کتابخانه‌های دانشگاهی: بهینه‌سازی مهارتهای اطلاع‌رسانی دانشجویان

نوشتن مقالات دانشجویی برای نسل پیشین فرایندی بالنسبه استاندارد بود. دانشجویان پژوهشگر به كتابخانه مراجعه كرده, با استفاده از برگه فهرستنویسی چند كتاب را-كه همه آنها با نظر كتابداران حرفه‌ای و یا متخصصین انتخاب شده بود- برمی‌گزیدند. به چند نمایه نشریه ادواری نیز- كه آنها هم توسط متخصصین بررسی و انتخاب شده بود- مراجعه نموده, چند مقاله مربوط به موضوع موردنظر را تكثیر می كردند و در نهایت گزارشی آماده در حدود دو هزار كلمه تحویل می‌دادند.امروزه, نوشتن مقالهء دانشجویی ساده‌تر و در عین حال سرشار از مسائل آزاردهنده‌ای است كه حتی یك دههء قبل هم قابل پیش‌بینی نبود. حال دانشجویان پشت كامپیوتر خود نشسته, وارد دنیای جذاب ولی آشفته اینترنت می‌شوند, و عكسها و متونی را جستجو می‌كنند كه منشاء معتبری ندارند و گاهی هم كاملاً نادرست‌اند. با فشار یك دكمهء موس(۱), دانشجویان مذكور می‌توانند متون و تصاویر را ذخیره نموده, روی تصاویر كار كنند, آنها را در پروژه‌های چند رسانه‌ای گنجانیده (در حالی كه چندان نگران مسائل حقوق موولف و نقل قول از منابع نیستند، پروژهء خود را از طریق شبكه برای استاد خود ارسال نمایند.انجام پژوهش و یا استفاده از مواد چاپی همیشه موجی از مشكلات را پدید آورده كه دانشجویان دورهء كارشناسی را وادار به تسلیم می‌كند: استفاده از منابع قدیمی, مستند نساختن مقالات با ذكر منابع, عدم مراجعه به همه مطالب موجود و نظایر آن. اما امروزه این موانع تقریباً قدیمی شده, زیر با توجه به پراكندگی منابع خارج از محدودهء كتابخانه‌ها امكان خطا بسیار بیشتر شده است.رسانه‌های بیشتر, خطای بیشتر به جهت انفجار اطلاعات تولید و ذخیره شده, پراكندگی نامنظم اینترنت, انتقال از فرهنگی چاپ-محور به فرهنگ تصویر-محور توسعهء آرشیوهای صدا و سیما, و سهولت فراوان در امر تكثیر نوشتار و تصاویر توسط رسانه‌های الكترونیك. مشكلات دانشجویان نیز به گونه‌ای تصاعدی افزایش یافته است. اطلاعات بسیار زیاد است, بسیاری از آن از نظر كیفی مشكوك است, و از طرق متعدد نیز قابل دسترسی است.این دنیایی است كه دانشجویان دانشگاه در آن زندگی می‌كنند و بقیهء عمر خود را نیز زندگی خواهند كرد. آیا دانشگاهها این دانشجویان را برای بقاء در چنین تكثر رسانه‌ای آماده می‌سازند؟تغییرات حادث در محیط اطلاع‌رسانی با تغییرات ‌مهم دیگری در الگوهای شغلی دانشجویان و نیز تجارب و انتظارات دانشجویان از محیط دانشگاه همراه شده است. نوع دانشجویانی كه در دانشگاه ثبت نام می‌كنند تفاوت عمده‌ای با دانشجویان نسل‌های پیشین دارد: دانشجویان بیشتری از طبقات اجتماعی مختلف به دانشگاه راه پیدا می‌كنند؛ سن آنها بالاتر است؛ به صورت نیمه وقت كار می‌كنند؛ گاهی اوقات به مرخصی تحصیلی رفته تا به مسائل شغلی و یا خانوادگی خود رسیدگی نمایند؛ در عین حال در دو یا چند رشته دانشگاهی به طور همزمان به تحصیل مشغولند؛ طول مدت تحصیل آنان شش سال است؛ بعد از اخذ مدرك كارشناسی به احتمال زیاد به تحصیلات خود ادامه داده؛ و بیشتر آنها سه یا چهار بار شغل خود را تغییر می‌دهند.علاوه بر آن, دانشجویان نیز با مهارتهای كاملاً متفاوتی وارد دانشگاه شده و در مقابل پیشرفتهای سریع و روشهای غیرمستقیم و غیره, پیوسته در تفكر و پژوهش احساس آرامش بیشتری می‌كنند. برای آنان, تصاویر دیداری, و نه كلمات, وسیلهء اصلی ارتباط و موجب تبادلات فرهنگی است.
