انگشت بدمزه

اشاره: برخی از كودكان در سنین ۴ و ۵ سالگی انگشتانشان را می مكند و با مشكلات گفتاری و خطر نامرتبی دندانها مواجه هستند. این مقاله بر آن است راهكارهایی را برای رفع این مشكل به خانواده ها ارائه نماید.اگر چه تعداد زیادی از كودكان ۴ و ۵ ساله به منظور تسكین دادن به خود شستشان را می مكند، ولی اغلب والدین احساس نگرانی می كنند كه فرزند بزرگشان با مكیدن انگشتش بچه به نظر برسد. بنابراین، دخالت بی مورد والدین تحت شرایط نامساعد یا از طریق عیب جویی كردن در ترك این عادت ممكن است نتیجه معكوس داشته باشد.نوزادان از بدو تولد، به طور ذاتی از قدرت مكیدن بالایی برخوردار هستند كه این برای ادامه حیاتشان ضروری است و بسیاری از آنها به دلیل شباهت بسیار زیادی كه شستشان به مكیدن سینه مادر دارد این كار برایشان بسیار لذت بخش است. اكثر كودكان در سن ۳ سالگی دیگر علاقه ای به مكیدن شستشان ندارند، ولی بچه های ۴ و ۵ ساله ای هم هستند كه همچنان به این كار خود به دلایل مختلف ادامه می دهند: برای احساس آرامش، خستگی دركردن و یا خوابیدن. پروفسور ری میلتن برگر، دكتر روانشناس در دانشگاه فارگو می گوید: «این دلایل واقعی نیستند، بلكه مكیدن انگشت در این سن نشانه یك بیماری و مشكلات شدید روانی می باشد. اگر چه كودكان با مكیدن انگشت، فشار روحی روزانه شان را متوقف می كنند ولی مكیدن كم كم به صورت عادت شده و این جاست كه باید برای مداوای آن اقدام كرد.»
آسیب های مكیدن انگشت
با وجود این كه این كار در كودكان ۴ و ۵ ساله اثرات منفی می گذارد، مشكلات خاصی نیز ممكن است در این افراد دیده شود.ناجور جویدن غذا. دكتر «مارتا آن كیلز» دندانپزشك كودكان توضیح می دهد كه فشار شست بر دندان ها و سقف دهان، به تدریج دندان ها را به طرف بالاتر می كشد به طوری كه فاصله بین فك بالا و پایین از حد عادی بیشتر می شود.مشكلات گفتاری. وقتی كه دندانها به طور مرتب در یك ردیف قرار نگیرند تلفظ بعضی از صداهای مشخص برای كودك سخت می شود مانند: س- ز- ش- پ- ب- م- چ و ج. نوك زبانی صحبت كردن در بیشتر این گونه بچه ها مشترك است.شركت نكردن در كارهای اجتماعی. متأسفانه كودكانی كه انگشتشان را می مكند كمتر با همسن و سالهایشان در مدرسه ارتباط برقرار می كنند. بچه ای كه یك دست در دهان دارد به راحتی نمی تواند صحبت كرده و از هر دو دستش در كارهای كلاسی استفاده كند.
واقعیتی در مورد انگشتان و دندانها
به نظر دكتر مارتا آن كیلز، چون فك بالا به فشردگی فك پایین نیست، مكیدن شست به طور دائم باعث می شود كه فك بالا از حالت U به V تغییر شكل دهد. وی توضیح می دهد كه فك بالای آنها به طرف جلو كشیده می شود و همچنین دندانهای بالایی به طرف بیرون رشد می كنند. در این موارد گاز زدن و جویدن بعضی از غذاها برای آنها مشكل شده و دندانهای بالا بیشتر در معرض شكستن یا خرد شدن می باشد. اكثر كودكانی كه شست خود را می مكند بعد از درآمدن كامل دندان ها، احتیاج به ارتودنسی دارند. طبق نظر دكتر كیلز: «هر چند همه كودكان دچار این مشكل نمی شوند، بلكه این مسأله رابطه زیادی به این كه كودك چگونه انگشت خود را می مكد، دارد.» اگر او شستش را فقط بدون این كه بمكد در دهان بگذارد مسأله نیست. ولی اگر به مدت ۳۰ دقیقه شدیداً آن را بمكد، در نتیجه باعث می شود كه آرواره تغییر شكل دهد. اگر فرزندتان دچار ناراحتی های دندانی شد حتماً با پزشكی این مسأله را در میان گذارید.
