والدین و بچه هایی که دیگر بچه نیستند

با وجود مشكلات بسیاری كه بین والدین و فرزندان بالغشان وجود دارد آنان هنگام عملكرد در برابر یكدیگر دچار سردرگمی شده كه دردسرهایی را منجر می شود بتی فرین – نویسنده كتاب «‌والدین معقولی برای فرزندان بزرگ خود باشید» می گوید راحت است كه نسبت به مشكلات بی توجه باشیم یا این كه بگذاریم شكاف ها و فاصله به وجود بیایند . هر چه مسائل بیشتر ادامه پیدا كند تغییر شرابط بیشتر خواهد شد چه پدر یا مادر باشید چه فرزند بهبودی اوضاع بدون جنجال و یا مشكلات عاطفی جدی همیشه ممكن است بتی فرین همچنین می گوید حتی یك شروع كوچك و جزئی می تواند به تغییرات اساسی منجر شود بعضی از مشكلات چنین است:
۱ – مداخله كردن: پدری با عقیده دخترش كه می خواهد نوه اش را گیاهخوار بار بیاورد مخالف است بخاطر همین زمانی كه از نوه اش نگهداری می كند همبرگر یا چیز برگر درست می كند یا مادری دائماً‌ به پسرش می گویدكه همسر انتخاب كند . روانشناسی به نام روبرتا مایسل می گوید بسیاری از والدین فكر می كنند كه پدر و مادر بودن در نصیحت كردن است و این چیزی است كه هرگز تغییر نمی كند. اما وقتی كه بچه ها بزرگ می شوند نقش والدین نیز دگرگون می شود بطوری كه دیگر نیازی به مراقبت مداوم نخواهد بود باید با دختر یا پسر خود همان رفتار احترام آمیزی را داشته باشید كه با دوست خود دارید. كمكی كه فرزندان می توانند بكنند این است كه درك كنند والدینشان می خواهند كمك كنند ولی همیشه نمی دانند كه چطور باید این كار را انجام دهند.
۲ – بیگانگی : احساساتی كه یكی از والدین یا فرزندان هنوز از طلاق ،‌سال های طغیان نوجوانی یا سایر مسائل گذشته دارد می تواند فاصله را بیشتر كند در حالی كه اغلب معذرت خواهی ها یا صحبت های صادقانه و صریح كمك می كند . بسیاری از مردم این راه ها را از ترس عدم پذیرش طرف مقابل كنار می گذارند شما نی توانید به جای این راه ها یك یادداشت ساده را كه یادآو ابراز محبت یا خاطره ای خوشحال كننده است امتحان كنید. مثلاً اگر پدر شما از پختن غذاهای محلی لذت می برد دستور پخت یك نوع غذای محلی را برایش بفرستید و بگویید من این دستور غذا را دیدم و به یادت افتادم شاید روابط شما هنوز نیاز به بازسازی زیادی داشته باشد اما بدانید كه عاقبت ایندر بسته باز خواهد شد.
۳ – رقابت: ممكن است والدین فكر كنند كه فرزندانشان در مسابقه زندگی بدون تحمل سختی ها برنده می شوند یا ممكن است نسبت به موقعیت های آنان رشك بورزند. چنین احساساتی اغلب به صورت ناخود آگاه به شكل چشم و همچشمی بروز می كند. مادری را تصور كنید كه دیپلمش را نگرفته است وبه مدرك دكترای دخترش غبطه می خورد این مادر هرگز درباره این موضوع صحبت نمی كند اما از زخم زبان زدن به دخترش در مورد ضعف هایش مثلاً‌ در آشپزی لذت می برد فرزندان می توانند با قدردانی از نقاط قوت والدینشان حس حسادت را كم رنگ كنند. ( مادر شما دستپخت محشری دارید به من هم یاد می دهید؟ ) بالاخره این كه سعی كنید خود را در دریای حل مشكلات غرق نكنید و به یاد داشته باشید گهگاه با هم شوخی و مزاح كنید، چرا كه لازمه یك زندگی سالم و شاداب است.

منبع : بنياد انديشه اسلامي