خشنودی فوری
دانشجویانی كه به دنبال خشنودی از یافتن سریع اطلاعات هستند, ممكن است در ارزیابی اطلاعات بی‌دقت و بدون تشخیص عمل كنند. آنها در اثر تعدد منابع قابل دسترس در اینترنت كیفیت و اصالت منابع را دشوار می‌یابند. همچنین مسائل اخلاقی مربوط به اطلاع‌رسانی را نیز احتمالاً نادیده می‌گیرند. همچنین دانشجویان تصور می‌كنند كه اگر اطلاعاتی در اینترنت در دسترس باشد, همه می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند و از آن استفاده نموده و در مقالات دانشجویی خود به صورت آماده به كار گیرند. كسانی كه هیچ‌گاه سرقت گردن‌بندی یا دیسك فشرده‌ای به مخیلهء آنها هم خطور نمی‌كرد, اینك بدون كوچكترین تردیدی و از روی جهل كامل نسبت به موانع قانونی چنین رفتاری, اقدام به سرقت اطلاعات و كاربرد آن در مقاله خود می‌نمایند. در فضای اطلاعاتی اینترنت كه فضای مشترك, آزادی بیان, و سادگی دسترسی به اطلاعات است, كسی به فكر ذكر منبع و نام بردن از صاحب اصلی افكار و عقاید نیست. در این محیط, اطلاعات به صورت یك توده شناور بزرگ, محو و بدون شكل است.فراسوی كاربرد دكمه‌ها
در واكنش به فضای جدید و چالش‌گر در برابر نسل جدید دانشجویان نبایستی به شكوه پرداخته و یا در پی كنترل و منع آنها برآییم و یا آنها را ندیده بگیریم, بلكه باید با وضع جدید هماهنگ شد. دانشگاه بایستی به صورتی معنادار و بنیادی دستخوش تغییر شود تا بتواند معیارهای آكادمیك خود را حفظ نموده و تقویت نماید, یعنی اینكه دانشجویان بتوانند به خوبی فكر كنند, به خوبی سخن گفته و بنویسند, در رشتهء خود به صورتی حرفه‌ای و با آگاهی رفتار نمایند, و به فراگیری و اندیشه احترام بگذارند. تلویزیون موجب انهدام یك نسل نشد: در واقع نسل بینندگان تلویزیون, اینك بیشتر محیط‌های حرفه‌ای دانشگاهی, دانشكده‌ها, و كتابخانه‌ها را از آن خود كرده است. سیستم‌های كامپیوتری هم باعث انهدام تمدن غربی به شكل فعلی آن نمی‌شود. اما عصر اطلاعات می‌طلبد كه برای درگیر ساختن دانشجویان در پژوهشهای جدی و مستمر ترفندهای خلاق و سازنده‌تر بكار گرفته شود و در آنها تعهدی ایجاد گردد كه به فراگیری به منزلهء امری فراتر از صرفاً فشار چند دكمه و انتقال از شبكه‌ای به شبكه دیگر بیندیشند.
