ایدز بلای جامعه معاصر

در حالی كه كشورهای پیشرفته جهان در طی چند دهه اخیر مشكل بیماریهای واگیردار را تا حد زیادی حل كرده و تمامی توان و امكانات خود را برای مبارزه با بیماریهای غیر واگیر دار از جمله بیماریهای قلبی، عروقی و سرطانها متمركز كرده بودند، ناگهان در سال ۱۹۸۱ میلادی نوعی بیماری عفونی در دنیا پیدا شد كه به سرعت در همه ی نقاط جهان گسترش پیدا كرد و امید به ریشه كنی بیماری های واگیردار را حتی در كشورهای پیشرفته تبدیل به یأس نمود. این بیماری كه به دستگاه دفاعی بدن شدیدا دچار اختلال می شود. بیماری ایدز نوعی بیماری كشنده است كه، در همه ی كشورهای جهان، در گروههای سنی متفاوت نژادهای مختلف نه فقط در همجنس مشاهده شده است و در واقع ایدز یك مشكل جهانی است و به كشور و گروه خاصی اختصاص ندارد.
در جهان سالانه حدود ۸/۵ میلیون مورد جدید آلودگی به ایدز پیدا می شود كه این رقم در سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ به بالاتر از ۵/۶ میلیون خواهد رسید. به علاوه مرگ و میر سالانه از ۵/۲ میلیون نفر در سال های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ به سه میلیون نفر می رسد كه چهارمین علت مرگ جهان سوم و بیشترین علت مرگ در گروه سنی جوان، فعال و در سراسر جهان است.
اولین مورد بیماری ایدز در ایران در سال ۱۳۶۶ در یك كودك ۶ ساله هموفیلی كه از فاكتورهای انعقادی وارداتی آلوده به ویروس ایدز استفاده كرده بود مشاهده شد.
برابر آخرین بررسیهای انجام شده تا تاریخ اول مهر ماه ۱۳۷۸ تعداد ۱۸۰۴ مورد آلودگی به ویروس ایدز شناسایی شده است كه ۲۳۷ مورد آن به مرحله ایدز رسیده و از این عده ۲۰۳ نفر فوت شده اند. البته بر اساس برآورد سازمان جهانی بهداشت موارد آلودگی حدود ۸۰۰۰ نفر پیش بینی می شود از این تعداد ۶۹% در اثر استفاده از سرنگ و سوزن اشتراكی معتادین تزریقی، ۱۳% از راه تماس جنسی ۱۱% از راه خون و فرآورده های خونی ۱% از مادر به كودك.
ایدز بلای جامعه معاصر است، در حال حاضر ایدزتنه بیماری است كه در همه ی كشورهای جهان چه غنی و چه فقیر به عنوان یك مشكل حیاتی مطرح است. بیماری ایدز در همه ی كشورهای جهان در گروه های سنی متفاوت نژادهای مختلف و در هر دو جنس مشاهده می شود ایدز تنها یك مشكل بهداشتی نیست ، بلكه یك مشكل بهداشتی نیست، بلكه یك مشكل اجتماعی فرهنگی است.
بیماران مبتلا به ایدز بی نهایت آسیب پذیرند به علت پیش داوری و ترس از سرایت بیماری، این بیماران در مورد انتخاب مسكن، شغل، مراقبت های بهداشتی و حمایت عمومی مورد تبعیض قرار می گیرند. رفتارهای نامناسب و تحقیر آمیز موجب انزوای بیمار گشته، فرصت آموزشی را از وی می گیرد. وحشت مرگ، وحشت طرد و تنهایی، وحشت انگ اجتماعی، اخراج كارگران مبتلا و بد نامی از طرف دوستان آشنایان و خانواده سبب می شود آنها كه گمان می كنند ممكن است آلوده باشند، وضعیت خودشان را تا جایی كه مقدور است این معضل را پنهان كنند كه این خود موجب گسترش آلودگی می شود. به همین دلیل این بیماران باید از خدمات حمایتی از قبیل حمایت قانونی و مالی، مشاوره ای و خدمات بهداشت درمانی برخوردار گردند.
در بعضی جوامع مانند كشور ایران كه آلودگی در سطح پایین است، هنوز مشكلات اقتصادی و اجتماعی، خود را نشان نداده است، ولی در آینده شاید چنین نباشد. باید بدانیم این مشكلات در كنار ماست و ما را تهدید می كند، زیرا كشور ما در منطقه آسیا واقع است كه پر جمعیت ترین و فقیر ترین منطقه جهان است و بر اساس بهداشت برآوردن سازما جهانی بهداشت در آن زیاد است باید توجه داشت كه تنها سد مطمئن در مقابل گسترش آلودگی رعایت سخت و قانونمند روابط جنسی و پای بند به اصول مقدس زناشویی و ارزشهای اخلاقی در جامعه است. امروزه وزارت بهداشت درمان و علوم پزشكی و دانشگاه های علوم پزشكی سراسر كشور در آگاه ساختن مردم جامعه پیرامون این بیماری رسالت بسیار سنگینی بر عهده دارند كه مردم را از طریق بروشورها، پلاكاردها كه حاوی پیام این بیماری باشد به اطلاع جامعه برسانند، این بیماری خطرناك و مرموز را جدی بگیریم تا در آینده انگشت ندامت را به دهان نگزیم.

منبع : بنياد انديشه اسلامي