كه پس از مدتی جام قهرمانی باشگاه های اروپا را به همراه جام حذفی و عنوان قهرمانی لیگ برتر را در سه گانه یی پیش از این به وقوع نپیوسته بود، باز می گردد. دومین شانس دو سال پیش از بین رفت؛ زمانی كه تصمیم خودش برای كنار رفتن از مقامش را بی اعتبار كرد. این اتفاق همان فصلی رخ داد كه تیمش، آرسنال را در رقابتی هیجان انگیز و در انتهای فصل از صدر به پایین كشید تا به قول خود فرگی «رضایتبخش ترین» قهرمانی ۸ فصل اخیرش به دست آید. امروز در حالی كه یونایتد بعد از چلسی و آرسنال در لیگ سوم شده، از لیگ قهرمانان توسط میلان حذف شده و ظرف ده سال اخیر، برای اولین بار در فینال جام حذفی شكست خورد، رهبری مطلقش در آستانه نابودی قرار گرفته است. یكی دیگر از مسائل عجیب در مورد او، فراخوانی دوباره كارلوس كروش بود. مرد پرتغالی بعد از گذراندن فصلی بد در رئال دوباره به یونایتد بازگشت. در دیدار با آرسنال تعویض های ونگر آنقدر ضعیف بودند، تغییرات تاكتیكی كه از سوی كادر فنی یونایتد ارایه شدند تحت الشعاع قرار گیرد. با این اوصاف هیچ نشانی از تغییرات در تیم فصل آینده یونایتد دیده نمی شود. به غیر از پیدا كردن دروازه بانی با ثبات مثل پتر چك، دروازه بان چلسی، به نظر می رسد كه فرگی فقط در خط میانی تیمش به فكر پیشرفتی واقعی باشد. او باید هافبكی دفاعی درگیر كه بتواند مثل برایان رابسون و روی كین باشد. در عین حال باید به این فكر باشد كه بهترین استفاده ممكن را از استعدادهای رونی ببرد؛ استعداد درخشانی كه با همه بازیكنان یونایتد در دیدار با آرسنال فاصله داشت هر موقع كه این پسر ۱۹ ساله صاحب توپ شد، آرسنالی ها به خود لرزیدند. اینكه او در صف گرفتن مدال نایب قهرمانی قرار نداشت، به همان اندازه كه برای خودش عجیب است، برای ما هم مرموز به حساب می آید. رونی نباید فراموش كند، برای مربی یی بازی می كند كه چند سال پیش زیدان را نخرید چون نمی دانست بهترین پست برای مرد فرانسوی كدام است. چیزی كه یونایتد روز شنبه به غیر از یك گلزن ۶ دانگ كم داشت، سیستم بازی اش نبود بلكه سرعت بود. رونی كسی است كه مثل زیدان می توان تیم را با توجه به حضور او آرایش داد نه اینكه او را در برنامه یی از پیش تعیین شده جای داد. اگر فرگی دنبال آخرین فرصت برای احیای غرور تیمش است، زمان آن امروز فرا رسیده است.

منبع : خبرگزاری ایپنا