تركیب این نیروها، یعنی عصر اطلاعات, تغییر الگوهای پذیرش دانشجو و تنوع مهارتهای دانشجویان, موجبات تغییر بنیادی در دانشگاهها به طور اعم و كتابخانه‌ها به طور اخص نسبت به وظیفه آنها در قبال رشد و پیشرفت دانشجویان شده است.
آموزش دانشجویان برای فراگیری
انفجار اطلاعات مرور موضوعات را در كلاس درس غیرممكن ساخته است. از آنجا كه نمی‌توان یك موضوع را به صورت ثابت در كلاس آموزش داد و توقع داشت كه طی دروهء دانشگاهی دانشجو در آن به مهارت كامل برسد, دانشگاهها توجه خود را به آموزش مهارت درازمدت نحوهء فراگیری معطوف ساخته‌اند: چگونه دانشجویان را آموزش دهیم تا اطلاعاتی را كه دائماً در حال تغییر است, ارزیابی نموده و به طور موثر بكار گیرند. هدف از فرآیند سوادآموزی اطلاعاتی كه طی دههء گذشته در حال نشو و نما بوده همین است.آموزش اطلاع‌رسانی ریشه در حوزه‌های مختلف دارد. بنیاد اصلی آن در زمینهء آموزش كتابداری و كتابشناسی است كه به طور معمول برای مراجعین جدید كتابخانه‌ها فراهم می‌آید. با پیدایش منابع اطلاعاتی الكترونیك و گسترش منابع اطلاعاتی به خارج از محدودهء كتابخانه‌ها, لازم است دانشجویان علاوه بر اطلاعات پیشین خود یعنی دانستن اینكه مجلات صحافی شده در چه طبقه‌ای قرار دارد و مانند آن, همچنین قادر باشند به نحو مستقل با كامپیوتر كار كنند, از ماهیت بانكهای اطلاعاتی الكترونیك مطلع باشند, به منطق بول(۲) سلطه داشته, درست فكر كرده, و دید انتقادی داشته باشند, داده‌ها را تجزیه و تحلیل نمایند, با حقوق مولف آشنایی داشته, و مبانی آزادی بیان, سانسور, دسترس‌پذیری اطلاعات و یا محرمانه‌بودن آن را نیز بداند.كتابخانه‌های دانشگاهی در گذشته برای مهارت آموزش اطلاع‌رسانی دانشجویان جهت استفاده از كتابخانه برنامه‌هایی ارائه نموده‌اند. اما ابعاد این چالش به حدی گسترده است كه انجام آن از سوی كتابخانه‌ها به تنهایی ممكن نیست. در دانشگاه‌هایی كه چالش‌های عصر اطلاعات را جدی گرفته مسئولیت آموزش دانشجویان مشتركاً بر عهده هیئت علمی و كتابداران است و از طریق ازدیاد مهارتهای اطلاع‌رسانی به دروس دانشگاهی اعمال می‌گردد.این پدیده در سال ۱۹۹۵ در دانشگاه ایالتی كالیفرنیا(۳) برای ۳۷۰ هزار دانشجو و در ۲۳ دانشگاه اجرا شد. دوگروه, به خصوص شورای سراسری مدیران كتابخانه‌ها و كمیسیون سراسری تكنولوژی آموزشی, به موضوع آماده‌سازی دانشجویان جهت استفاده از اطلاعات پرداختند. آنها یك گروه كاری به سرپرستی سوزان سی.كورزن(۴) از دانشگاه ایالتی كالیفرنیا در نرثریج(۵) تشكیل داده, تا فعالیت‌هایی را جهت آگاه ساختن دانشجویان به این موضوع ترتیب دهند و به زمینه بسط آموزش اطلاع‌رسانی در محیط‌های دانشگاهی اقدام نمایند.