بهترین زمان برای ترك دادن این عادت
معمولاً كارشناسان سن ۵ سالگی را بهترین زمان برای ترك عادت مكیدن می دانند. دكتر روزماری راون نورمن یكی از متخصصان دهان و دندان و نویسنده كتاب «كمك كردن به كودكانی كه شست خود را می مكند» می گوید: «بیشتر كودكان ۵ ساله می توانند دلایل ترك كردن این كارشان را درك كنند. آنها متوجه می شوند كه ادامه دادن به این كار نتایج بدی را به همراه دارد؛ مثلاً انگشت مكیدن باعث می شود كه دندانها به طرف بیرون متمایل شود» همچنین كودكان در این سن اعتماد به نفس بیشتری دارند. طبق نظر یكی از كارشناسان، ۵ سالگی، سنی است كه معمولاً دندانهای شیری كودكان شروع به افتادن می كند و دندانهای دائمی در می آیند كه در برابر انگشت مكیدن بسیار حساس تر و آسیب پذیر تر هستند.در این جا بهترین راههای مؤثر را در درمان این عادت شرح می دهیم.در موقع مناسب این كار را انجام دهید(در مواقع اضطراب و نگرانی كودك از این كار دوری كنید.)اگر اولین بار است كه فرزندتان به مدرسه می رود، زمان به دنیا آمدن یك نوزاد جدید در خانواده است یا به طور كلی با موقعیت های درگیری خاصی مواجه است، قبل از این كه مشكل او را حل كنید، چند ماه صبر كنید.با او صحبت كنید. در این روش كلیدی، از فرزندتان بخواهید كه در موردچگونگی احساسش هنگام مكیدن شست برای شما توضیح دهد. بیشتر كودكان در سن ۵ سالگی درباره این عادتشان حسهای مختلفی دارند. با همدیگر خود را در زمانهای متفاوت در آئینه ببینید. وقتی كه انگشت در دهان دارد و هنگامی كه می خندد و اختلاف این دو موقعیت را برای او شرح دهید. به او بگویید: «اكثر بچه های مثل تو شستشان را می مكند، این كار باعث می شود تا دندانهای نامرتب و به سمت بیرون داشته باشند.» برای او توضیح دهید كه دست كشیدن از این عادت برای هیچ كسی آسان نیست و پیشنهاد دهید كه هر دو تای شما با هم این كار را انجام می دهید.قاطع و سازنده باشید. آزار دادن، مسخره كردن یا تهدید و تنبیه كردن، او را نگران تر كرده و شاید حتی به مكیدن ادامه دهد. در عوض بگویید: «وقتی كه شست را می مكی درست شبیه یك بچه كودك می شوی.» همچنین «من نگرانم چون نمی خواهم كه مردم تو را مسخره كنند.»شست او را بپوشانید. از پارچه ای كه كودكتان خوشش می آید در تمام طول مدت شبانه روز روی شستش بپیچید. دكتر میلتن برگر می گوید: «این كار ممكن است باعث تغییر احساسی شود كه فرزندتان از مكیدن به دست می آورد.»
به او جایزه دهید. با یكدیگر دفتری درست كنید كه بتوان در آن زمانی كه شستش آزاد است را یادداشت كرده و وقتی كه او شستش را نمی مكد، به عنوان جایزه، ستاره و عكس برگردان داده، یا او را به مهمانی ببرید.انگشت او را با مایعات تلخ آغشته نكنید. والدین شما شاید برای ترك عادت مكیدن انگشتتان، روی آن مایع بدمزه ای می ریختند، اما این كار از نظر كارشناسان منسوخ شده است. همچنین ممكن است اجزای آن مایع برای سلامت فرد خطرناك باشد.به جای اینها، خونسرد بوده و در مورد این مسأله خوش بین باشید. به دنبال كارهایی بگردید كه دست فرزندتان بیشتر درگیر باشد.
ترجمه:رزیتا شاهرخ

منبع : روزنامه همشهری