نخستین كوشش این گروه برپایی كارگاهی متشكل از ۶۵ نفر بود, كه نیمی از آنها كتابدار و نیم دیگر اعضای هیئت علمی بودند, دو روز در مورد مهارتهای لازم جهت اطلاع‌رسانی دانشجویان و چگونگی ارزیابی این مهارتها و نحوهء پیشبرد آنها به مذاكره پرداختند. پیشنهادات ارائه شده شامل برپایی كارگاه‌هایی در جهت تطبیق توانایی‌های متخصصین برای بهره‌گیری از كتابخانه‌های الكترونیك, افزودن درسی به دروس عمومی‌سال اول (كه از همان‌زمان در دانشگاه‌های بیكرفیلد(۶), چیكو(۷) و فرنسو(۸) این درس افزوده شد), و تنظیم دروس جدید آموزش اطلاع‌رسانی (مانند دروسی كه در دانشگاه ایالتی »سونوما« رایج است) می‌باشد. وقتی این نتیجه حاصل شد كه افزودن یك درس اجباری موجب كثرت اطلاعات و مشكل‌زا خواهد بود, اعضای گروه متوجه شدند كه تنها چارهء واقعی در بازنگری دروس موجود است.
لازم به یادآوری نیست كه بازنگری در دروس برای آموزش دانشجویان در امر اطلاع‌رسانی مستلزم تغییراتی بنیادی است. مهارتهای لازم در پژوهش, و نیز محتوای دروس, باید محور آموزش قرار گیرد. دانشجویان بایستی در كتابخانه‌ها تحت نظارت مستقیم كتابداران و اساتید, پروژه‌های گروهی خود را دنبال كنند. مهارت‌های اطلاع‌رسانی در دانشجویان بایستی در مقاطع حساس در فرآیند پژوهش و نه فقط در انتهای كار ارزیابی شود.همكاری میان اساتید و كتابداران
دانشگاه ایالتی كالیفرنیا كه متوجه علاقه اساتید و كتابداران شده بود, مسابقه‌ای برای همكاری میان اساتید و كتابداران ترتیب داد تا با بازنگری در دروس موجود, آموزش اطلاع‌رسانی رادر برنامه‌های موجود ادغام نمایند.در دانشگاه ایالتی سن‌دیاگو(۹) همكاری میان یك استاد حسابداری و یك كتابدار منجر به تولید برنامه آموزشی كامپیوتری شد كه پایگاه شبكه‌ای وب(۱۰) دارد و برای پرورش توانایی‌های اطلاع‌رسانی در دانشجویان رشتهء حسابداری به كار می‌رود. این برنامه‌های آموزشی سه زمینهء مهم را دربر می‌گیرد: دستیابی به اطلاعات برای مقاصد تجاری, ارزیابی اطلاعات تجاری و ارتباط اطلاعات تجاری. در پروژهء دیگری در دانشگاه ایالتی كالیفرنیا در فولرتون(۱۱), دانشجویان در دروس تحقیقاتی كودكان و نوجوانان آموزش‌های مهارت اطلاع‌رسانی را از طریق شبیه‌سازی دریافت می‌كنند كه از آنها می‌خواهد با استفاده از منابع اینترنت یك مهد كودك را برگزینند. در پاره‌ای موارد, چونان درس معماری, تیم استاد-كتابدار درس را كاملاً مورد تجدیدنظر قرار نمی‌دهد بلكه در مقابل یك واحد در موضوع آموزش اطلاع‌رسانی به درس‌های موجود اضافه می‌كند.كتابخانه دانشگاهی ایالتی كالیفرنیا در معیاری بزرگ‌تر, كارگاه‌هایی را برای اساتید آموزشی تدارك دیده است. نخستین كارگاه-كه دو روز ادامه داشت- در ژوئن ۱۹۹۶ برگزار شد و از آن زمان به بعد هر تابستان كارگاه‌هایی را ترتیب داده كه به اساتید این دانشگاه امكان می‌دهد كه در مورد اطلاع‌رسانی بیشتر بیاموزند, مهارت‌های خود را در زمینهء كاربردی كتابخانه الكترونیك افزایش داده, و آمادگی تدریس این مهارتها را به دانشجویان خود داشته باشند. در تابستان ۱۹۹۹ كارگاه‌هایی كه در دانشگاه ایالتی در اختیار اعضای هیئت علمی بود در سه منطقهء دانشگاهی تشكیل می‌شد: دانشگاه ایالتی كالیفرنیا در هیوارد(۱۲), سن‌خوزه(۱۳), و پلی‌تكنیك ایالتی كالیفرنیا در سن‌لویس اوبیسپو(۱۴).
ارزیابی توانش اطلاع‌رسانی
شیوهء دیگری كه كتابداران در جهت بهبود آموزش اطلاع‌رسانی در دانشگاه به كار گرفته‌اند, كوشش در تهیهء اطلاعات مربوط به توانایی‌های دانشجویان است, یعنی اطلاعاتی كه می‌تواند مورد استفاده كارگاه‌های آموزشی در دانشگاه‌ها قرار گیرد.بسیاری از دانشگاه‌های ایالتی كالیفرنیا تلاش كرده‌اند توانش اطلاع‌رسانی دانشجویان را از طریق آزمون‌های استاندارد و یا نمایش مهارت و عملكرد آن‌ها ارزیابی نمایند. دانشگاه ایالتی كالیفرنیا در نرثریج و پلی‌تكنیك ایالتی پامونا(۱۵) در حال حاضر توانایی دانشجویان را هنگام ثبت‌نام ارزیابی می‌نمایند. در سال گذشته در دانشگاه نرثریج, ۸۷۷ نفر دانشجوی جدید, آزمونی شامل ۱۴ سوءال چندگزینه‌ای را پاسخ گفتند. به عنوان مثال, از دانشجویان خواسته شده بود واژگان كلیدی پژوهش را شناسایی نموده و یا معنی واژگانی مانند ادواریها, مجلات و نمایه را بیان كنند. در پلی‌تكنیك ایالتی »پامونا«, ۴۵۵ دانشجوی كارشناسی, شامل دانشجویان جدید و انتقالی, به یك آزمون چندگزینه‌ای در شبكه وب پاسخ گفتند. در بخشی از آزمون از دانشجویان خواسته شده تا یك مركز اطلاع‌رسانی در شبكه با نام كلونز-آر-یواس(۱۶) را ارزیابی نمایند.
پروژهء بلند پروازانه دیگری توسط دانشگاه ایالتی كالیفرنیا در سن‌ماركوس(۱۷) به اجرا آمده كه در آن از ابتدای تأسیس انستیتو, مهارت‌های اطلاع‌رسانی یكی از شرایط پذیرش محسوب گردیده است. در این دانشگاه پژوهشگران- شامل یك كتابدار و یك عضو هیئت علمی- آزمون ارزیابی اولیه‌ای از اولین دسته دانشجویان فارغ‌التحصیل كه در سال ۱۹۹۵ وارد دانشگاه شده بودند و تعداد كل آنها ۳۰ نفر بود به عمل آورد. این ۳۰ نفر دانشجو یك آزمون كتبی و نیز یك آزمون عملی حل مشكل را گذراندند تا توانش اطلاع‌رسانی خود را به نمایش بگذارند.
نگرانی در مورد مهارت‌های اطلاع‌رسانی دانشجویان بالا گرفته ولی تحقیقات تجربی بیشتری مورد نیاز است تا مشكل مزبور را شناسایی و مستند سازد و براساس آن برنامه‌ای سراسری در دانشگاه ارائه نماید.
توسعهء خدمات اطلاع‌رسانی به خارج از دانشگاه
علاوه بر ایجاد همكاری میان دانشگاهیان در داخل دانشگاه, كتابداران شیوهء دیگری برای توسعهء خدمات اطلاع‌رسانی به وجود آورده‌اند. شكل سنتی بسط خدمات اطلاع‌رسانی به دبیرستان‌های منطقه غالباً به این صورت بود كه به دانش‌آموزان پیشرفته و ممتاز امتیازاتی داده می‌شد و یا برای دانش‌آموزان كلاس‌های یازدهم و دوازدهم دوره‌هایی ترتیب می‌دادند. اما مشكلات متعددی در دسترسی دانش‌آموزان به كتابخانه‌های دانشگاهی وجود دارد. قبل از هر مطلب, كاركنان كتابخانه در مورد ارائه خدمت به دانشگاهیان نیز وقت كافی ندارند, تا چه رسد به خدمات‌رسانی به دبیرستان‌ها. دیگر آن‌كه كتابداران دانشگاهی در مورد رفتار خاص و شیوه‌های یادگیری نوجوانان دبیرستانی تجربه‌ای ندارند.بدین ترتیب دانشگاه‌ها شیوه‌های موثرتری برای ارتباط با بخش‌های دیگر ابداع كرده‌اند, كه معمولاً از طریق همكاری كتابداران و اعضای هیئت علمی صورت می‌گیرد. به عنوان نمونه, دانشگاه ایالتی كالیفرنیا در لانگ‌بیچ(۱۸) نمایندگانی از كتابخانه به شورای منطقه‌ای كتابخانه‌های دبیرستانی اعزام می‌كند و این جلسات را در دانشگاه نیز برگزار می‌كند. بعضی دانشگاه‌ها, مانند دانشگاه ایالتی كالیفرنیا در سن‌ماركوس, كتابداران ویژه‌ای را مأمور بازدید از دبیرستانها نموده است تا همكاری‌هایی را میان دانشگاه و دبیرستان در زمینه استفاده از منابع و همچنین بررسی مهارت‌های اطلاع‌رسانی برقرار كنند.بهترین شیوهء بسط خدمات اطلاع‌رسانی برای كتابخانه‌های دانشگاهی احتمالاً مبتنی بر آن نیست كه كتابداران دانشگاهی را به كار آموزش و یا جهت‌دهی دانش‌آموزان به این موارد وادارد بلكه بایستی از طریق دانشگاه با دبیران دبیرستانها و كتابداران در تماس قرار گرفته تا آنها به نوبهء خود دانش‌آموزان را برای استفادهء تدریجی از كتابخانه‌های دانشگاهی آماده نمایند.شیوهء خلاق دیگری در كتابخانه‌ها برای تطبیق با محیط اطلاع‌رسانی جدید استفاده شده است. نسل كنترل از راه دور(۱۹) بهره‌جویی از وسایل آموزشی معمولی نظیر كتابهای خستگی‌آور و سخنرانی‌های پرطمطراق را جذاب نمی‌یابد. زیرا دانشجویان در حالی به دانشگاه وارد می‌شوند كه كتابخانه‌ها, نشریات ادواری, نمایه‌ها, شماره راهنما, و اصطلاحات مربوط به تحقیق را كسالت‌آور می‌پندارند, و در انتظار كسانی هستند كه این موارد را برای آن‌ها جالب توجه سازند. خوشبختانه شیوه‌های هوشیارانه, آگاهانه, و مبتكرانه بسیاری ارائه گردیده است. به عنوان مثال پلی‌تكنیك ایالتی كالیفرنیا در لویس اوبیسپو یك برنامه آموزشی كامپیوتری مفرح, تأثیرگذار و از نظر دیداری محرك در شبكه وب طراحی كرده است كه مقدمات مهارت‌های اطلاع‌رسانی را آموزش می‌دهد.(آدرس آن در اینترنت عبارت است از: WWW lib.calpoly.edu/infocom index.html)
كالج محلی پادوكه(۲۰) در كنتالی(۲۱) هم برنامه مشابهی ترتیب داده كه در آن از تعدادی ویدیو محرك و مفرح (كه براساس داستانی با مایه‌های كمدی است) برای آموزش نحوهء جستجوی منابع استفاده شده است. این آموزش كتابشناسی قابل مقایسه با برنامهء آموزشی بلیرویچ(۲۲) می‌باشد.
پرورش تفكر انتقادی
از آن‌جا كه آموزش دانشجویان برای اطلاع‌رسانی فرآیند تدریجی و تكاملی با مراحل پیچیده است, برنامه‌های كامپیوتری و ویدیویی كمك درخوری به دانشجوی نیازمند یادگیری مقدمات شیوه‌های اطلاع‌رسانی می‌نماید. سپردن جنبه‌های كسالت‌بار آموزش اطلاع‌رسانی به كامپیوتر و رسانه‌های دیگر, این امكان را فراهم آورده كه متخصصین- همانند اعضای هیئت علمی گروه كتابداری- تلاش خود را مصروف جهات ضروری پرورش تفكر انتقادی دانشجویان نمایند.دانشگاه ایالتی كالیفرنیا مصرانه برای تطبیق خود با نیازهای مختلف دانشجویان و فضای آكادمیك جدید پیش‌رفته است. از هنگامی كه در سال ۱۹۹۵ توانش اطلاع‌رسانی دانشجویان مورد توجه قرار گرفت, دانشگاه ایالتی كالیفرنیا به تخصیص كارمند و بودجه برای پرورش استعدادها همت گماشته است. این دانشگاه از سال ۱۹۹۵ به بعد بیش از ۲۸۰ هزار دلار در ۳۰ پروژه صرف كرده است كه ۲۰ دانشگاه از ۲۳ دانشگاه را تحت پوشش قرار داده است. همچنین بودجه‌هایی را برای توسعه تخصص, بازنگری در دروس, بسط خدمات اطلاع‌رسانی به دبیرستانها, ارزیابی كوشش‌ها, و توسعهء شبكه‌های وب فراهم آورده است. این كه صرف هزینهء مالی مفید واقع می‌شود كاملاً درست است: پول موجب تشویق و انگیزش افراد برای انجام كوشش‌های تازه می‌گردد. اما این امر نیز
مسلم است ك توفیق این ابتكار نتیجه صرف منابع مالی نیست بلكه حاصل تلاش دانشگاه در جهت هدایت صحیح دانشجویان است. برابر هر پروژه كه بودجه خاصی دریافت نموده, دو طرح نیز توسط اعضای هیئت علمی و كتابداران در دست انجام بود كه داوطلبانه از وقت خود مایه گذاشتند, زیرا به این كار علاقه‌مند بوده و نسبت به آن احساس تعهد می‌كردند. آموزش دانشجویان به منظور آمادگی تشخیص بهتر وتعمیق به درك در زمینهء پژوهش و تفكر انتقادی وظیفهء همهء دانشگاهیان و در رأس آنها كتابداران است. آموزش اطلاع‌رسانی موجب ارتقاء دیدگاه دانشگاهیان نسبت به این موارد خواهد شد:آن ‌چه می‌خواهند, در پی آن هستند, و در آرزوی آن می‍‌باشند. حصول این متغیرها جز از طریق فعال كردن دانشجویان در امر فراگیری در دانشگاه و آمادگی بیشتر برای یادگیری مداوم در طول زندگی پس از تحصیلات عالی قابل دسترس نخواهد بود.
پی‌نوشت‌ها:
۱-Mouse Click
۲-Boolean Logic
۳-California State University
۴-Susan C.Curzon
۵-Northridge
۶-Bakers Field
۷-Chico
۸-Frenso
۹-San Diego State
۱۰-Web-based
۱۱-Fullerton
۱۲-Hayward
۱۳-San Jose state
۱۴-San Luis Obispo
۱۵-Pomona
۱۶-Clones-R-Us
۱۷-San Marcos
۱۸-Long Beach
۱۹-Remote Control
۲۰-Paducah
۲۱-Kentucky
۲۲-The Blair witch Project

نوشته: لوری راث
ترجمه: دكتر محمدرضا طالبی‌نژاد و دكتر احمد شعبانی
اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان

منبع : مركز اطلاعات و مدارك علمی ایران